İnsan Ekolojisi (human ecology)

İnsan ekolojisi, insanlarla, onların doğal, sosyal ve yapılı çevreleri arasındaki ilişkinin disiplinlerarası ve disiplinlerötesi bir çalışmasıdır. İnsan ekolojisi felsefesi ve çalışmasının, diğerlerinin yanı sıra ekoloji, coğrafya, sosyoloji, psikoloji, antropoloji, zooloji, epidemiyoloji, halk sağlığı ve ev ekonomisindeki gelişmelerle birlikte, yaygın bir geçmişi vardır.

İnsan ekolojisi, insanların ilişkilerine dayanan bir analiz türü olarak tanımlanır. Bu amaca yönelik olarak, insan ekolojistleri (sosyologları da içerebilir), 'daha geniş bakış açılarını' kapsayan geniş bir disiplin yelpazesinden farklı bakış açılarını bütünleştirir. Disiplinlerarası Bir Derginin editörleri,insan ekolojisindeki konuların kapsamı hakkında giriş niteliğinde bir açıklama yaptılar (1972); ifadeleri, insan ekolojisinin disiplinlerarası doğasına geniş bir genel bakış sağlar:

·         Çevreye ve çevresel değişime genetik, fizyolojik ve sosyal uyum.

·         Ekosistemlerin korunmasında veya bozulmasında sosyal, kültürel ve psikolojik faktörlerin rolü.

·         Nüfus yoğunluğunun sağlık, sosyal organizasyon veya çevre kalitesi üzerindeki etkileri.

·         Kentsel ortamlarda yeni uyum sorunları.

·         Teknolojik ve çevresel değişimlerin ilişkileri.

·         Biyolojik ve kültürel adaptasyon çalışmalarında birleştirici ilkelerin geliştirilmesi.

·         İnsanın biyolojik ve kültürel evrimindeki uyumsuzlukların doğuşu.

·         Gıda kalitesi ve miktarının fiziksel ve entelektüel performans ve demografik değişimle ilişkisi.

·         Bilgisayarların, uzaktan algılama cihazlarının ve diğer yeni araç ve tekniklerin uygulanması.

Kırk yıl sonra aynı dergide Daniel G. Bates (2012) disiplindeki süreklilik çizgilerine ve onun değişme şekline dikkat çekiyor:

Günümüzde bireylerin karşı karşıya olduğu sorunlara ve aktörlerin bunlarla nasıl başa çıktıklarına daha fazla vurgu yapılıyor; bunun sonucunda insanlar, belirli bağlamlarda riski, maliyetleri ve faydaları, stratejiler oluştururken ve optimize ederken bireysel düzeyde karar alma sürecine daha fazla dikkat ediyor. Araştırmacılar kültürel bir ekoloji veya hatta spesifik bir 'insan ekolojisi' modeli formüle etmeye çalışmak yerine, çoğunlukla demografik, ekonomik ve evrimsel teorinin yanı sıra alan ekolojisinden türetilen modellerden yararlanırlar.


(a) Yeni insan ekolojisi (bhattadevuniversity), (b) insan ekolojisi ve gelişimi (gerrymarten

 

https://en.wikipedia.org/wiki/Human_ecology

24 Mart 2024

 

GERİ (sosyalbilimler anasayfa)