Elektromagnetizma ve Elektromagnetik Tayf (electromagnetism and electromagnetic spectrum)

Elektromagnetizma, elektromagnetik alanı inceleyen bir fizik dalıdır. Elektromagnetik alan, uzayın tamamında etkilidir. Elektromagnetik alandaki aynı yüklü objeler birbirlerini iterken, zıt yüktekiler birbirini çeker.

James Clark Maxwell elektrik alanı ve magnetik alanının birbiriyle bağlantılı olduğunu bularak onları tek bir kuvvette birleştirip elektromagnetizma olarak adlandırmıştır.

Elektromagnetik kuvvetin taşıyıcı parçacığı (g) fotondur. Farklı enerjilerin fotonları X ışını, görünür ışık, radyo dalgaları ve benzerlerini oluşturur. Fotonlar sıfır kütlelidir ve ışık hızında hareket ederler (vakumda ~300 000 000 metre/s). Elektromagnetik radyasyon başlıca yedi kategoride incelenir. Bunlar düşük frekanstan yüksek frekansa doğru radyo dalgaları, mikrodalga, kızıl ötesi, görünür ışık, mor ötesi, X-ışınları ve gama ışınlarıdır. Bu ışınlar madde ile farklı şekillerde etkileşirler; etkileşim sırasında enerji, hız, genlik, frekans, faz açısı, polarizasyon gibi anahtar özellikler ve bunların değişimleri spektroskopik tekniklerle saptanabilir.

Çeşitli organizmaların gözleri bu ışınların sadece küçük bir frekans aralığındaki ışınları algılayabilir. Buna ışık ya da görülebilir tayf denir.



Elektromagnetik Tayf

Elektromagnetik tayf veya elektromagnetik spektrum (EMS), evrenin herhangi bir yerinde fizik kurallarınca mümkün olan tüm elektromagnetik radyasyonu ve farklı ışınım türevlerinin dalga boyları veya frekanslarına göre bu tayftaki rölatif yerlerini ifade eden kavramdır. Herhangi bir cismin elektromagnetik tayfı veya spektrumu, o cisim tarafından çevresine yayılan karakteristik net elektromagnetik radyasyonu gösterir.

Elektromagnetik tayf, dalga boylarına göre atomaltı değerlerden başlayıp binlerce kilometre uzunlukta olabilecek radyo dalgalarına kadar birçok farklı ışın (radyasyon) tipini içerir. Elektromagnetik tayf teoride sonsuz ve sürekli olsa da, pratikte kısa dalga boyu (yüksek frekans) ucu sınırının Planck uzunluğuna, uzun dalga boyu (alçak frekans) ucu sınırının ise evrenin tümünün fiziksel büyüklüğüne eşit olduğu düşünülmektedir.



Elektromagnetik Tayfın Genişliği

Elektromagnetik tayf binlerce kilometreden atomaltı uzunluklara kadar geniş bir yelpazedeki dalga boylarında ışınımları kapsar. 30 Hz ve altındaki frekansların (uzun-dalga) radyoastronomide bazı nebulalar tarafından üretildiği ve bu yapıların araştırılmasında kullanıldığı, 2,9 – 1027 Hz değeri civarında frekanslara sahip ışınımların da çeşitli kozmik kaynaklardan yayıldığı bilinmektedir.

Boşlukta, belirli bir dalga boyundaki (l) elektromagnetik enerjinin bu dalga boyu ile orantılı bir frekansı (f) ve foton enerjisi (E) bulunur. Bu yüzden elektromagnetik tayf bu üç değerden herhangi biri kullanılarak ifade edilebilir. Değerler birbirine aşağıdaki formüller ile bağlıdır:

c = frekans x dalga boyu      l = c/f      E = hf      E = hc/l

c = 299 792 458 m/s (ışık hızı), h @ 6.626069 10-34 J.s (Planck sabiti). s @ 4.13567 meV/GHz

Buna göre;
·         Yüksek frekanslı elektromagnetik dalgalar yüksek enerjiye ve kısa dalga boyuna sahiptir.
·         Düşük frekanslı elektromagnetik dalgalar düşük enerjiye ve uzun dalga boyuna sahiptir.

Görünür ışık* veya başka bir elektromagnetik türü belli bir madde içerisinde yaratılır veya içerisinden geçerse (örneğin atmosfer), bu ışınımın dalga boyu artarken frekansı düşecektir. Bu değişiklikten dolayı, ışınımların elektromagnetik tayf değerleri ile ilgili rakamsal bilgiler verilirken genellikle söz konusu ışınımlar uzaydaki (boşluk)sayısal değerleri ile ifade edilir. (*Görünür ışık, elektromagnetik tayfın insan gözüyle algılanabilen aralığıdır. Bu dalgaboyu aralığına kısaca görünür ışık veya sadece ışık da denir; sınırları yaklaşık olarak 360-700 nm arasındadır.)

Spektroskopi ile görünür ışık bandı dışındaki diğer ışınım aralıkları da algılanabilir. Normal bir laboratuvar spektroskobu 2 ile 2500 nm arasındaki dalga boylarını kolayca algılayabilir. Cisimlerin, gazların ve hatta yıldız ve galaksilerin fiziksel özellikleri ile ilgili birçok veri, bunlardan yayılan elektromagnetik ışınımın bir spektroskop yardımıyla analiz edilmesiyle öğrenilebilir. Örneğin hidrojen atomları 21,12 cm'lik dalga boyunda spesifik bir radyo dalgası yayar. Söz konusu ışınım algılandığında, mesela uzak bir gezegenin atmosferinde hidrojen gazı da bulunduğu anlaşılabilir. Bu teknik astrofizik araştırmalarda yaygın olarak kullanılmaktadır.


1 Ağustos 2019


GERİ (yasalar)
GERİ (astrofizik)
GERİ (koruma yasaları)
GERİ (elektromagnetizma)