(1) monomerdeki heteroatom (O, N), sübstitüentlerle
çevrilerek katalizör bileşenleriyle etkileşimi önlenir,
(2) monomer, katalizörün hazırlanmasında kullanılan
organometalik bileşenle önceden kompleks haline getirilir,
(3) oksijen veya azot atomunun silisyum atomuna bağlı olduğu
monomerler kullanılır; bu durumda O veya N'un elektron-verici özelliği
azaltılmıştır,
(4) bazı w-halojenli 1-alkenlerin polimerizasyonunda
organometalik bileşikler Lewis bazlarıyla önceden kompleks haline getirilir.
Heteroatomlu vinil monomerlerin (vinil eterler, vinilpridin,
akrilatlar gibi) sterospesifik polimerizasyonu için, homojen fazda etki eden
iyonik veya katyonik katalizörler uygundur. Bunlar tek bir bileşik veya
kompleks olabilirler; örneğin, organometalik bileşikler, Grignard bileşikleri
veya BF3 eteratlar gibi. Bu bileşikler aktifliklerini kaybetmeden
monomerlerle etkileşirler.
a. Heteroatomlu CH2 = CH(CH2)n
X Monomerlerin İzotaktik Polimerleri
Bu bölümde incelenen monomerlerin kristalin polimeri
izotaktiktir. Polimerizasyon koşulları, 1-alkenlerin izotaktik polimerlerinin
hazırlandığı koşullar ile aynıdır. Polimerizasyon mekanizması, alifatik
1-alkenlerde olduğu gibi, anyonik koordinasyon şeklindedir.
Bir Silan Gruplu 1-Alkenlerin Polimerleri: Allil,
vinilsilan ve diğer bir silan gruplu 1-alkenlerin Ziegler-Natta
katalizörleriyle polimerizasyonu izotaktik polimerler verir; Ziegler-Natta
katalizörleri Al R3 ve TiCl4, viole TiCl3 veya
VCl3 esaslıdır (Tablo-1). Bu monomerlerin reaktiviteleri, silikon
atomu allil grubuna bağlı olduğunda, vinil grubuna bağlı olduğundan daha
yüksektir. Viniltri – metilsilanla, sterik faktörler nedeniyle çok düşük verim
elde edilir. LiR katalizörüyle verim yüksektir. Bu polimerlerlerin molekül
ağırlıkları düşüktür ve X–Işını çalışmaları amorf veya parakristalin yapıda
olduklarını göstermiştir.
Allilsilan durumunda, TiCl4 yerine TiCl3
bazlı sistemlerle izotaktik polimer verimi daha yüksek olur. En sterospesifik
katalizörler TiCl3 ve Al (C2H5)2
ile elde edilir; bu sistem alkeniltrimetilsilanların polimerizasyonunda çok
aktiftir.
Viniletilsilan VCl3 – Al (C2H5)3
sistemi ile toluende polimerleştirildiğinde izotaktik polimerler elde edilir.
TiCl4 – Al (C2H5)3 veya Li R gibi
diğer katalizörler, yüksek molekül ağırlıklı polimer hazırlanmasında uygun
değillerdir.
Poli(5-trimetil-stannil-1-penten), TiCl4 – Al R3
sistemiyle elde edilir ve amorftur; oysa kalay yerine silisyum bulunduğunda
polimer izotaktik bir yapı gösterir.
Tablo-1: Bir
Silan Grubunun Bulunduğu 1-Alkenlerin
İzotaktik
Polimerleri
(a)kaynar heptanda çözünen polimer, (b)Kaynar
ksilende çözünmeyen kısım, (c)kaynar heptanda çözünmeyen kısım, (d)hidrokarbon
çözücülerde çöcünen polimer; hidrolizleyici maddelere karşı çok hassastır, (e)çok
düşük verim
Tersiyer Amino Grupları Bulunan 1-Alkenlerin Polimerleri:
Aşağıda görülen tipteki monomerler d-TiCl3'e
ve alkilaluminyum bileşiklerine dayanan sistemlerle polimerleştirilir.
Bu tip monomerlerde azot atomunun katalizörle etkileşimi
yeteri kadar büyük grupların varlığıyla engellenmiştir. Böyle tersiyer amin
gruplu monomerlerin polimerizasyonu, hem monomerin ve hem de organometalik
bileşikteki aluminyum atomuna bağlı alkil grubunun yapısından etkilenir. Azot
ve aluminyum atomlarının büyük alkil gruplarıyla korunması polimerizasyonu
artırır.
