Astrofiziksel bir nesnenin magnetosferi, solar rüzgarı gibi
yakınında akan ortam plazması ile etkileşime girdiğinde bir yay şoku meydana
gelir. Yer ve diğer magnetize gezegenler için, solar rüzgar hızının, magnetopausa
yaklaşmasının bir sonucu olarak aniden düştüğü sınırdır. Yıldızlar için bu
sınır tipik olarak stellar rüzgârın yıldızlararası ortamla buluştuğu
astrosferin kenarıdır.
Yay şokunun en iyi incelenen örneği, Güneş rüzgarının Yer’in
magnetopausuyla karşılaştığı yerde meydana gelmesidir; ancak hem Mars ve Venüs
gibi magnetik olmayan hem de Jüpiter veya Satürn gibi magnetize, tüm
gezegenlerde yay şokları meydana gelir. Yer’in yay şoku yaklaşık 17 kilometre
(11 mil) kalınlığında ve gezegenden yaklaşık 90 000 kilometre (56 000 mil)
uzaklıktadır.
(a) Orion nebulada LL Orionis yay şoku; yıldızın rüzgarı nebula
akışıyla çarpışır (Hubble, 1995), (b) Zeta Ophiuchi, masif bir yıldızın en ünlü
yay şokudur (Spitzer Uzay Teleskobu)
https://en.wikipedia.org/wiki/Bow_shock
5 Kasım 2020
GERİ
(güneş)
GERİ
(heliosfer)
