Einstein Katsayıları (Einstein coefficients)

Einstein katsayıları, bir atom veya molekül tarafından ışığın absorpsiyon veya emisyon olasılığının bir ölçüsü olan matematiksel niceliklerdir. Einstein A katsayıları ışığın kendiliğinden (spontaneous) emisyon hızıyla, Einstein B katsayılarıyla ise ışığın absorpsiyonu ve uyarılmış (stimulated) emisyonuyla ilgilidir.

1916'da Albert Einstein, bir atomik spektral hattın oluşumunda meydana gelen üç süreç (proses) olduğunu öne sürdü; bunlar, kendiliğinden emisyon, uyarılmış emisyon ve absorpsiyon olarak adlandırılır. Her biri, belirli bir sürecin meydana gelme olasılığının bir ölçüsü olan bir Einstein katsayısı ile ilişkilendirilir. Einstein, izotropik radyasyon üzerinde çalıştı (frekansı n ve spektral enerji yoğunluğunu ρ(n) olarak tanımladı)

Kendiliğinden Emisyon

Kendiliğinden emisyon, bir elektronun ‘kendiliğinden’ (yani herhangi bir dış etki olmadan) daha yüksek bir enerji seviyesinden daha düşük bir seviyeye bozunduğu süreçtir. İşlem, Einstein katsayısı A21 (s−1) ile tanımlanır; bu, birim zaman başına, E2 enerjisine sahip bir elektronun, E2 − E1 = hn enerjisine sahip bir foton yayan E1 enerjisine sahip durum 1'e kendiliğinden bozunması olasılığını verir.

Enerji-zaman belirsizliği ilkesi nedeniyle, geçiş aslında spektral hat genişliği adı verilen dar bir frekans aralığında fotonlar üretir. Eğer ni, i durumundaki atomların sayı yoğunluğu ise, kendiliğinden emisyon nedeniyle birim zaman başına 2 durumundaki atomların sayı yoğunluğundaki değişiklik şöyle olacaktır:

(dn2 / dt)kend. = -A21n2

Uyarılmış Emisyon

Uyarılmış emisyon (indüklenmiş emisyon olarak da bilinir), bir elektronun geçiş frekansında (veya yakınında) elektromagnetik radyasyonun varlığı ile daha yüksek bir enerji seviyesinden daha düşük bir seviyeye atlamak için indüklendiği süreçtir.

Termodinamik açıdan bakıldığında, bu işlem negatif absorpsiyon olarak kabul edilmelidir. İşlem, Einstein katsayısı B21 (m3 J−1 s−2) ile tanımlanır; bu, radyasyon alanının birim spektral radyasyonu başına birim zaman başına, E2 enerjisine sahip bir elektronun, E1 enerjisine sahip bir foton yayan, E2 − E1 = hn enerjisine sahip bir durum 1'e bozunması olasılığını verir. Uyarılmış emisyon nedeniyle birim zaman başına durum 1'deki atomların sayı yoğunluğundaki değişiklik,

(dn1 / dt)neg.abs. = B21 n2 r(n)

r(n): geçiş frekansında izotropik radyasyon alanının 1 Hz bant genişliğindeki ışımadır.

Foton Absorpsiyonu

Absorpsiyon, bir fotonun atom tarafından absorplanması ve bir elektronun daha düşük bir enerji seviyesinden daha yüksek bir seviyeye atlamasına neden olan süreçtir. Süreç Einstein katsayısı B12 (m3 J−1 s−2) ile tanımlanır. Absorpsiyon nedeniyle birim zamanda durum 1'deki atomların sayı yoğunluğundaki değişiklik,

(dn1 / dt)olas.abs. = – B12 n1 r(n)


(a) Sürekli bir spektrumla karşılaştırıldığında emisyon çizgileri ve absorpsiyon çizgileri (http://s-educat.blogspot.com/2010/05/atomic-spectra.html), (b) absorpsiyon, kendiliğinden emisyon ve  uyarılmış emisyonun şematik diyagramları (https://users.aber.ac.uk/ruw/teach/327/spec.php)

 

https://en.wikipedia.org/wiki/Einstein_coefficients

19 Temmuz 2021

 

GERİ (albert einstein)