Kuyrukluyıldız Keşifleri (exploration
of comets)


Bilim adamları, Halley kuyrukluyıldızın çekirdeğinin 1986'daki birkaç görüntüsünden ilham alarak kuyrukluyıldızları ayrıntılı bir şekilde incelemek istediler. NASA'nın Deep Space 1 uzay aracı, 2001 yılında Borrelly kuyrukluyıldızı tarafına uçtu ve yaklaşık 8 kilometre (5 mil) uzunluğundaki çekirdeğini fotoğrafladı.

NASA'nın Stardust görevi, Ocak 2004'te Comet Wild 2'nin çekirdeğinin 236 kilometre (147 mil) yakınına başarıyla uçtu ve 2006'da Dünya'ya bir örnek getirme dönüşü için kuyrukluyıldız parçacıkları ve yıldızlararası toz topladı. Bir kuyrukluyıldız çekirdeğinin bu yakın geçişi sırasında çekilen fotoğraflar, toz jetleri ve sağlam, dokulu bir yüzey olduğunu gösterdi.

Stardust örneklerinin analizi, kuyrukluyıldızların başlangıçta düşünülenden daha karmaşık olabileceğini göstermiştir. Örneklerde Güneş veya diğer yıldızların yakınında oluşan mineraller bulundu, bu da solar sisteminin iç bölgelerinden gelen malzemelerin kuyrukluyıldızların oluştuğu dış bölgelere gittiğini gösteriyor.

Başka bir NASA görevi olan Deep Impact, bir uzay aracı ve bir çarpma aletinden oluşuyordu. Temmuz 2005'te, çarpma tertibatı, Tempel 1 kuyrukluyıldızının çekirdeğinin yoluna, çarpma tertibatını buharlaştıran ve kuyrukluyıldızın yüzeyinin altından büyük miktarda ince, toz halindeki malzemeyi fırlatan planlı bir çarpışmada serbest bırakıldı.

Çarpma yolunda, çarpma kamerası kuyrukluyıldızı ayrıntıyla görüntüledi. Dönen uzay aracındaki iki kamera ve bir spektrometre, çekirdeğin iç kompozisyonunu ve yapısını belirlemeye yardımcı olan kazıyı kaydetti.

Başarılı birincil görevlerinden sonra, Deep Impact uzay aracı ve Yıldız-tozu uzay aracı hala aktif durumdaydı ve ek kuyrukluyıldız uçuşları için yeniden hedeflendi. Deep Impact'in misyonu EPOXI (Extrasolar Planet Observation and Deep Impact Extended Investigation) iki projeden oluşuyordu: Hartley 2 kuyrukluyıldızıyla Kasım 2010'da karşılaşan Deep Impact Extended Investigation (DIXI) ve Hartley 2'ye giden yol üzerindeki diğer yıldızların etrafında Dünya boyutunda gezegenleri araştıran Extrasolar Planet Observation ve Characterization (EPOCh) araştırması.


CAESAR (Comet Astrobiology Exploration SAmple Return) görevi, Churyumov-Gerasimenko kuyrukluyıldızının çekirdeğinden bir örnek alarak onu güvenli bir şekilde Dünya'ya geri döndürmek; önerilen başlama ve iniş tarihleri: Ağustos 2024 – Kasım 2038


(a) 12 Ekim 2019 Hubble görüntüsü; 2I/Borisov kuyrukluyıldızı Yerküreden yaklaşık 260 milyon mil (418 milyon kilometre) uzaktayken çekildi,
(b) Tempel 1 kuyrukluyıldızının görüntüsü; Deep Impact'in çarpma uzay aracını yok ettikten 67 saniye sonra çekildi,
(c) 1986, Avrupa uzay aracı Giotto; bir kuyrukluyıldızın çekirdeğiyle karşılaşan ve onu fotoğraflayan, Halley'in çekirdeğini Güneş'ten uzaklaşırken geçiren ve görüntüleyen ilk uzay aracı,
(d) 31 Ekim 1998 Giacobini-Zinner kuyrukluyıldızı; Kitt Peak 0.9-m teleskopu ile yakalandı



https://en.wikipedia.org/wiki/CAESAR_(spacecraft)
https://solarsystem.nasa.gov/asteroids-comets-and-meteors/comets/

7 Ağustos 2020


GERİ (kuyrukluyıldız)