Proses (süreç) felsefesi, aynı zamanda oluş ontolojisi veya prosesizm, süreçleri, değişiklikleri veya değişen ilişkileri günlük yaşamın tek gerçek deneyimi olarak tanımlayan bir felsefe yaklaşımıdır. Değişimin, yanıltıcı (Parmenides tarafından öne sürüldüğü gibi) veya rastlantısal (Aristoteles tarafından öne sürüldüğü gibi) olduğu şeklindeki klasik görüşe karşıt olarak proses felsefesi, geçici değişim veya oluşum olaylarını sıradan gündelik gerçek dünyanın tek temel şeyleri olarak varsayar.
Platon
ve Aristoteles'in zamanından beri, klasik ontoloji, sıradan dünya gerçekliğini,
inkar edilmezlerse geçici proseslerin ontolojik olarak tabi olduğu kalıcı maddelerden
oluştuğunu öne sürmüştür. Sokrates değişirse, hastalanırsa, Sokrates hala
aynıdır (Sokrates'in özü aynıdır) ve değişim (hastalığı) yalnızca özünün
üzerinde kayar: değişim rastlantısaldır ve birincil gerçeklikten yoksundur,
oysa öz esastır.
Ilya
Prigogine fizikte ‘varlığın fiziği’ ile ‘oluşun fiziği’ arasında ayrım yapar.
Süreç felsefesi yalnızca bilimsel sezgileri ve deneyimleri kapsamaz, aynı
zamanda din, felsefe ve bilim arasındaki tartışmaları kolaylaştıracak kavramsal
bir köprü olarak da kullanılabilir.
Süreç
felsefesi bazen kıta felsefesine analitik felsefeden daha yakın olarak sınıflandırılır,
çünkü genellikle yalnızca kıta felsefesi bölümlerinde öğretilir. Bununla
birlikte, diğer kaynaklar, süreç felsefesinin, çağdaş felsefede analitik ve
kıtasal yöntemlerin kutupları arasında ortada bir yere yerleştirilmesi
gerektiğini belirtmektedir.
https://en.wikipedia.org/wiki/Process_philosophy
29 Kasım 2023
GERİ (felsefe, TABLO)
