|
Klasik Elektrodinamik |
|
Klasik elektromagnetizma veya klasik elektrodinamik, klasik
Newton modelinin bir uzantısı kullanılarak elektriksel yükler ve akımlar
arasındaki etkileşimleri inceleyen teorik fiziğin bir dalıdır. Teori, ilgili
uzunluk skalaları ve alan kuvvetleri, kuantum mekanik etkilerin ihmal
edilebilecek kadar büyük olduğunda elektromagnetik olayların bir tanımını
sağlar. Küçük mesafeler ve düşük alan kuvvetleri için, bu etkileşimler kuantum
elektrodinamiği ile daha iyi açıklanmaktadır.
Klasik elektrodinamiğin temel fiziksel yönleri, Feynman,
Leighton ve Sands, Griffiths, Panofsky ve Phillips ve Jackson gibi bilim
adamlarının yayınlarında sunulmuştur.
Optik, elektrik ve elektronik mühendisliği gibi klasik
elektromagnetizma dalları, belirli elektrodinamik olayların anlaşılmasını
geliştirmek için farklı basitleştirme ve idealizasyon derecelerine sahip ilgili
matematiksel modellerin bir koleksiyonundan oluşur.
Bir elektrodinamik fenomeni belirli alanlar, elektrik
yükleri ve akımlarının spesifik yoğunlukları ve belirli iletim ortamı
tarafından belirlenir. Parametreler çok fazla olduğundan, modellemede bazı
tipik, tanımlayıcı kriterlere ihtiyaç vardır; örneğin,
·
Elektrik yükleri ve akımlar; hareketli noktasal
yükler, elektrik ve magnetik dipoller, bir iletken içindeki elektrik akımları
v.s.
·
Elektromagnetik alanlar; voltajlar, Liénard –
Wiechert potansiyelleri, monokromatik düzlem dalgaları, optik ışınlar; radyo
dalgaları, mikrodalgalar, infrared radyasyon, görünür ışık, ultraviyole
radyasyon, X-ışınları, gama ışınları v.s.
·
Geçirgenlik ortamı; elektronik bileşenler,
antenler, elektromagnetik dalga kılavuzları, düz aynalar, kavisli yüzeyli
aynalar, dışbükey lensler, içbükey lensler; dirençler, indüktörler,
kapasitörler, anahtarlar; teller, elektrik ve optik kablolar, iletim hatları,
entegre devreler v.s.
Bunların hepsi sadece birkaç değişken özelliğe sahiptir.
https://en.wikipedia.org/wiki/Classical_electromagnetism
26 Nisan 2020
GERİ
(fizik)
GERİ
(klasik fizik)
