Gravitasyonun mekanik açıklamaları (veya kinetik gravitasyon teorileri), gravitenin etkisini, itmelerin neden olduğu basınç kuvvetleri gibi temel mekanik işlemlerin yardımıyla, uzaktan herhangi bir eylem kullanılmadan açıklamaya yönelik girişimlerdir. Bu teoriler, eter ile bağlantılı olarak 16. yüzyıldan 19. yüzyıla kadar geliştirilmiştir. Bununla birlikte, bu tür modeller artık ana akım bilimsel toplulukta uygulanabilir teoriler olarak görülmemektedir.
Genel görelilik, uzaktan eylemler kullanılmadan gravitasyonu
tanımlamada standart modeldir. Modern ‘kuantum gravite’ hipotezleri aynı
zamanda graviteyi partikül alanları gibi daha temel süreçlerle tanımlamaya
çalışır, ancak bunlar klasik mekaniğe dayanmazlar.
Tarama
Teori, gravite kuvvetinin, evren boyunca her yöne yüksek
hızda hareket eden küçük partiküllerin veya dalgaların sonucu olduğunu ileri
sürer.
Girdap (vorteks)
René Descartes 1644'te boş uzayın olamayacağını ve
dolayısıyla bu uzayın madde ile doldurulması gerektiğini öne sürdü. Bu maddenin
parçaları düz yollarda hareket etme eğilimindedir, ancak birbirine yakın
oldukları için serbestçe hareket edemezler; her hareket daireseldir, bu nedenle
eter girdaplarla doludur.
Akım
1675'te Newton şunları yazdı: ‘artan akış hızı eter
yoğunluğunun incelmesine ve eter akışına neden olan bir yoğunlaşmaya yolaçar’.
Sabit basınç
1717’de Newton bir mekanik-eter gravite teorisi ileri sürdü;
göksel cisimlerin (bedenler) yakınında giderek daha ince hale gelen sabit bir
eter önerdi.
Dalgalar
1671'de Robert Hooke gravitasyonun, eter aracılığıyla her
yöne dalgalar yayan tüm cisimlerin sonucu olduğunu öne sürdü.
Titreşim (pulsasyon)
Lord Kelvin (1871) ve Carl Anton Bjerknes (1871), tüm
cisimlerin eterde titreştiğini varsaydılar.
Son çalışmalar
Gravite ile ilgili bu mekanik açıklamalar hiçbir zaman
yaygın bir kabul görmedi, ancak bu tür fikirler fizikçiler tarafından yirminci
yüzyılın başına kadar ara sıra incelenmeye devam etti. Bilimsel ana akımın
dışındaki bazı araştırmacılar hala bu teorilerin bazı sonuçlarını çözmeye
çalışıyor.
Fatio–Le
Sage Gravitasyon teorisi: Bu modele göre, herhangi iki malzeme gövdesi,
çarpan taneciklerden birbirini kısmen korur, bu da gövdeleri bir araya getirme
eğiliminde olan, gövdelerin birbirleri üzerindeki etkisinin uyguladığı basınçta
net bir dengesizliğe neden olur. Gravite için bu mekanik açıklama hiçbir zaman
yaygın bir kabul görmedi.
Statik basınca bağlı gravite yakın zamanda Mayeul Arminjon
tarafından incelenmiştir.
https://en.wikipedia.org/wiki/Mechanical_explanations_of_gravitation
6 Aralık 2021
