Güneş, yeryüzündeki yaşam için enerji ve ışık kaynağı olarak tarih öncesinden beri kültür ve dinde merkezi bir obje olmuştur. Ritüel güneş ibadeti, dünya çapında teistik geleneklerde solar tanrıların ortaya çıkmasına neden olmuştur. Güneş, ışıkla ve sıcaklıkla doğrudan bağlantısının yanı sıra, günün ve yılın ana göstergesi olarak zaman işleyişinde de önemlidir.
Güneş, gökyüzünde, ufuk çizgisine yakınlığı gündüze,
bulunmaması geceye neden olan bir tabakadır. Bronz Çağı'nda bu anlayış,
Güneş'in bir duba ya da savaş arabası ile gökyüzünde taşınması ve kara ortamdan
geçmenin ardından gece vakti şafak noktasına geri dönmesi kabul edilerek,
değiştirildi.
Çok sayıda eski yer işareti geliştirilmiştir; örneğin, taş
anıtlar ilkbaharın sonlarını veya kış gündönümünü kesin bir şekilde işaretler
(en dikkat çekici taş anıtlar Mısır, Nabta Playa; Mnajdra, Malta ve Stonehenge,
İngiltere'dedir); İrlanda'da eski bir insan yapımı Newgrange, kış gündönümünü
tanımayı amaçlıyordu; Meksika'daki Chichén Itzá'daki El Castillo piramidi, ilkbahar
ve kış öncesi ekinokslarda piramide tırmanan yılanlara benzeyen gölgeler
oluşturmayı amaçlamaktadır.
(a) Güneş'in ışınlarla ve yüzle tasviri, Erken Modern dönemde geçerli
hale gelen bir batı ikonografik geleneği (~1700, Linlithgow, Golden Cross
Tavern’nın tavanı), (b) Trundholm güneş arabası (İskandinav Bronz Çağı, ~MÖ
1350, Danimarka Ulusal Müzesi)
https://en.wikipedia.org/wiki/The_Sun_in_culture
24 Kasım 2020
GERİ
(güneş)
GERİ
(ilişkili konular)
