Repetti Süreksizliği (Repetti discontinuity)

Repetti süreksizliği (manto), alt mantoun iki tabakası arasında varsayılan bir sınır tabakasıdır. Sismik hızlarda derinlikteki artışla tanımlanır. Bu sınır tabakası adını, 1930 yılında St. Louis Üniversitesi'nde doktora tezinde sismolojik yöntemleri açıklayan Amerikalı jefizikçi William C. Repetti'den almıştır.

Repetti süreksizliği sıfır dereceli bir sınır değil, kademeli bir geçiştir. Bununla birlikte sismik çalışmalar, geçiş bölgesinin nispeten küçük bir kalınlığa (≈ 10 km) sahip olduğunu göstermektedir. Repetti süreksizliğinin nedeni henüz kesin olarak açıklanamamış, sadece nispeten az sayıda gözlemle kanıtlanmıştır.

Geçiş bölgesi, Dünya mantosunun bir parçasıdır ve alt manto ile üst manto arasında, 400 ile 1000 km arasında bir derinlikte bulunur. Geçiş zonunda 410 ve 660 km yakınlarında iki adet süreksizlik yer alır. Repetti süreksizliği geçiş bölgesinde yer alır. Bu, önemli bir jeodinamik sınırdır ve üst manto ile alt manto arasındaki kimyasal ara yüzey olabileceği düşünülmektedir.

Geçiş bölgesi de dahil olmak üzere manto, ultramafik bir magmatik kaya olan peridotitten oluşmaktadır. (Peridotit, çoğunlukla olivin ve piroksen minerallerinden oluşan yoğun, iri taneli, magmatik bir kayadır; önemli miktarda demirle magnezyum bileşikleri içerir.)

Orta Mantodaki Süreksizlikler, 440 ve 660 km’de aniden yükselir. Mantodaki metamorfik faz, daha derinde daha yoğun minerallere dönüşür.

Tüm sismolojik verilerde 410 km'de tek bir tepe noktası görülmektedir; bunun a Mg₂SiO₄ ® b Mg₂SiO₄ geçişiyle olduğu tahmin edilmektedir. 660 km’deki süreksizlik görülen en karmaşık süreksizliktir. Sadece bazı bölgelerde PP öncüllerinde (süreksizliği bir kez yansıtan bir dalga) görünür, ancak SS öncüllerinde her zaman belirgindir. Çok çeşitli derinliklerde (640-720 km) P ila S dönüşümleri için alıcı işlevlerinde tek ve çift yansıma olarak görülür.

660 km derinliğin altındaki kanıtlar, Mg₂SiO₄ minerallerinin basınç değişimlerinden dolayı iki yeni yoğun faza değiştiğini göstermektedir.

Orta Mantodaki Sismik dalga hızlarındaki süreksizlikler, faz değişikliklerine karşılık gelebilir. Mantonun en üstünde olivin çoğunluktadır. Yaklaşık 410 km'nin altındaki bir hız artışı, olivinin yerini daha yüksek hızlara sahip minerallerlerin (garnet ve spinel) aldığını gösterir. Daha büyük derinliklerde, magnezyum-spinel muhtemelen magnezyum-perovskiteye dönüşür. Her değişiklik, mantonun yoğunluğunu ve sismik dalga hızını arttırır.

(a) Dünya'nın iç yapısı, derinlikte sismik dalgaların hız değişimlerden çıkarılır,(b) sismik dalga hızlarındaki süreksizlik, faz değişikliklerinden olabilir

8 Ekim 2019

GERİ (astrofizik)

GERİ (yerkürenin tabakaları ve süreksizlikler)

GERİ (süreksizlikler)