Bu monomerlerin bazı polimerizasyon verileri Tablo-2'de
verilmiştir. Görüldüğü gibi, R = CH2 veya C2H5
olan doymamış aminler yüksek polimerler yapmazlar. Bunun nedeni monomerler ve
katalizörler arasındaki kuvvetli etkileşimlerdir. Bu monomerler bir Lewis asiti
ile kompleksleştirildikten sonra polimerleşirler.
Tablo-2: Doymamış
Aminlerin, CH2 = CH (CH2)n NR2, d-TiCl3’e ve
Bir Alkil Aluminyum Bileşiğine Dayanan Katalizörlerle
Polimerizasyonu (60 0C, Benzende)
Bir Alkil Aluminyum Bileşiğine Dayanan Katalizörlerle
Polimerizasyonu (60 0C, Benzende)
Monomer
|
Alkil-aluminyum Bileşiği
|
Asetonda Çözünmeyen Polimer
|
|||
n
|
R
|
%
|
Yapısı(a)
|
E.N. 0C
|
|
1
|
CH (CH3)2
|
(b)
|
0
|
-
|
-
|
2
|
CH (CH3)2
|
(b)
|
20
|
kristal
|
315
|
3
|
CH (CH3)2
|
(b)
|
95
|
kristal
|
130
|
5
|
CH (CH3)2
|
(b)
|
80
|
amorf
|
-
|
9
|
CH (CH3)2
|
(b)
|
67
|
amorf
|
-
|
3
|
CH3, C2H5,
n-C4H9
|
(b)
|
0
|
-
|
-
|
3
|
CH2 CH (CH3)2
|
(b)
|
92
|
kristal
|
112
|
3
|
CH (CH3)2
|
Al (C2H5)2
Cl
|
40
|
amorf
|
-
|
3
|
CH (CH3)2
|
Al (C2H5)3
|
47
|
amorf
|
-
|
3
|
CH (CH3)2
|
Al (i C4H9)2
Cl
|
93
|
kristal
|
130
|
3
|
CH (CH3)2
|
(c)
|
78
|
kristal
|
130
|
(a)X-ışını ile, (b)Al [CH2 CH (CH3) CH2
CH2 CH3]2 Cl, (c) Al [CH2 CH (CH3)
CH2 CH2 CH3]3
Tablo-3'de Al (C2H5)2Cl
ile kompleksleştirilmiş monomerlerin polimerizasyon verileri görülmektedir;
5-N,N-dimetilamino-1-penten ve 5-N,N-dietilamino-1-penten polimerleştiği halde,
3-N,N-dietilamino-1-propen ve 3-N,N-dimetilamino-1-propen polimerleşmez.
Kristallenebilen doğrusal polimerler, tersiyer amino grubu
yerine karbazol grubu içeren monomerlerden de elde edilir; katalizör olarak,
TiCl4 – Al R3 veya TiCl3-Al R2 Cl
sistemleri kullanılabilir.
O Si (CH3)3 veya (CH3)2CH.N.Si.(CH3)3
Grupları Bulunan 1-Alkenlerin Polimerleri: Bu monomerlerdeki heteroatomun
kompleks yapma gücü, Si(CH3)3 gruplarının sterik
engellemesinden ve silikon atomu ile heteroatom arasındaki d-p bağları bulunması nedeniyle azalır.
Tablo-4'de, yüksek sterik engellemeli alkil grubu bulunan dialkilaluminyum
klorürlü polimerizasyon sistemleri verilmiştir. Bu polimerler, mineral
asitlerin alkol çözeltilerinde hidrolizlendiğinde O – Si veya N – Si bağları
kopar. 4-Pentenil alkolün (E.N = 300 0C) ve 10-undesenil alkolün (EN
= 134 0C) kristal izotaktik polimerleri ve
5-N-izopropil-amino-1-pentenin amorf polimerleri yapılabilir.
-O-Si Grubundaki oksijen atomunun çift bağa göre b-konumunda olduğu monomerler Ziegler-Natta
katalizörleriyle homopolimer vermezler.
