Solar dinamo, Güneş'in magnetik alanını yaratan fiziksel bir prosestir. Bir dinamo teorisi ile açıklanır. Güneş'in içinde doğal olarak oluşan bir elektrik jeneratörü, Ampère, Faraday, Ohm yasaları ve akışkanlar dinamiği yasalarını (magnetohidrodinamik) birlikte izleyerek elektrik akımları ve magnetik alan üretir. Solar dinamonun ayrıntılı mekanizması bilinmemektedir ve kalen güncel araştırmaların konusudur.
Bir dinamo, kinetik enerjiyi elektrik-magnetik enerjiye
dönüştürür. Türbülans gibi shear (makaslama) veya daha karmaşık harekete sahip
elektriksel olarak iletken bir sıvı, Lenz yasası aracılığıyla bir magnetik
alanı geçici olarak yükseltebilir; çünkü, bir magnetik alana göre sıvı
hareketi, sıvıda başlangıç alanını bozan elektrik akımlarını indükler. Sıvı
hareketi yeterince karmaşıksa, kendi magnetik alanını koruyabilir ve istenmeyen
sıvı amplifikasyonu, difüzif veya ohmik bozunmayı dengeleyebilir. Bu tür
sistemlere kendi kendini-besleyen dinamolar denir. Güneş, Güneş içindeki
konvektif hareketi ve diferansiyel dönüşü elektrik-magnetik enerjiye dönüştüren,
kendi kendini besleyen bir dinamodur.
Tachocline geometrisi ve genişliğinin, çok daha güçlü bir toroidal*
alan yaratmak için daha zayıf poloidal* alanı sararak solar dinamo modellerinde
önemli bir rol oynadığı varsayılmaktadır. Bununla birlikte, radyatif bir
çekirdeği olmayan ve yalnızca bir konveksiyon bölgesine sahip olan daha soğuk
yıldızlar ve kahverengi cücelerin son radyo gözlemleri, tachoclineslerin yokluğuna
rağmen büyük ölçekli, solar-magetik alanları koruduklarını ve solar-benzeri aktivite
sergilediklerini göstermiştir. Bu, tek başına konveksiyon bölgesinin solar
dinamonun işlevinden sorumlu olabileceğini göstermektedir.
https://en.wikipedia.org/wiki/Solar_dynamo
24 Kasım 2020
