İlk olarak 1957'de Bruno Pontecorvo tarafından tahmin edilen
nötrino salınımları o zamandan beri farklı koşullarda çok sayıda deneyle
gözlemlenmiştir. Özellikle, nötrino salınımının varlığı uzun süredir devam eden
solar nötrino problemini çözmüştür.
Nötrino salınımları ve salınımlar sırasındaki çeşitli
detaylar nötrinolar hakkındaki birçok bilinmeyene ışık tutabileceğinden, teorik
ve deneysel açıdan yoğun ilgi görmektedir. Çalışmalar, özellikle, nötrino'nun
sıfır olmayan bir kütleye sahip olduğua işaret etmektedir; bu da partikül
fiziği Standart Model’inde bir modifikasyon gerektirğini gösterir. Süper
Kamiokande ve Sudbury Neutrino Gözlemevleri araştımacıları Takaaki Kajita ve
Arthur B. McDonald, nötrino salınımının ve dolayısıyla nötrino kütlesinin
deneysel keşfiyle 2015 Nobel Fizik Ödülünü aldılar.
Teori
Nötrino salınımı, nötrinoların çesnisi ve kütle özdurumları arasındaki karışımdan kaynaklanır. Yani zayıf etkileşimlerle, yüklü leptonlarla etkileşime giren üç nötrino durumunun her biri, belirli kütleli üç nötrino durumunun farklı bir üst üste binmesidir (süperpozisyon). Nötrinoların flavor özdurumlarındaki emisyon (yayılım) ve absorpsiyonları zayıftır.
Δm2:
kütle farkı (eV2), L: osilasyon mesafesi (km), E: nötrino enerjisidir
(MeV).
https://tr.wikipedia.org/wiki/N%C3%B6trino_sal%C4%B1n%C4%B1m%C4%B1
https://en.wikipedia.org/wiki/Neutrino_oscillation
16 Şubat 2020
GERİ
(standart model; teoriler birleşecek mi??)