Ozi Kuralı (ozi rule)

OZI kuralı, belirli bozunma modlarının neden beklenenden daha az göründüğünü açıklayan kuantum kromodinamiğinin (QCD) bir sonucudur. 1960'larda Susumu Okubo, George Zweig ve Jugoro Iizuka tarafından bağımsız olarak önerildi.

OZI kuralı, sadece dahili gluon hatlarının çıkarılmasıyla, Feynman diyagramının iki bağlantısız şemaya ayrılabilmesi durumunda, güçlü bir şekilde meydana gelen herhangi bir prosesin engellenebileceğini belirtir; biri başlangıç durum partiküllerinin tamamını, diğeri tüm son durum partiküllerini içerir.

Bu tür engellenmiş bir bozunumun bir örneği,
Φ → p+ + p + p0
Bu bozunma modunun, Q değerleri çok daha düşük olan,
Φ → K+ + K
gibi diğer bozunma modlarına hakim olması beklenir. Gerçekte ise, Φ zamanın % 84'ünde kaonlara bozunarak, piyonlara bozunma yolunun engellendiğini gösterir. (Bir reaksiyon için Q değeri, nükleer reaksiyon sırasında absorplanan veya salınan enerji miktarıdır.)

OZI kuralının bir açıklaması, artan enerji (veya momentum transferi) ile QCD'de kuplaj sabitinin azalmasından görülebilir. OZI ile engellenen kanallar için, gluonlar yüksek q2'ye (en azından içine bozundukları kuarkların geri kalan kütle enerjileri kadar) sahip olmalıdır ve bu nedenle birleştirme sabiti bu gluonlara küçük gelecektir.

OZI kuralı tarafından, (a) engellenmemiş K+ + K-), ve (b) engellenen prosesler


https://en.wikipedia.org/wiki/OZI_rule

10 Mart 2020


GERİ (terimler)