Yarıklaşik gravite, kuantum gravite teorisine bir yaklaşımdır; madde alanlarını kuantum olarak, gravitasyonal alanı klasik olarak ele alır.
1960'larda önerilen yarıklasik gravite, kuantum mekaniğini
ve genel göreliliği birleştirmeye çalışan tartışmalı kuantum gravite
teorilerinden biridir. Adından da anlaşılacağı gibi, yarıklasik gravite,
kuantum ve klasik bileşenlerin bir kombinasyonunu içerir. Spesifik olarak,
madde kuantum mekaniğinin kurallarına uyarken, grsvite ve uzay-zaman yapısı
klasik yasalara uyar.
Yarıklasik gravitede madde, kavisli uzay-zamandaki kuantum
alanları teorisine göre yayılan kuantum madde alanları ile temsil edilir.
Alanların yayıldığı uzay-zaman klasik ama dinamiktir. Uzay zamanının eğriliği,
Einstein tensörü (Gmn) tarafından
verilen uzay zamanının eğriliğini, madde alanlarının enerji–momentum tensör
operatörünün (Tmn) beklenti
değeri ile ilişkilendiren yarı klasik Einstein denklemleriyle verilir:
8pG
Gmn =
¾¾¾ áTmnñy
c4
G: gravitasyonal sabit, ψ: madde alanlarının kuantum
halidir.
Birçok fizikçi, kuantum ve klasik sistemleri bu şekilde
entegre etmenin fiziksel çelişkiler ve matematiksel tutarsızlıklar yarattığını
düşünüyor. Bununla birlikte, yeni bir makalede fizikçiler, klasik gravitenin
makroskopik nesnelerin kuantum özelliklerini tam olarak nasıl
etkileyebileceğini yakından analiz ettiler ve yarıklasik graviten etkilerinin
en son teknoloji ile deneysel olarak tespit edilebileceğini buldular.
https://en.wikipedia.org/wiki/Semiclassical_gravity
13 Aralık 2021
GERİ (gravitasyon ve görelilik)
GERİ (genel rölativiteye alternatifler)
GERİ (birleşik alan teorik ve kuantum-mekanik)