Hilda asteroitleri, asteroit kuşağının ötesinde, ancak Jüpiter'in yörüngesi içinde, Jüpiter ile 3:2 yörünge rezonansında bulunan 5000'den fazla asteroitten oluşan dinamik bir gruptur. Adını, asteroit 153 Hilda'dan alır.
Hildalar, eliptik yörüngelerinde öyle hareket ederler ki,
Jüpiter'in yörüngesine en yakın noktaya (yani günötesine) tam Jüpiter'in L5, L4
veya L3 Lagrange noktalarından biri oraya ulaştığında ulaşırlar. Bir sonraki
yörüngelerinde, günöteleri L5–L4–L3 dizisindeki bir sonraki Lagrange noktası
ile senkronize olacaktır. L5, L4 ve L3 birbirinden 120° uzakta olduğundan, bir
Hilda bir yörüngeyi tamamladığında Jüpiter 360° - 120° veya kendi yörüngesinin
üçte ikisini tamamlamış olacaktır.
Bir Hilda'nın yörüngesinin semi-major ekseni 3.7 ile 4.2 AU
arasında (uzun bir zaman aralığında ortalama 3.97'dir), eksentrisitesi < 0,3
ve eğimi < 200 dir. Hilda grubu içinde iki çarpışma ailesi
vardır: Hilda ailesi ve Schubart ailesi (örn. 1911 Schubart).
(Astrodinamikte, astronomik bir objenin yörünge
eksentrisitesi, başka bir cisim etrafındaki yörüngesinin mükemmel bir
daireden ne kadar saptığını belirleyen boyutsuz bir parametredir.)
Hildaların yüzey renkleri genellikle düşük albedolu
D-tipi ve P-tipine karşılık gelir; ancak küçük bir kısmı C tipidir. D-tipi ve
P-tipi asteroitler, kuyrukluyıldız çekirdeklerine benzer yüzey renklerine ve
dolayısıyla yüzey mineralojilerine sahiptir. Bu, ortak bir kökene sahip
oldukları anlamına gelir.
Küçük bir gezegen için karışık bir yörünge çözümündeki
belirsizliği kısa ve öz bir şekilde ölçmek için Küçük Gezegen Merkezi (Minor
Planet Center- MPC), U parametresini tanıttı. Bu, 0 – 9 aralığında bir
tamsayıdır, 0 çok küçük bir belirsizliği, 9 çok büyük bir belirsizliği
gösterir. Uygulamada, U nadiren 6'dan büyüktür.
Şimdiye kadar 2159 Hildas keşfedildi; bunlardan 1722'sinin
yörünge element kalite (U) parametreleri MJD 55000’de tanımlanmıştır.
https://en.wikipedia.org/wiki/Hilda_asteroid
15 Şubat 2022
