Aristoteles fiziği, Yunan filozof Aristoteles'in (M. ö. 384-322) eserlerinde anlatılan doğa bilimi formudur. Aristoteles fizik çalışmasında, hareket, kantitatif değişim, kalitatif değişim ve diğer önemli değişimleri kapsayan, canlı ve cansız, göksel ve karasal tüm doğal bedenleri yöneten genel değişim ilkelerini oluşturmayı amaçlamıştır.
Aristoteles'e göre fizik, zamanımızda zihin felsefesi,
duyusal deneyim, hafıza, anatomi ve biyoloji olarak adlandırılacak konuları
içeren geniş bir alandı. Birçok eserinin altında yatan düşüncenin temelini
oluşturur.
Aristoteles fiziğinin temel kavramları evrenin, merkezde
Yeryüzü ve etrafındaki göksel küreler ile, eşmerkezli küreler halinde
yapılandırılmasını içerir. Karasal küre, değişime ve bozulmaya maruz kalan
toprak, hava, ateş ve su olmak üzere dört elementten oluşuyordu. Göksel küreler
beşinci bir elementten, değiştirilemez eterden yapılmıştı.Bu elementlerden
yapılmış nesneler doğal hareketlere sahiptir: toprak ve su düşmeye; hava ve
ateş yükselmeye eğilimlidir. Hareketlerin hızı, ağırlıklarına ve ortamın
yoğunluğuna bağlıdır. Aristoteles, hızlar sonsuz hale geleceği için bir vakum
olamayacağını savundu.
Aristoteles, Yeryüzünde görüldüğü gibi değişimin dört
nedenini veya açıklamasını tanımladı: şeylerin (things) 1. maddi, 2. biçimsel, 3.
verimli ve 4. nihai nedenleri.
Canlılarla ilgili olarak Aristoteles biyolojisi, hem temel
türler hem de bunların ait grupları olan doğal türlerin gözlemine dayanıyordu.
Modern anlamda deneyler yapmadı, çalışmaları veri toplamaya, inceleme (tahlil)
gibi gözlem prosedürlerine, vücut büyüklüğü ve yaşam süresi gibi ölçülebilir
miktarlar arasındaki ilişkiler hakkında hipotezler oluşturmaya dayanıyordu.
https://en.wikipedia.org/wiki/Aristotelian_physics
20 Mayıs 2021
