Proses, büyük ölçüde, partiküllerin zaman içinde daha ince
ve daha da ince boyutlara öğütüldüğü mekanik ayrışmalardan biridir. Bu durum,
temelde, moleküler oksijen (O2), nem, atmosferik rüzgar ve katkıda
bulunan güçlü bir biyolojik proses dizisinin varlığının aracılık ettiği karasal
toprak oluşumuyla tezat oluşturur.
Bazıları, Ay'a atıfta bulunulduğunda toprak teriminin doğru
olmadığını, çünkü Yer’de toprak organik içeriğe sahip olarak tanımlanırken,
Ay'da böylr bir yapı olmadığını iddia eder. Ancak, lunar bilim adamları
arasındaki standart kullanım bu ayrımı göz ardı etmektedir.
Lunar toprak tipik olarak, 1 cm veya daha küçük çapta
tanelerden oluşan, lunar regolitinin daha ince fraksiyonunu tanımlar. Lunar
tozu genellikle lunar toprağından daha ince malzemeleri ifade eder. Hangi
boyuttaki fraksiyonun ‘toz’ oluşturduğuna dair resmi bir tanım yoktur; bazıları
tozun 50 μm'den daha küçük çapta, bazıları ise 10 μm'den daha düşük çapta
olduğunu kabul eder.
Lunar toprağın oluşumuyla ilgili temel prosesler:
·
Ufalama: kayaların ve minerallerin göktaşı ve
mikrometeorit darbeleriyle daha küçük partiküllere mekanik olarak kırılması
·
Aglütinasyon (partiküllerin kümelenmesi):
mineral ve kaya parçalarının mikro-meteorit-darbeyle oluşturulan camla
kaynaklanması
·
İyonların ve yüksek enerjili partiküllerin
etkisiyle oluşan solar rüzgârı püskürmesi ve kozmik ışın parçalanması
Bu prosesler zamanla toprağın fiziksel ve optik
özelliklerini değiştirmeye devam ediyor ve bu, uzay ayrışması olarak biliniyor.
Ayrıca, volkanik lavın yükselmesi ve yüzeye düşmeden önce küçük cam boncuklar
halinde soğuması, Toros-Littrow vadisindeki Shorty kraterinde Apollo 17
tarafından bulunan turuncu toprak, ve Hadley-Apennine'de Apollo 15 tarafından
bulunan yeşil cam gibi, bazı yerlerde küçük ama önemli tortular oluşturabilir.
https://en.wikipedia.org/wiki/Lunar_soil
3 Ekim 2020
