Meteorların çoğu bir kum tanesinden daha küçüktür, bu
nedenle neredeyse tamamı parçalanır ve Yer’in yüzeyine asla çarpmaz. Çok yoğun
veya olağandışı meteor yağmurları, özellikle Leonidlerden olmak üzere saatte en
az 1000 göktaşı üreten meteor patlamaları ve meteor fırtınaları olarak bilinir.
Meteor Veri Merkezi, yaklaşık 100'ü iyi belirlenmiş 900'den fazla şüpheli
meteor yağmuru listeliyor. NASA, aktif meteor yağmurlarının günlük haritasını
tutar.
Bir meteor yağmuru, Yer gibi bir gezegen ile bir
kuyrukluyıldızdan gelen enkaz (döküntü) akışı arasındaki etkileşimin sonucudur.
Kuyrukluyıldızlar, 1951'de Fred Whipple tarafından gösterildiği gibi, su buharı
sürüklenmesiyle ve parçalanarak enkaz üretebilirler. Fred Lawrence Whipple
kuyrukluyıldızları Güneş'in etrafında dönen buzun içine gömülü kayalardan
oluşan ‘kirli kartopları’ olarak düşündü.
‘Buz’, tek başına veya kombinasyon halinde su, metan,
amonyak veya diğer uçucular olabilir. ‘Kaya’ boyut olarak bir toz zerresinden
küçük bir kaya parçasına kadar değişebilir. Toz zerrecikleri boyutundaki
katılar, benzer şekilde çakıl boyutlarından daha yaygın olan kum taneciklerinin
boyutlarından daha yaygın olan büyüklük dereceleridir. Buz ısındığında ve
süblimleştiğinde, buhar toz, kum ve çakıl taşları boyunca sürüklenebilir.
Yıllardır en görünür meteor yağmuru, her yıl 12 Ağustos'ta
dakikada bir meteorun üzerinde zirveye çıkan Perseidlerdir. NASA, gözlemlenen
yerden saatte kaç meteorun görülebileceğini hesaplayabilecek bir araca
sahiptir.
https://en.wikipedia.org/wiki/Meteor_shower
7 Ekim 2020