Prof. Dr. Bilsen Beşergil: Doğa (nature, philosophy)

Doğanın felsefede birbiriyle ilişkili iki anlamı vardır. Biri, doğal olan veya doğa kanunlarının normal işleyişine tabi olan her şeyin kümesidir. Diğer anlamı, bireysel şeylerin temel özellikleri ve nedenleridir.

Doğanın anlamının ve öneminin nasıl anlaşılacağı Batı Medeniyeti tarihinde, metafizik ve epistemolojinin felsefi alanlarında ve teoloji ve bilimde tutarlı bir tartışma konusu olmuştur. Doğa bilimlerinin alanı, doğal olmanın ne anlama geldiğiyle ilgili tartışmanın aksine, doğal şeylerin ve onları yöneten düzenli yasaların incelenmesini kapsar.

Doğa anlayışları, ortaya çıktıkları işin konusuna ve yaşına bağlıdır. Örneğin, Aristoteles'in ‘doğal özellikler’ açıklaması, modern felsefi ve bilimsel çalışmalarda doğal özellikler ile kastedilenden farklıdır. Stoacılık, uygulayıcıları doğaya uygun yaşamaya, Pyrrhonism, uygulayıcıları karar vermede doğanın rehberliğini kullanmaya teşvik eder.

Fizik, Aristoteles'in doğa üzerine yaptığı başlıca çalışmadır. Aristoteles doğayı ‘öncelikle ait olduğu şeyde hareket etmenin ve hareketsiz kalmanın kaynağı veya nedeni’ olarak tanımlar. Modern Bilim, Aristoteles'i, ‘tüm antik çağlara karşı farklılık ve çelişki ruhu içinde ilerleyen’ biri olarak gören Francis Bacon ile kendine özgü bir dönüş yaptı.

Klasik doğa ve Aristoteles metafiziği