Carnot Teoremi (Carnot's theorem)

Carnot teoremi 1824’de Nicolas Leonard Sadi Carnot tarafından geliştirilmiştir. Teorem, bir ısı motorunda elde edilebilecek maksimum verim limitlerini belirten bir prensiptir; buna göre maksimum verim sadece sıcak ve soğuk rezervuarlar arasındaki ısı farkına bağlıdır.

Carnot Teoremi: ‘İki rezervuar arasında çalışan hiçbir ısı motoru, aynı iki rezervuar arasında çalışan bir reversibil bir ısı motorundan (Carnot ısı motoru) daha verimli olamaz’.

Bir çift ısı rezervuarı arasındaki her Carnot ısı motoru (yani, tüm reversibil motorlar) aynı derecede verimlidir, verim, kullanılan substanslar ve operasyon koşullarından bağımsızdır. Maksimum verim, hmaks.:

                            W             TC
hmaks. = hCarnot = ¾¾ = 1 – ¾¾
                            QH            TH

W = sistemin yaptığı iş, QH  = sisteme verilen ısı, TC = soğuk rezervuarın mutlak sıcaklığı, TH = sıcak rezervuarın mutlak sıcaklığıdır.

Verim h, motorun yaptığı işin sıcak rezervuardan çekilen ısıya oranıdır.


13 Temmuz 2019


GERİ (yasalar)
GERİ (astrofizik)
GERİ (termodinamik)