Solitonlar, ortamdaki doğrusal olmayan ve dispersif
etkilerin iptal edilmesinden kaynaklanır. (Dispersif etkiler, bir dalganın
hızının frekansına bağlı olduğu belirli sistemlerin bir özelliğidir.)
Solitonlar, fiziksel sistemleri tanımlayan, doğrusal olmayan, zayıf, dağılmış
kısmi diferansiyel denklemlerin geniş bir sınıfının çözümleridir.
Soliton fenomeni ilk olarak 1834'te John Scott Russell
tarafından tanımlanmıştır. Solitonu tek bir şekilde tanımlamak oldukça zordur; Drazin
& Johnson’a göre, solitonlar:
·
Sabit formdadır
·
Bir bölge içinde sınırlandırılmıştır
·
Birbirleriyle etkileşime geçebilir ve bir faz
kaymasına uğramamaları halinde çarpışmalardan değişmeden kurtulabilirler
Daha formal tanımlar vardır, ancak azımsanmayacak oranda matematik içerirler. Ayrıcaı, bazı bilim adamları soliton terimini bu üç özelliğe sahip olmayan bir olay olarak tanımlarlar (örneğin; doğrusal olmayan optikteki ‘ışık mermileri’, etkileşim anında enerji kaybettiklerinden soliton olarak adlandırılır.)
NLDE'nin (non lineer Dirac denklemi) kuasi-1D azalmasında soliton kuasipartikül
uyarımları: (a) - (d) solitonun kusurunun yakınındaki karanlık solitonun
uyarılması, (e) - (f) parlak soliton uyarılması
https://en.wikipedia.org/wiki/Soliton
24 Nisan 2020
GERİ
(kuasipartiküller)