Tablo-3:
Stökiyömetrik Miktarda Al (C2H5)2Cl(a)
ile Kompleks Haldeki Doymamış Aminlerin Polimerizasyonu
Monomer
|
Asetonda Çözünmeyen Polimer
|
||
%
|
[h], dl/g
30 0C’de, benzende
|
Yapısı(b)
|
|
3-N,N-dimetilamino-1-propen
|
(c)
|
-
|
-
|
3-N,N-dietilamino-1-propen
|
(c)
|
-
|
-
|
5-N,N-dimetilamino-1-penten
|
22
|
1.7
|
amorf
|
5-N,N-dietilamino-1-penten
|
48
|
0.49
|
amorf
|
(a)katalizör sistemi d-TiCl3 ve Al(C2H5)2
Cl, benzen, 60 0C, (b)X-ışını ile, (c)polimerleşmez
|
Tablo-4: d-TiCl3-Alkilaluminyum (Benzende)
Katalizörleriyle
CH2 = CH (CH2)n X Monomerlerinin Polimerizasyonu
CH2 = CH (CH2)n X Monomerlerinin Polimerizasyonu
Monomer
|
Alkil-aluminyum Bileşiği
|
|
n
|
X
|
|
3
|
O Si (CH3)3
|
Al [CH2CH (CH3) CH2
CH2 CH3]3
|
9
|
O Si (CH3)3
|
Al [CH2CH (CH3) CH2
CH2 CH3]3
|
3
|
(CH3)2 CH NSi (CH3)3
|
Al [CH2CH (CH3) CH2
CH2 CH3]2Cl
|
w-Halojenli 1-Alkenler ve Diğer Halojenli Monomerlerin
Polimerleri: Halojenli monomerlerin Ziegler-Natta katalizör sistemleriyle
polimerizasyonunda bazı zorluklarla karşılaşılır, çünkü bu monomerler
organometalik bileşiklerle reaksiyona girerler. Halojenli sistemlerde ise,
karbon-halojen bağı rezonansla kararlı hale getirildiğinden bu durumla
karşılaşılmaz.
11-İyodo-1-undesen ve 11-bromo-1-undesen, TiCl3
ve Al (C2H5)2Cl bazlı katalizörlerle iyonik
polimerizasyon yaparlar, 11-kloro-undesen ise polimerleşmez; bunun
alkilaluminyum bileşiklerine karşı reaktifliği, bromo ve iyodo türevlerinden
daha yüksektir. 11-Kloro-1-undesen, 4-iyodo-1-büten ve 5-iyodo-1-pentenin
polimerizasyonu için, katalizör sistemine önceden alkilaluminyum bileşiğini
koruyan 3,3-dimetil-1-penten ilave edilir.
Vinil klorür, 3,3,3-trifluoropropen, viniliden fluorür,
viniliden klorür ve heksafluoropropen de Ziegler-Natta sistemleriyle
polimerleşir. Bunlardan ilk iki monomerin polimerizasyonu radikal tipte ilerler.
Heksafluoropropenin, Ti (OR)4 ve Al R3
sistemiyle halojenli çözücülerdeki polimerizasyon mekanizması üzerinde
çalışmalar devam emektedir. Bu katalizörlerle elde edilen polimerler
izotaktiktir.
1-Alkenlerin bromo- ve kloro-1-alkenlerle kopolimerleri yapılabilmektedir;
katalizör sistemi TiCl3 ve alkilaluminyum halid bazlı Ziegler-Natta
katalizörleridir.
b. Vinil ve Alkenil Eterlerin Polimerleri
Vinil eterler ve diğer alkenil eterler sterospesifik olarak
polimerleştirilerek izotaktik, bazan da sindiyotaktik polimerler elde edilir.
Doğrusal ve halkalı b-alkil ve b-halojen sübstitüe vinil eterler ve
trimetilviniloksisilanlar (TVOS) da stereoregüler polimerler verirler. Kısmen
kristal poli(vinil eter)ler, poli(izobütül vinil eter) ve poli(metil vinil
eter), BF3.O (C2H5)2 ile polar
olamayan bir çözücüde (propan gibi) -25 ile -80 0C arasında homojen
sistemlerde yapılabilmektedir. Bu polimerler izotaktiktir.
Bazı izotaktik poli(vinil eter)lerin yaklaşık erime
noktaları; poli(metil vinil eter): 130-144 0C, poli(izopropil vinil
eter): 98 0C, poli(isobütil vinil eter): 117 0C veya daha
yüksek, poli(t-bütil vinil eter): 160 0C, poli(neopentil vinil
eter): 155 0C'dir.
