Doğal çevre
|
|
·
Birincisi; tüm bitki örtüsü, mikroorganizmalar,
toprak, kayalar, atmosfer, ve kendi sınırları ve doğaları içinde meydana gelen
doğal olaylar dahil, uygar insan müdahalesi olmaksızın doğal sistemler olarak
işlev gören eksiksiz ekolojik birimler.
·
İkincisi; evrensel doğal kaynaklar ve uygar
insan eylemlerinden kaynaklanmayan, hava, su ve iklim gibi net sınırların yanı
sıra enerji, radyasyon, elektrik yükü ve magnetizma gibi kesin sınırlardan
yoksun fiziksel fenomenler.
Doğal çevrenin tersi, yapılanmış çevredir. İnsanların
kentsel ortamlar ve tarımsal arazi dönüşümü gibi manzaraları temelden
dönüştürdüğü bu tür alanlarda, doğal çevre büyük ölçüde basitleştirilmiş bir toplum
ortamına dönüşür. Çölde bir çamur kulübesi veya bir fotovoltaik sistem inşa
etmek gibi daha az aşırı görünen eylemlerle bile, değiştirilmiş ortam yapay bir
ortam haline gelir. Pek çok hayvan kendilerine daha iyi bir ortam sağlamak için
bir şeyler inşa etseler de insan değildirler; dolayısıyla kunduz barajları ve
höyük-inşa termitlerin çalışmaları doğal olarak kabul edilir.
İnsanlar yeryüzünde nadiren mutlak doğal ortamlar bulurlar
ve doğallık genellikle bir uçta %100 doğaldan diğerinde %0 doğal'a kadar bir
süreklilik içinde değişir. Daha doğrusu, bir çevrenin farklı yönlerini veya
bileşenlerini ele alabilir ve doğallık derecelerinin tek tip olmadığını
görebiliriz. Örneğin, bir tarım arazisinde, toprağın mineralojik bileşimi ve
yapısı bozulmamış bir orman toprağına benzer, ancak yapısı gerçekte oldukça
farklıdır.
26 Nisan 2023