Aylar (moons in the solar system)

Solar sistemi gezegenleri ve onların cüce gezegenlerinin, en az 219 doğal uydu veya aylarla yörüngede olduğu bilinmektedir. Bunlardan asgari 19 tanesi gravitasyonalle yuvarlanacak kadar büyüktür; Bunların (Yerin Ay'ı ve Jüpiter'in Io'su hariç) tümü bir buz kabuğuyla kaplıdır. En büyüklerinden birkaçı hidrostatik dengededir ve bu nedenle mevcut durumlarında (yörüngedeki gezegenler veya cüce gezegenler) değil de Güneş'in etrafında doğrudan yörüngede olsalar, cüce gezegenler veya gezegenler olarak kabul edilirler.

Aylar yörüngelerine göre iki ayrı kategoride sınıflandırılır:

·         Düzenli aylar: prograde yörüngeleri (yörüngeleri gezegenlerinin dönüş yönündedir) olan ve ekvator düzlemine yakın olan aylardır.

·         Düzensiz aylar: prograde veya retrograde (yörüngeleri gezegenlerinin dönüş yönüne karşı) olabilen ve genellikle gezegenlerinin ekvatorlarına aşırı açılarda bulunan aylardır.

Düzensiz aylar muhtemelen çevredeki uzaydan yakalanmış küçük gezegenlerdir. Çoğu düzensiz ayın çapı, 10 kilometreden daha azdır.

Yer’inkinden başka bir ayın yayınlanmış en eski keşfi, 1610'da Jüpiter'in yörüngesindeki dört Galilean ay’ını keşfeden Galileo Galilei tarafından yapıldı. Takip eden üç yüzyıl boyunca sadece birkaç ay daha keşfedildi. 1970'lerde diğer gezegenlere yapılan misyonlar, özellikle de Voyager 1 ve 2 misyonları, tespit edilen ayların sayısında bir artış gördü, 2000 yılından bu yana, çoğunlukla büyük, yer tabanlı optik teleskoplar kullanılarak yapılan gözlemler, hepsi düzensiz olan çok daha fazla ay keşfetti.

Ayların sayısı

Gezegen

Merkür

Venüs

Yer

Mars

Jüpiter

Satürn

Uranüs

Neptün

Ay sayısı

0

0

1

2

92

83

27

14

Yer'in bu gezegenlerden değişen uzaklığı (aynı zamanda Güneş'e olan uzaklığı) nedeniyle, yeni ayları tespit edebileceğimiz sınırlar çok tutarsızdır. Aşağıdaki grafiğin gösterdiği gibi, gezegenlerin çevresinde tespit edilen ayların mutlak büyüklüğü (toplam doğal parlaklık, kısaltılmış H) Jüpiter için H = 17, Satürn için H = 16, Uranüs için H = 13 ve Neptün için H = 11'de zirve yapar.

Bu gezegenlerin her birinin çevresinde daha küçük aylar olabilir (ve büyük olasılıkla vardır), ancak şu anda Yer'den tespit edilememektedir. Uzay araçları tüm bu gezegenleri ziyaret etmiş olsa da, Yer tabanlı teleskoplar, ay algılama yeteneğinde onlardan daha iyi performans göstermeye devam ediyor.


Mutlak büyüklüğe göre gezegen ayları

 

https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_natural_satellites

27 Ocak 2022
8 Şubat 2023

 

GERİ (astronomik obje)
GERİ (solar sistem)