Katalitik Sistemler ve Polimerizasyon Koşulları:
Poli(vinil eter)lerin stereoregülerlik derecesi, katalizöre, monomer ile
çözücünün yapısına, monomerin konsantrasyonuna ve polimerizasyon sıcaklığına
bağlıdır. Çeşitli katalizör sistemlerinin stereospesifiklikleri, bunların tek
bir monomerin polimerizasyonunda gösterdikleri davranışın kıyaslanmasıyla ölçülür.
İzobütil vinil eter için yapılan kıyaslama çalışması Tablo-5'de verilmiştir.
Yüksek izospesifiklik gösteren katalizörler Friedel-Crafts
tiptedir ve katyonik aktiflikleri azaltılacak şekilde modifiye edilmiştir.
Tablo-5: İzobütil
Vinil Eterin, Friedel-Crafts, Aluminyum Alkil ve
Modifiye Friedel-Crafts Katalizörleriyleİzospesifik Polimerizasyonu(a)
Modifiye Friedel-Crafts Katalizörleriyleİzospesifik Polimerizasyonu(a)
Katalizör
|
Dönüşüm, %
|
Asetonda Çözünmeyen
|
Kristallik
|
Al(C2H5)3
|
0
|
-
|
|
AlBr(C2H5)2
|
98
|
96
|
yüksek
|
AlBr2 C2H5
|
98
|
97
|
yüksek
|
AlBr3
|
70
|
10
|
çok düşük
|
(a)polimerizasyonlar
homojen fazda, -78 0C’de, toluen
çözücüde yapılmıştır
Örneğin, (C2H5)2 Al Br2,
(C2H5)2 AlCl, ve C2H5AlCl2
bu tip katalizörlerdir. Bu sistemler düşük sıcaklıkta (-78 0C gibi)
ve toluende kullanıldıklarında homojen ve izospesifiktir. Bazı yayınlarda (C2H5)
AlCl'ün ve benzeri bileşiklerin, sadece O2 veya anilin gibi bir
ko-katalizör varlığında stereospesifik olduğu belirtilir. Ko-katalizör olarak H2O'nun
kullanılması halinde amorf polimer oluşur. O2'in
ko-katalizörlüğünde, başlatıcı taneciklerin C2H5 Al (OC2H5)
Cl gibi bileşikler olduğu düşünülmektedir.
Düşük sıcaklıkta (-78 0C) yüksek izospesifiklik
gösteren bazı sistemler aşağıda verilmiştir:
TiCl2
(acac)2, TiCl2 (CH3 COO)2, TiCl2
(O C2H5)2
(h5 – C6H5)2
TiCl2 AlCl2, (h5
– C6H5)2 TiCl2 AlCl C2H5
d-TiCl3 (katı çözeltide AlCl3'lü)
Al R3
+ TiCl4 veya TiCl2 (h5
– C6H5)2 veya VCl2 (h5 – C6H5)2
(0.5 < Al / Ti<1.0)
Zn (C2H5)2
– CH3 O CH2Cl veya Zn (C2H5)2
– H2O – CH3 O CH2 Cl toluende; Zn / H2O
= 1 / 0.9,
Al R3
+ H2O (H2O / Al £
1); bir kokatalizörlü veya kokatalizörsüz (katalizör: a-klorodimetileter, asetil klorür, t-bütil klorür ve asetik
anhidrit olabilir)
Al (C2H5)3
– SnCl4 (Al / Sn = 1)
0 0C veya daha yüksek sıcaklıklarda isobütil
vinil eterin polimerizasyonunda kısmen izospesifik olan katalizör sistemleri de
aşağıda verilmiştir:
Al (C2H5)3
– POCl3 veya SOCl2
AlF3
ve AlF3 AlCl3 (oda sıcaklığında)
VCl3
LiCl – Al (i-C4H9)3
R
MgBr, eser O2 veya CO2 ile
Cr2O3,
CrO3
Ni -
Mo ve Mn - Mo'nin karışık oksitleri
TiF3
Metal
sülfat - tipte katalizörler:
Al2
(SO4)3 H2SO4.7H2O
MgSO4
+ H2SO4
Cr2
(SO4)3 + H2SO4
Al
(O-i-C3H7)3.H2SO4 + Al
(i-C4H9)3 – THF kompleksi
Al R3 ve bir geçiş-metali bileşiğine dayanan
sistemlerde, katyonik aktiviteyi Al R3 sağlar ve geçiş-metali
bileşiğinden daha az miktarda kullanılır. Al R3 + H2O sistemlerinde
su, trialkilaluminyum bileşiğini bir Lewis asitine dönüştürür ve oluşan asit
