Bir doğal uydu, en yaygın kullanımda, bir gezegenin, cüce gezegenin veya küçük Solar Sistem gövdesinin (veya bazen başka bir doğal uydunun) yörüngesinde dönen bir astronomik objedir. Doğal uydulara genellikle halk arasında, Yer’in Ay'ından esinlenerek, ay denir.
Solar
Sistemde, toplam 209 bilinen doğal uydu içeren altı gezegensel uydu sistemi
vardır. Astronomlar tarafından genellikle cüce
gezegenler olarak kabul edilen yedi objenin de doğal uyduları olduğu
bilinmektedir: Orcus, Plüton,
Haumea,
Quaoar,
Makemake,
Gonggong
ve Eris.
Kasım 2021 itibariyle, doğal uyduları olduğu bilinen 442 başka minör gezegen daha
vardır.
Bir gezegen genellikle, etrafındaki herhangi bir doğal uydunun
kütlesinin en az yaklaşık 10000 katına, ve buna karşılık gelen çok büyük bir
çapa sahiptir. Yer-Ay sistemi, Solar Sistemdeki benzersiz bir istisnadır; 3474
kilometre (2158 mil) çapındaki Ay, Yer’in çapının 0.273 katı ve kütlesinin yaklaşık
1⁄80'i kadardır. Bir sonraki en büyük oranlar, 0.055'te Neptün-Triton
sistemi (yaklaşık 1'e 5000 kütle oranıyla), 0.044'te Satürn-Titan
sistemi (Yer-Ay sisteminin yanındaki ikinci kütle oranı, 1'den 4250'ye),
0.038'de Jüpiter-Ganymede
sistemi ve 0.031'de Uranüs-Titania
sistemidir. Cüce gezegenler kategorisi için, Plüton'un 0.52 çapı ve %12.2
kütlesi ile Charon
en büyük orana sahiptir.
https://en.wikipedia.org/wiki/Natural_satellite
14 Şubat 2023
GERİ (solar sistem)
