Öznelcilik (subjectivism)

Öznelcilik (sübjektivizm), paylaşılan veya toplumsal yerine ‘kendi zihinsel faaliyetimizin, deneyimimizin tartışılmaz tek gerçeği olduğu’, dışsal veya nesnel (objektif) bir gerçeğin olmadığı doktrinidir.

Thomas Hobbes öznelciliğin ilk savunucularından biri olsa da, bu konumun başarısı tarihsel olarak Descartes'a ve onun metodik şüphesine atfedilir. Bunu, tam tersini kanıtlamak için epistemolojik bir araç olarak kullandı

Öznelcilik, her türlü ölçü ve yasanın temeli olarak öznel deneyime öncelik verir. Solipsizm gibi aşırı biçimlerde, her nesnenin doğasının ve varlığının yalnızca birinin o nesneye ilişkin öznel farkındalığına bağlı olduğu savunulabilir. İnsan algısının temel itici gücü olarak Tanrı'ya olan güveni göz önüne alındığında, George Berkeley'in nitelikli deneyciliği bu bağlamda değerlendirilebilir.


Objektivizm ve sübjektivizmin boyutu (Researchgate.net/figure/)

 

https://en.wikipedia.org/wiki/Subjectivism

24 Kasım 2023

 

GERİ (felsefe, TABLO)