ile ko-katalizör bir iyon çifti verir:
(C2H5)2
Al O Al (C2H5)2 + CH3 CO Cl ®
[CH3 CO]+ [(C2H5)2
Al O Al (C2H5)2 Cl]-
Belirtilen katalizör sistemlerinin çoğu, diğer vinil
eterlerin polimerizasyonunda da izospesifiktir; izopropil, neopentil, n-bütil,
benzil ile yapılmış çalışmalar vardır. İzopropil vinil eter ve n-bütil vinil
eter, -78 0C'de BF3 O (C2H5)2
ile propanda polimerleştirildiğinde, isobütil vinil eterin aksine, çoğunluğu
amorf olan veya zayıf kristalin polimerler verir. t-Bütil vinil eterler de
farklı bir davranış gösterir; isobütil vinil eterin polimerizasyonunda yüksek
izospesifiklik gösteren sistemler (AlCl2 C2H5
gibi), bu monomerle çok zayıf kristalin polimerler verirler.
Yüksek veya kısmen izotaktik poli(t-bütil vinil eter)ler, BF2(n-C4H9)
veya BF3.O (C2H5)2 ile düşük
sıcaklıkta ve toluen gibi polar olmayan bir çözücüde elde edilir.
Metil vinil eter, BF3 (O C2H5)2
veya SnCl4 CCl3 COOH katalizör sistemleriyle -78 0C'de
ve toluende kısmen izotaktik polimerler verir.
Monomer konsantrasyonu, poli(vinil eter)in
stereoregülerliğini etkiler. Özellikle isobütil, isopropil ve etil vinil
eterlerin –78 0C'de BF2.O (C2H5)2
ile polimerizasyonunda bu etki önemlidir; izotaktiklik derecesi, monomer
konsantrasyonunun azalmasıyla artar. Metil vinil eterin aynı katalizör
sistemiyle polimerizasyonunda izotaktiklik derecesinin katalizör
konsantrasyonunun azalmasıyla arttığı saptanmıştır.
Polimerizasyonun stereoregülerliğine monomer yapısının
etkisi BF3 O (C2H5)2 ile, -78 0C'de
toluende incelenmiştir; metil ve etil vinil eter düşük izotaktik polimerler
verirken allil ve benzil vinil eterler kristalin ve yüksek izotaktik polimerler
oluşturur. t-Bütil vinil eterlerin polimeri kısmen izotaktiktir. Bu veriler,
benzil ve trimetilsilil gibi kalabalık sbstitüentlerin stereoregülerliği
arttırdığını gösterir.
Modifiye Friedel-Crafts katalizörleri, n-bütil vinil eter
-78 0C'de ve toluende polimerleştirildiğinde yüksek izospesifik
özellik gösterdiği halde, heptan veya propilen gibi alifatik çözücülerde amorf
polimerler oluşturur. Çözücünün etkisini araştıran çeşitli çalışmalar
yapılmıştır: (1) Al R3 – H2O sistemi, -78 0C'de,
toluende isobütil vinil eter için izospesifiktir, fakat CH2 Cl2
de amorf polimer verir. (2) t-Bütil vinil eter BF3.O (C2H5)2
ile -78 0C'de toluende kısmen izotaktik polimerler oluşturur, fakat
metilen klorür, nitroetan veya nitrobenzen gibi polar çözücülerde elde edilen
polimerler kısmen sindiyotaktiktir.
Diizotaktik ve Optikce Aktif Polimerler-Mekanistik Bakış
b-Sübstitüe vinil
eterlerin sterospesifik polimerizasyonu diizotaktik polimerler verdiğinden,
özellikle ilginçtir.
R – CH = CH – OR'
Trans-1-metil-2-alkoksietilenler, trans-1-kloro-2-alkoksietilen ve 1,2-dimetoksietilenden elde edilen treo-diizotaktik polimerler ve cis-1-kloro-2-alkoksietilenlerden elde edilen eritro-diizotaktik polimerler bu tip ürünlerdir.
