Gökkuşağı gravite (veya ‘gravitenin gökkuşağı’), ışığın
farklı dalga boylarının farklı gravite seviyeleri yaşadığı ve aynı şekilde
ayrıldığı (bir prizmanın beyaz ışığı gökkuşağına böldüğü) bir teoridir.
Bu fenomen, Yeryüzü gibi nispeten düşük graviteli alanlarda
algılanamaz, ancak kara delik gibi aşırı derecede yüksek gravitenin olduğu
alanlarda önemli olacaktır. Bu nedenle teori, evrenin bir başlangıcını veya
Büyük Patlama olduğunu kabul etmiyor; çünkü büyük patlama teorisi, ışığın tüm
dalga boylarının graviteden aynı ölçüde etkilenmesini gerektiriyor.
|
Gökkuşağı gravite, teori
ilk olarak 2003 yılında fizikçiler Lee Smolin ve João Magueijo tarafından
önerildi; teorinin, genel görelilik ile kuantum mekaniği arasındaki boşluğu
kapattığı iddia ediliyor. Bilim adamları
günümüzde Büyük Hadron Çarpıştırıcısını kullanarak gökkuşağı graviteyi tespit
etmeye çalışıyorlar. Arka plan Gökkuşağı gravite
teorisinin kökeni, büyük ölçüde genel görelilik ve kuantum mekaniği
arasındaki farklılığa dayanır. Daha spesifik olarak, ‘lokalite-yerellik’ veya
genel görelilik ilkelerini yönlendiren neden ve sonuç kavramı, kuantum
mekaniği ile matematiksel olarak bağdaşmaz. Bu sorun, iki alan arasındaki
uyumsuz işlevlerden kaynaklanmaktadır; özellikle, alanlar dört boyutlu
uzay-zamanda eğrilik kavramını tanımlarken kökten farklı matematiksel
yaklaşımlar uygular. Tarihsel olarak, bu matematiksel bölünme, fiziği
nedensellik merceğinden gören Einstein görelilik teorileri ile uzay-zamanın
yapısını rastgele ve doğal olarak yorumlayan klasik fizik arasındaki farklılıkla
başlar. Kozmik değişimle ilgili
hakim görüş, evrenin sürekli artan bir hızla genişlediğidir; ayrıca, evrenin
geçmişi geriye doğru izlendiğinde, onun bir noktada çok daha yoğun olduğu
anlaşılır. Gökkuşağı gravite teorisi, eğer doğruysa, Big Bang'de öne sürülen
gibi bir tekilliği yasaklar. Bu, tersten bakıldığında, evrenin, bir başlangıç
noktasına sahip olmadığını belirterek bir son yoğunluk noktasına (hiç
ulaşmadan) yavaş yavaş yaklaştığını gösterir. Eleştiri Enerjiye bağlı ışık
hızı senaryolarında katı kısıtlamalar vardır. Bunlara dayanarak, Sabine
Hossenfelder gökkuşağı gravitesi kavramını şiddetle eleştirdi: ‘Bu ne bir teori ne de bir model, sadece
bir fikir, on yıldan fazla çalışılmasına rağmen, asla uygun bir modele dönüşemedi.
Gökkuşağı gravitenin standart model ile uyumlu olduğu gösterilememiştir. Bu
yaklaşımın bilinen bir nicelleştirmesi yoktur ve bu çerçevede etkileşimler
hiç tanımlanamaz. Ayrıca, zaten göz ardı edilen yerel olmayanlara yol açtığı
bilinmektedir. Endişeliyim, bu sorunlar çözülene kadar konuyla ilgili hiçbir
makale yayınlanmamalıdır’. |
|
(a)
for 𝑠 = 0.7, 𝑞=1, 𝑚 = 1.95 (noktalı çizgi), 𝑚 = 1.87 (sürekli çizgi), 𝑚 = 1.80 (kesikli çizgi);
(b) for 𝑠 =
0.7, 𝑚=2, 𝑞 = 0.5 (noktalı çizgi), 𝑞 = 0.7 (sürekli çizgi), 𝑞 = 1.1 (kesikli çizgi);(c)
for 𝑚=2, 𝑞=1, 𝑠 = 1.125 (noktalı çizgi), 𝑠 = 1.108 (sürekli çizgi), 𝑠 = 1.095 (kesikli çizgi).
(Gravitenin gökkuşağı ve Einstein
eşdeğeri https://downloads.hindawi.com/journals/ahep/2016/9813582.pdf)
https://en.wikipedia.org/wiki/Rainbow_gravity_theory
5 Aralık 2021
GERİ (kuantum
mekaniği)
GERİ (genel rölativiteye alternatifler)
GERİ
(gravitasyon ve görelilik)
