Heliopause, Güneş'in güneş rüzgarının yıldızlararası ortam tarafından durdurulduğu teorik sınırdır; solar rüzgâr kuvvetinin, çevredeki yıldızların stellar rüzgârlarını geri püskürtmek için artık yeterince büyük olmadığı yerdir, yıldızlararası ortam ve solar rüzgar basınçlarının dengelendiği sınırdır. Heliopauseun geçişi, solar rüzgarı yüklü partiküllerinin sıcaklığındaki keskin bir düşüş, magnetik alanın yönündeki bir değişiklik ve galaktik kozmik ışınların sayısındaki artışla anlaşılmalıdir.
Voyager 1, Mayıs 2012'de bu tür kozmik ışınlarda hızlı bir
artış tespit etti ve bu da heliopause yaklaştığını düşündürdü (Ocak 2009'dan
Ocak 2012'ye kadar% 25'lik büyük bir kademeli artışın ardından bir ayda% 9
artış).
Voyager 1, 2012'nin Ağustos sonları ile Ekim ayının başları
arasında güneşten gelen protonlarda, saniyede 25 partikül ile saniyede yaklaşık
2 partiküle kadar keskin bir düşüş belirledi.
NASAi Eylül 2013'te, Voyager 1'in 25 Ağustos 2012 itibariyle
heliopausu geçtiğini duyurdu. Bu, Güneş'ten 121 AU (18 milyar km) uzaklıktaydı.
Voyager 1'den gelen veriler, tahminlerin aksine, galaksinin
magnetik alanının solar magnetik alanla aynı hizada olduğunu gösteriyor.
https://en.wikipedia.org/wiki/Heliosphere#Heliopause
5 Kasım 2020
