Refleksiyon sismolojisi, Dünya'nın yeraltı yüzeyinin
özelliklerini yansıyan sismik dalgalardan tahmin etmek için sismoloji
ilkelerini kullanan bir keşif jeofiziği yöntemidir. Yöntem, dinamit veya Tovex
patlaması gibi kontrollü bir sismik enerji kaynağı, özel bir hava tabancası veya
bir sismik vibratör gerektirir.
Sismik refraksiyon (kırılma) yöntemi, yer altı jeolojik koşullarını ve
jeolojik yapıyı karakterize etmek için sismik dalgaların jeolojik katmanlar ve
kaya/toprak birimleri üzerindeki kırılmasını kullanır.
Sismik tomografi, Dünya'nın yeraltı yüzeyini depremler veya
patlamalar tarafından üretilen sismik dalgalarla görüntülemeye yönelik bir tekniktir.
P-, S- ve yüzey dalgaları, sismik dalga boyu, dalga kaynağı mesafesi ve
sismograf dizisi kapsamına bağlı olarak farklı çözünürlükteki tomografik
modeller için kullanılabilir. (Bir P dalgası, sismolojide sismik dalgalar
olarak adlandırılır; elastik bir dalgadır. S dalgaları, ikincil dalgalar veya
kayma dalgalarıdır; bazen elastik S dalgası olarak da adlandırılır)
Sismometrelerde alınan veriler bir ‘invers (ters çözüm)
problem’i çözmek için kullanılır, burada dalga yollarının yansıma ve kırılma
yerleri belirlenir. Bu çözüm, yapısal, termal veya bileşimsel varyasyonlar
olarak yorumlanabilen hız anomalilerinin 3D görüntülerini oluşturmak için
kullanılabilir. Yerbilimciler bu görüntülerden çekirdek, manto ve levha
tektonik proseslerinii daha iyi anlamak için yararlanır.
Sismik
refleksiyonun ana hatları
S-dalgası
refraksiyonu; iki yatay tabaka
9 Ocak 2020
GERİ
(jeofizik)
GERİ
(Jeofiziksel araştırma)