Teknoloji politikasının özünü ve kapsamını tanımlamaya yönelik çeşitli yaklaşımlar vardır.
Amerikalı bilim adamı ve politika danışmanı Lewis M.
Branscomb'a göre, teknoloji politikası ‘bu yetenekleri beslemek ve
uygulamalarını ulusal hedefler ve çıkarların hizmetinde optimize etmek için
kamu araçları’ ile ilgilidir. Branscomb bu bağlamda teknolojiyi ‘yararlı bir
hizmet veya ürün yaratmak için gerekli olan yetenekler, tesisler, beceriler,
bilgi ve organizasyonun toplamı’ olarak tanımlar.
Diğer akademisyenler, teknoloji politikası ile bilim
politikası arasında ayrım yaparak, teknoloji politikasının ‘teknolojinin
desteklenmesi, geliştirilmesi ve geliştirilmesi’ ile ilgili olduğunu, bilim
politikasının ise ‘bilimin gelişimi ve bilim adamlarının eğitimi’ üzerinde
odaklandığını öne sürüyor. Fransa'daki Institut de recherche pour le développement'teki
Rigas Arvanitis, ‘bilim ve teknoloji politikasının, bilimsel ve teknolojik
kaynakların yaratılması, finanse edilmesi, desteklenmesi ve harekete geçirilmesi
için tasarlanmış tüm kamu sektörü önlemlerini kapsadığını’ öne sürüyor.
Teknoloji politikası bir ‘aktif sanayi politikası’ biçimidir:
çeşitli toplumlarda, endüstrilerde ve zaman dilimlerinde gözlemlenen teknolojik
gelişmenin ampirik gerçeklerine dayanarak, piyasaların endüstriyel servetlere devlet
müdahalesiyle karar verdiğini savunur.
Teknoloji politikası daha geniş bir şekilde tanımlanabilir; Michael
G. Pollitt, ‘iyi’ politika üzerine sosyal bilimler ve beşeri bilimler
perspektifiyle disiplinli bir yaklaşım sunar.
Milli eğitim sistemleri
İçin geleceğe hazır bilgi teknolojileri politikası oluşturulması
Uluslar, başarılı stratejiler belirlemekten, etkili
politikaları teşvik eden koşullar oluşturmaktan ve insanların geniş bir
yelpazedeki eğitim uygulamalarını sürekli olarak geliştirmek için teknolojiyi kullanmalarına yardımcı
olmaktan büyük fayda sağlar (Dutoit 2015; Leighton 2012).
Politika Geliştirme
Çerçevesi
Politika yapıcılar genellikle ailelerden okullara,
topluluklara ve ulusa kadar birçok düzeyde birçok temel zorlukla karşı
karşıyadır (Davis 2017). Ulusal politikaların geliştirilmesine yönelik yeni
çerçeve (Şekil), bir ulusun teknolojiyle
güçlendirilmiş eğitim sistemini ilerletmek için uygulanabilecek uygulama, değerlendirme
ve strateji perspektifleri için dört temel gereklilik tanımlar. Çerçeve,
araştırma literatüründe bulunan mevcut temellere dayanmaktadır.
Tanımlanan dört temel gereklilik şunlardır:
Eğitim teknolojisi politikasının amacının, ulusları dijital
geleceklerine yönlendirmeye yardımcı olmak olduğu konusunda uluslararası bir
anlaşma vardır.
https://en.wikipedia.org/wiki/Technology_policy
18 Eylül 2021
