Gök Mekaniği (celestial mechanics)

Gök mekaniği, uzayda objelerin hareketleriyle ilgilenen astronomi dalıdır. Tarihsel olarak, gök mekaniği, ephemeris* verileri üretmek için yıldızlar ve gezegenler gibi astronomik objelere fizik prensiplerini (klasik mekanik) uygular. (*Astronomi ve göksel navigasyonda, bir ephemeris, doğal olarak oluşan astronomik objelerin yanı sıra, yer ile dış uzay arasındaki yapay uyduların yörüngesini, yani zaman içindeki konumunu (ve muhtemelen hızı) gösteren tablolar içeren bir kitaptır.)

Gök kürelerinin dinamiği ile ilgili araştırmalarda, Johannes Kepler (geometrical astronomy), Isaac Newton (Principia, 1687), Joseph-Louis Lagrange (Lagrangian points), Simon Newcomb (Newcomb's calculations), Albert Einstein (anomalous precession of Mercury's perihelion) gibi bilim adamlarının çalışmaları, yorumları ve yayımları önemli veriler sağlamıştır.

Göksel hareket (bir roketin itişi gibi ek kuvvetler yoksa), diğer kütlelere bağlı kütlelerin gravitasyonal ivmesi ile yönetilir. Yani, basitçe, ‘n-body’ problemidir; problem, simetrik küresel kütlelerin bazı n sayısını varsayar. Bu durumda, ivmelenmelerin entegrasyonu nispeten basit özetlerle tahmin edilebilir.

Fizikte n-body problemi, gravitasyonal olarak birbirleriyle etkileşen bir grup gök cisiminin bireysel hareketlerini tahmin etme problemidir. Bu problemi çözmek Güneş, Ay, gezegenler ve görünür yıldızların hareketlerini çözebilme hedefiyle teşvik edilmiştir. 20. yüzyılda küresel yıldız kümesi sistemlerinin dinamiklerini anlamak önemli bir n-body sorunu haline gelmiştir.

Eliptik bir yörüngenin açısal parametreleri

https://en.wikipedia.org/wiki/Celestial_mechanics

15 Nisan 2020

GERİ (fizik)

GERİ (modern fizik)
GERİ (fizik anasayfa)