Kil Kimyası (clay chemistry)

Kil kimyası, kil ve kil minerallerinin kimyasal yapılarını, özelliklerini ve reaksiyonlarını inceleyen uygulamalı bir kimya alt disiplinidir. İnorganik ve yapısal kimya, fiziksel kimya, malzeme kimyası, analitik kimya, organik kimya, mineraloji, jeoloji ve diğerlerinden kavram ve bilgileri içeren çok disiplinli bir alandır.

Killerin ve kil minerallerinin kimyasının (ve fiziğinin) incelenmesi, en yaygın kullanılan endüstriyel mineraller arasında yer almaları, hammadde (seramik, çömlek vb.), adsorbanlar, katalizörler katkı maddeleri, ilaçlar, yapı malzemeleri gibi alanlarda kullanılmaları nedeniyle büyük akademik ve endüstriyel öneme sahiptir.

Kil kimyasının incelenmesi çok önemli ve son derece çeşitli bir araştırma alanıdır. Kil minerallerinin benzersiz özellikleri arasından tipik bazı örnekler:

·        nanometrik ölçekli katmanlı yapı,

·        sabit ve değiştirilebilir yüklerin varlığı,

·        molekülleri adsorbe etme ve barındırma (birbirine ekleme) olanağı,

·        kararlı kolloidal dispersiyonlar oluşturma yeteneği,

·        özel yüzey ve katmanlar arası kimyasal modifikasyon olasılığı.

Çevre bilimlerinden kimyasal süreç mühendisliğine, çömlekçilikten nükleer atık yönetimine kadar pek çok farklı alan ve bilgi alanı kil minerallerinin fiziko-kimyasal davranışından etkilenmektedir.

Katyon değişim kapasiteleri (CEC), toprakta en yaygın katyonların (Na+, K+, NH4+, Ca+2, Mg+2) dengesinde ve pH kontrolünde büyük önem taşır ve toprağın verimliliğine doğrudan etki eder. Aynı zamanda karadan (nehir suyu) denizlere gelen çoğu Ca+2'nın kaderinde de önemli bir rol oynar. Kil minerallerinin CEC'sini değiştirme ve kontrol etme özelliği, örneğin kimyasal sensörler veya kirli su için kirlilik temizleme maddeleri gibi çeşitli uygulamalara sahip seçici adsorbanların geliştirilmesinde değerli bir araç sunar.

Kil minerallerinin su ile olan reaksiyonlarının (interkalasyon, adsorpsiyon, koloidal dispersiyon vb.) anlaşılması seramik endüstrisi için vazgeçilmezdir (örneğin, seramik ham karışımlarının plastisite ve akış kontrolü). Bu etkileşimler aynı zamanda inşaat ve inşaat mühendisliği uzmanları tarafından dikkatle incelenen zeminlerin çok sayıda mekanik özelliğini de etkilemektedir.

Kil minerallerinin topraktaki organik maddelerle etkileşimleri aynı zamanda besin maddelerinin ve verimliliğin sabitlenmesinde, ayrıca pestisitlerin ve diğer kirletici maddelerin sabitlenmesinde veya filtrelenmesinde hayati bir rol oynar. Bazı kil mineralleri (kaolinit) fungisit ve insektisitlerde taşıyıcı malzeme olarak kullanılmaktadır.


(a) Bir kaolinit kil tabakasının yapısı, (b) levha silikatlar; illit ve montmorillonit kil tabakalar (https://ceramicartsnetwork.org/ceramic-recipes/recipe/Clay-Minerals)

 

https://en.wikipedia.org/wiki/Clay_chemistry

8 Eylül 2023

 

GERİ (kimyanın dalları)
GERİ (kimya)