Ay'ın dış magnetik alanı 1 ile 100 nanotesla (0.00001 - 0.001
Gauss) arasındadır yani 30-60 mikrotesla büyüklüğündeki Yer’in magnetik
alanından yüz kat daha küçüktür. Diğer önemli farklılıklar çekirdeğindeki
jeodinamo tarafından üretilmiş bir dipolar magnetik alanı yoktur ve varolan magnetik
alanların kaynağı tamamen aykabuğudur. Bir varsayıma göre aykabuğundaki magnetikleşmelerin
Ay daha gençken ve çekirdeğinde bir jeodinamo bulunurken oluştuğudur. Ancak Ay
çekirdeğinin küçüklüğü bu varsayımın doğruluğu karşısında bir engel oluşturmaktadır.
Alternatif varsayımlar arasında, Ay gibi havası olmayan
gökcisimlerinde büyük gök cisimlerinin çarpması nedeniyle süreksiz magnetik
alanlar bulunur. Bu varsayımı destekleyecek şekilde en geniş aykabuğu magnetikleşmelerinin
dev kraterlerin tam karşısında Ay yüzeyinde gerçekleştiğinin farkına
varılmasıdır. Böyle bir fenomenin çarpışma sonucu oluşan plazma bulutunun
ortamda bir magnetik alan bulunurken serbest olarak yayılmasından
kaynaklanabileceği önerilmiştir.
Lunar Prospector elektron reflektometre deneyinden türetilen Ay'ın
yüzeyindeki toplam magnetik alan kuvveti (nT: nanotesla)
https://en.wikipedia.org/wiki/Magnetic_field_of_the_Moon
6 Temmuz 2020
GERİ (ay)
GERİ (fiziksel
özellikler)
