Ay (moon)

Ay, Yer’in tek doğal uydusudur. Yarıçapı, Yer’in çapının yaklaşık dörtte biri kadardır; büyük bir gezegenin boyutuna göre solar sistemdeki en büyük doğal uydu, genel olarak solar sistemdeki beşinci en büyük uydu ve. bilinen herhangi bir cüce gezegenden daha büyük bir gövdedir. Ay, önemli bir atmosfer, hidrosfer veya magnetik alandan yoksundur. Yüzey gravitesi, Yer’in (0.1654 g) altıda biri kadardır; Jüpiter'in uydusu Io, solar sistemde daha yüksek yüzey gravite ve yoğunluğuna sahip olduğu bilinen tek uydudur.

Ay, Yer’in yörüngesinde Yer’den ortalama 384 400 km (Yer çapının yaklaşık 30 katı) uzaklıkta döner. Ay'ın Yer etrafındaki yörüngesi 27.3 günlük bir dönüş periyoduna sahiptir. 29.5 günlük her bir sinodik dönem boyunca, Güneş’in aydınlattığı görünür yüzey sıfırdan %100'e kadar değişir. Ay gelgit olarak Yer’e kilitlenmiştir, bu, Ay'ın kendi ekseni üzerindeki tam dönüşünün uzunluğunun, aynı tarafının (yakın taraf) her zaman Yer’e bakmasına neden olduğu ve biraz daha uzun ay gününür sinodik periyot ile aynı olduğu anlamına gelir. Toplam ay yüzeyinin %59'u, librasyon nedeniyle perspektif kaymalarla Yer’den görülebilir. (Sinodik periyot, bir objenin iki veya daha fazla objeye göre aynı noktada yeniden ortaya çıkması için geçen zamandır.)

En yaygın kabul edilen köken açıklaması, Ay'ın yaklaşık 4.51 milyar yıl önce, Yer’den kısa bir süre sonra, gezegen ile Theia adlı varsayımsal Mars boyutundaki bir gövde arasındaki dev çarpışmanın kalıntılarından oluştuğunu ileri sürer. Daha sonra, Yer ile gelgit etkileşimiyle daha geniş bir yörüngeye çekildi. Ay'ın yakın tarafı, parlak antik kabuklu yaylalar ile belirgin çarpma kraterleri arasındaki boşlukları dolduran koyu volkanik maria (büyük, karranlık, bazaltik düzlükler) ile belirgenlenmiştir. Büyük çarpma havzalarının ve büyük yüzeylerinin çoğu, yaklaşık üç milyar yıl önce, İmbriyen döneminin sonunda oluştu.

Ay yüzeyi, nispeten yansıtıcı-değildir. Ancak, geniş bir açısal çapa sahip olduğu için dolunay, gece gökyüzündeki en parlak gök objesidir. Ay'ın görünür boyutu, neredeyse Güneş'inkiyle aynıdır ve toplam bir solar tutulma sırasında Güneş'i hemen hemen tamamen kaplamasına izin verir.

Ay'ın yeryüzü üzerindeki önemi ve düzenli evreler döngüsü, tarih boyunca insan toplumları için kültürel referanslar ve etkiler sağlamıştır; örneğin, dilde, takvim sistemlerinde, sanatta ve mitolojide. Ay'a ulaşan ilk yapay obje, 1959'da Sovyetler Birliği'nin mürettebatsız Luna 2 uzay aracıydı; bunu 1966'da Luna 9'un ilk başarılı yumuşak inişi izledi. İnsanlı ay görevleri, 1969 ile 1972 yılları arasında yüzeye on iki adam indiren Amerika Birleşik Devletleri'nin Apollo programıydı. Bunlar ve daha sonraki mürettebatsız görevler, Ay'ın kökenleri, iç yapısı ve sonraki tarihi hakkında ayrıntılı bir jeolojik anlayış geliştirmek için kullanılmış olan ay kayalarını getirdi.


(a) Ay'ın yakın tarafı (kuzey üstte), (b) Ay'ın topografyası

 

https://en.wikipedia.org/wiki/Moon

31 Mart 2022
26 Nisan 2023

 

GERİ (gezegen sistemi)
GERİ (astronomik obje)
GERİ (solar sistem)
GERİ (yeryüzü tablo)