Bir gravastar, astrofizikte Pawel O. Mazur ve Emil Mottola tarafından kara delik teorisine alternatif olarak varsayılan bir objedir. Ufkun dışında normal bir kara delik metriği, ama içinde Sitter metriği vardır. Ufukta ince bir madde kabuğu bulunur. Gravastar terimi, ‘gravitasyonal vakum yıldızı’ kelimelerinin birleşimi olarak tanımlanmıştır.
Mazur ve Mottola'nın orijinal formülasyonuna göre,
gravastarlar üç farklı hal denklemiyle üç bölgeye sahiptir:
·
İç bölge, p = −ρ yanlış vakum veya kara enerji
denklemine sahip de Sitter metriğidir.
·
Dış bölge, genellikle p = 0 = ρ (gerçek vakum)
denklemine sahip Schwarzschild metriğidir.
·
Ufukta, R yarıçapı ve p = ρ durum denklemi ile
ince bir madde kabuğu (mükemmel sıvı) vardır.
p: basınç, ρ: yoğunluğu gösterir.
İç bölgenin karanlık enerji benzeri davranışı bir tekilliğe
çökmeyi, ince kabuğun varlığı ise sonsuz mavi kaymadan kaçınarak bir olay
ufkunun oluşumunu engeller. İç bölge termodinamik olarak entropiye sahip
değildir, gravitasyonal Bose-Einstein kondensat olarak düşünülebilir. Graviteden
dışarı çıkarken fotonların şiddetli kırmızıya kayması, sıvı kabuğunun çok
soğuk, neredeyse mutlak sıfır gibi görünmesine neden olur.
Orijinal ince kabuk formülasyonuna ek olarak, sürekli
basınçlı gravastarlar önerilmiştir. Bu objeler anizotropik gerilim içermelidir.
https://en.wikipedia.org/wiki/Gravastar
16 Mayıs 2021
GERİ
(yıldız)
GERİ
(varsayımsal yıldız)
GERİ
(kara delikler)
