Sulama (irrigation)

Sulama (bitkilerin sulanması olarak da bilinir), mahsullerin, peyzaj bitkilerinin ve çimlerin yetiştirilmesine yardımcı olmak için araziye kontrollü miktarda su uygulamasıdır. Sulama, 5000 yılı aşkın bir süredir tarımın önemli bir unsuru olmuştur ve dünya çapında birçok kültür tarafından geliştirilmiştir.

Sulama, kuru alanlarda ve ortalamanın altında yağış olması halinde, mahsullerin yetiştirilmesine, peyzajların korunmasına ve bozulan toprakların yeniden bitkilendirilmesine yardımcı olur.

Bu kullanımlara ek olarak, mahsulleri dondan korumak, tahıl tarlalarında yabancı ot gelişimini bastırmak ve toprak sıkışmasını önlemek için de sulamadan yararlanılmaktadır. Ayrıca çiftlik hayvanlarını soğutmak, tozu azaltmak, kanalizasyonu boşaltmak ve madencilik faaliyetlerini desteklemek için de kullanılır.

Belirli bir yerden yüzey ve yüzey altı suyunun uzaklaştırılmasını içeren drenaj, sıklıkla sulama ile birlikte incelenir.

Suyun bitkilere nasıl sağlandığına göre farklılık gösteren çeşitli sulama yöntemleri vardır.

·         Gravite sulama olarak da bilinen yüzey sulama, sulamanın en eski şeklidir ve binlerce yıldır kullanılmaktadır.

·         Yağmurlama sulamada su, tarla içerisinde bir veya daha fazla merkezi noktaya borularla bağlanarak, yüksek basınçlı su cihazlarıyla dağıtılır.

·         Mikro sulama, suyun düşük basınç altında borulu bir ağ üzerinden dağıtılarak her bitkiye küçük bir deşarj halinde uygulanmasını sağlayan sistemdir. Mikro sulama, yağmurlama sulamaya göre daha az basınç ve su akışı kullanır.

·         Damla sulama, suyu doğrudan bitkilerin kök bölgesine iletir.

·         Alt sulama, uzun yıllardır yüksek su tablasına sahip alanlarda tarla bitkilerinde kullanılmaktadır. Bitkilerin kök bölgesinin altındaki toprağı nemlendirmek için su tablasının yapay olarak yükseltilmesini içerir.

Sulama suyu yeraltı suyundan (kaynaklardan veya kuyular kullanılarak çıkarılır), yüzey suyundan (nehirlerden, göllerden veya rezervuarlardan çekilen) veya arıtılmış atık su, tuzdan arındırılmış su, drenaj suyu veya sis toplama gibi geleneksel olmayan kaynaklardan gelebilir. Sulama, dünyanın birçok yerinde yağmurla beslenen tarım olarak yaygın olan yağışa ek olabilir veya mahsullerin nadiren yağış katkısına bağlı olduğu tam sulama olabilir.

Tam sulama daha az yaygındır; yalnızca çok az yağış alan kurak bölgelerde veya mahsullerin yağışlı mevsimler dışında yarı kurak bölgelerde yetiştirildiği durumlarda gerçekleşir.

Sulamanın çevresel etkileri, sulamanın bir sonucu olarak toprak ve suyun miktar ve kalitesindeki değişiklikler ve ardından nehir havzalarındaki ve bir sulama planının aşağısındaki doğal ve sosyal koşullar üzerindeki etkilerle ilgilidir. Etkiler, sulama şemasının kurulması ve işletilmesinden kaynaklanan değişen hidrolojik koşullardan kaynaklanmaktadır.

Bu sorunlardan bazıları arasında aşırı çekim nedeniyle yer altı akiferlerinin tükenmesi de yer alıyor. Yetersiz dağıtım tekdüzeliği veya yönetimin suyu ve kimyasalları israf etmesi nedeniyle toprak aşırı sulanabilir ve su kirliliğine yol açabilir. Aşırı sulama, yükselen su tablalarından derin drenaja neden olabilir ve bu da, bir tür yeraltı arazi drenajı yoluyla su tablası kontrolünü gerektiren sulama tuzluluğu sorunlarına yol açabilir.


(a) İsviçre'deki geleneksel sulama kanalı, (b) Sulama, pompalı ekstraksiyonla doğrudan yapılıyor, (c) Brezilya'nın Petrolina kentinde üzüm yetiştirmek yalnızca damla sulamayla mümkün oluyor, (d) Phoenix, Arizona’da, konut taşkın sulaması, (e) Hindistan Tamil Nadu'da sulama

 

https://en.wikipedia.org/wiki/Irrigation

2 Ocak 2025

 

GERİ (doğal kaynaklar)