‘Onsager karşılıklı ilişkiler’, denge halinde olmayan, fakat lokal denge
nosyonunun bulunduğu termodinamik sistemlerdeki akışkanlar ve kuvvetler
arasındaki bazı oranların eşdeğerliğini tanımlar.
· 1922 Lotka: Doğal seçilim
(seleksiyon) o şekilde çalışır ki organik sistemin toplam kütlesi yükselir,
maddenin sistem boyunca olan sirkülasyon hızı yükselir, ve kullanılmamış madde
kalıntısı ve elverişli enerji olduğu müddetçe sistem boyunca toplam enerji akışı
artar. (Maksimum Enerji Akış Prensibi)
· 1931
Onsager: İrreversibil proseslerde karşılıklı ilişkiler, genellikle
transport prosesleridir; ısı ve elektrik iletimi ve difüzyon gibi.
Ju = Luu∇(1/T) - Lur∇(m/T)
Jr = Lru∇(1/T) - Lrr∇(m/T)
Jρ
= kütle akış vektörü, Ju
= ısı akış vektörü, m =
kimyasal potansiyel, r = kütle
yoğunluğu, u = iç enerji yoğunluğu, L = çapraz-katsayılar, T = mutlak
sıcaklıktır.
· 1952
Rocard: Bir elektronun yüzeyindeki elektrik alanının enerji yoğunluğu,
Stefan kanunuyla verilen radyasyonun yoğunluğuyla kıyaslandığında radyasyon
için bir sıcaklık (T) limiti olduğu görülür: T ≈ 2 x 1011 K.
· 1965
Hatsopoulos, Keenan: İzole bir sistem bir proses gerçekleştirdiğinde, bir
dizi iç sınılamaların uzaklaştırılmasından sonra, sistem daima tek bir denge
haline ulaşacaktır; bu dege hali sınırlamaların kaldırılma sırasından
bağımsızdır ve bir maksimum entropi değeriyle karakterize edilir. (Kararlı Denge Yasası, 0 + 1 +
2’nci yasaları kapsar)
Kararlı Denge Kanunu; Birleşik Termodinamik Prensibi
Hatsopoulos ve Keenan, ve Kestin, 0., 1., ve 2. kanunları sınıflandıran bir prensip ileri sürmüşlerdir.
“İzole bir sistemde, bir seri iç kısıtlamalar kaldırıldıktan sonra bir proses gerçekleştiğinde sistem eşsiz (unique) bir denge haline ulaşır: bu denge hali sistemdeki kısıtlamaların kaldırılma sırasından bağımsızdır”.
Bunu Hatsopoulos ve Keenan “Kararlı Denge Kanunu (1965)”, Kestin “Birleşik Termodinamik Prensibi (1979)” olarak tanımlamıştır.
Bu açıklamanın önemi, tüm gerçek proseslerin irreversibil olduğunu söyleyen daha önceki ifadelerden farklı olmasıdır. İkinci kanunun önceki tüm açıklamaları sistemlerin ne yapamayacağının formüllendirilmesidir; bu ifade ise sistemlerin ne yapacağını söyler.
Bu fenomene şöyle bir örnek verilebilir: İki balon kapalı bir muslukla birbirlerine bağlanmıştır. Birinci balonda 10 000 gaz molekülü bulunsun; kısıtlama kaldırıldığında (yani musluk açıldığında) sistem her bir balonda 5000 gaz molekülü bulunan bir denge haline gelecektir (balonlar arasında gradient yoktur). Bu prensipler kapalı izole sistemler içindir.
· 1968
Morowitz: Kararlı hal sistemlerde, bir kaynaktan sistem boyunca akan ve
harcanan enerji sistemde en az bir dolaşıma öncülük eder.
· 1973
Kelly: 1011 - 1012 K dolayındaki bir limitin üstünde
protonların kinetik enerjisi pionların durgun kütlesinden daha yüksek olur;
sabit hacimde enerji ilavesi sıcaklığı daha fazla yükseltmez, fakat bulunan
partikül tür ve sayısını artırır.
· 1979
Kestin: Aniden serbest bırakılan (kısıtlamaların uzaklaştırıldığı) kapalı
sistemler yeni bir denge haline doğru (yani bir ‘çekiciye’) hareket etme
eğilimindedir; çünkü bu denge hali, kısıtlamaların kaldırıldığı haldeki
düzenlemeden bağımsızdır. (Birleşik
Termodinamik Prensibi)
· 1983
Odum:
(1) Self-organize sistemler en yüksek yararlı güce doğru
yöneliktir. (Maksimum Güç Prensibi)
(2) Zamanla, deneme yanılma prosesi boyunca meydana gelen
kompleks yapı paternleri ve prosesleri arasından başarılı olanlar hayatta
kalır; çünkü bunlar malzemeleri ve motoru (kendi korumasında) iyi kullanırlar,
araya girme şansı olan diğer paternlerle iyi rekabet ederler. (Maksimum Güç Prensibi)
· 1992
Morowitz: Bir kaynaktan akan ve bir ara sistem boyunca harcanan enerji o
sistemi düzenler.
· 1994
Per Bak: Yavaş ilerleyen sistemler kritik bir hal durumuna doğal olarak
self (kendi kendine)-organizedir.
· 1996
Odum: Self-organize prosesler arasındaki yarışmada güçlendirmeyi maksimize
eden ağ yapı dizaynları önde gelir. (Maksimum
Güçlendirme ‘Empower’ Prensibi)
· 1998
Perrot: Sıcaklık skalasına bir üst limit varsayımı: 1011 - 1012
K arası.
· 2000
Kauffman: Biyosfer ve evren, çoğalma organizasyonunu bozmaksızın,
yönetebileceği kadar hızla yenilik ve çeşitlilik yaratır; çoğalma
organizasyonu, daha fazla yeniliğin keşfedilmesinde, kendi içinde
birleştirilmesinde ve bağlantıların sağlanmasında temeldir.
· 2004
Meisa: Evren ekzergonik reaksiyonlara yönelir. Ekzergonik
reaksiyon, serbest enerji (G) değişikliğinin negatif olduğu kimyasal bir
reaksiyondur; bunlar doğal veya kendiliğinden olan reaksiyonlardır.
DG = Gürün – Greaktantlar <
0
GERİ
(yasalar)
GERİ
(astrofizik)
GERİ
(termodinamik)