Fizikte Hanbury Brown ve Twiss (HBT) etkisi, bir partikül
demetinden iki detektör tarafından alınan intensitelerdeki (şiddet) çeşitli
korelasyon ve anti-korelasyon etkilerinden herhangi biridir. HBT etkiler
genellikle ışının dalga-partikül ikiliğine atfedilebilir ve belirli bir deneyin
sonuçları ışının fermiyonlardan mı yoksa bozonlardan mı oluştuğuna bağlıdır.
Etkiyi algılayan cihazlar genellikle intensite interferometreleri olarak
adlandırılır; bunlar önceleri
astronomide kullanılıyordu, halen kuantum optiği alanında da yoğun bir
şekilde yaralanılmaktadır.
Hanbury Brown ve Twiss (veya foton bunching) etkisi geniş
bir şekilde klasik optikle tanımlanabilir; etkinin kuantum tanımı biraz
sezgiseldir: Yıldız gibi bir termal veya kaotik ışık kaynağının rastgele
fotonlar yayıldığı varsayıldığında, fotonların bir detektöre bağlantılı
(bunched) bir şekilde ulaşmaları gerektiğini nasıl ‘bildikleri’ açık değildir. Bu
durum, Ugo Fano (Fano, 1961) tarafından önerilen basit bir argümanla açıklanır.
Fano'nun açıklaması, çoğu girişim etkisini yorumlamak için kullanılan iyi bilinen tek partikül genlikleri kadar sezgisel olmayan iki partikül genliklerinin dikkate alınmasının gerekliliğini gösterir. Bu, 1950'lerde bazı fizikçilerin Hanbury Brown ve Twiss sonucunu kabul etmekte neden zorlandıklarını açıklamaya yardımcı olabilir.
 Zamanın bir fonksiyonu olarak foton
algılamaları; (a): antibunching (ör. tek bir atomdan yayılan ışık), (b): rastgele
(ör. uyumlu bir durum, lazer ışını), (c): bunching (kaotik ışık); τc:
uyumluluk süresidir (intensite veya foton dalgalanmalarının zaman ölçeği) |
|
|
İki kaynak noktası a ve b, A ve B dedektörler
tarafından algılanan fotonları yayar; iki renk, iki fotonu algılamanın farklı
iki yolunu tanımlar |
 |
https://en.wikipedia.org/wiki/Hanbury_Brown_and_Twiss_effect
17 Aralık 2020