Monomer ve polimerin yapıları arasındaki ilişkiye uygun
olarak, çift-bağ açılması ya trans veya cis şeklinde gerçekleşir.
BF3 O (C2H5)2 ve
-78 0C koşullarında,
trans çift-bağ açılması
trans izomeri ¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾® treo - diizotaktik polimer,
cis ve trans açılması
cis izomeri ¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾® ataktik polimer oluşur.
Al2(SO4)3 – H2SO4, 0 0C koşullarında,
cis çift-bağ açılması
cis izomeri ¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾® treo-diizotaktik polimer,
trans çift-bağ açılması
cis izomeri ¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾® eritro-diizotaktik polimer
oluşur.
Bu sistemde sadece metil propenil eterde cis açılması olur.
Diziotaktik polimerler halkalı doymamış eterlerden de elde
edilirler: 2,3-dihidropiran, 2,3-dihidrofuran, 5-metil-2,3-dihidrofuran ve
2,2-dimetil-2,3-dihidrofuran bu tip monomerlerdir. Benzofuran, AlCl2
C2H5 ile -100 0C ve -80 0C'de
polimerleştirildiğinde amorf polimerler elde edilir. Alkilaluminyum halojen,
optikce aktif bir Lewis bazı ile kompleksleştirildiğinde, oluşan polimer de
optikce aktiftir. Chiral eritro ve treo diizotaktik şekillerden treo şeklin
oluşma olasılığı daha yüksektir. Polimer iskeleti serttir ve çoğu kez amorf
yapıdadır, fakat tavlama işlemi ile kristal şekle dönüştürülebilir. a- ve b-Naftofuranın
AlCl3-fenilalanin kompleksiyle yapılan polimerlerinde de benzer bir
yapı oluşur.
a, b-Sübstütüe doymamış eterlerin
polimerizasyonuna ve elde edilen polimerlerin yapısına, b-alkil ve a-alkoksil
gruplarının etkisi incelenmiştir. Poli(metil propenil eter)in NMR analizi, a-karbon atomunun polimerdeki taktisitesinin b-karbon atomundan farklı olduğunu
göstermiştir. Trans veya cis monomerden oluşan kristalin polimer daima
treo-diizotaktiktir. Tüm a-karbonlarının
konfigürasyonları izotaktiktir, fakat b-karbonda
az miktarda sindiyotaktik yapı gözlenir. Cis monomerden heterojen BF3.O
(C2H5)2 ile yapılan amorf polimerde, a-karbonun konfigürasyonu izotaktik, b-karbonunki ataktiktir. Bu durum, çift-bağ
açılmasının daima aynı olmadığını veya gelen monomerdeki C – C bağının geçiş
halinde döndüğünü gösterir. 13C-NMR spektroskopisi ile yapılan
çalışmalar monomer reaktivitesinin vinil eterler veya alkenil eterlerdeki b-karbonunun
p-elektronu yoğunluğuna parelel olmadığını göstermiştir.
Bu durumda vinil eter türevlerinin katyonik polimerizasyonunda hız saptayan
kademe, b-karbondaki karbonyum iyonunun
reaksiyonu değildir. Karbonyum iyonunun, monomerin a- ve b-karbonlarına ve
oksijen atomuna etki ettiği bir geçiş halinin varlığı ileri sürülür. Bu model,
BF3 O (C2H5)2 ile katalizlenen
katyonik polimerizasyonda vinil eterler ve b-sübstitüe
vinil eterlerin gözlenen relatif reaktifliklerini açıklar.
Değişik yapılarda optikce aktif poli(vinil eter)ler elde
edilmesi için farklı polimerizasyon yöntemleri uyulanır. Rasemik 1-metilpropil
vinil eterin, sterospesifik Al (i-C3H7)3 – H2SO4
– Al (i-C4H8)3 – terahidrofuran kompleks
katalizör sistemi ile polimerizasyonu steroselektiftir. Aynı monomer ve
katalizör sistemi kullanılarak bazı vinil eterlerle yapılan kopolimerizasyonda
polimer karışımları elde edilir; karışımda, optikçe aktif komomomerlerin (aynı
konfigürasyondaki rasemik monomerlerin enantiomeri) kopolimerleri ve rasemik
monomerin diğer enantiomerinin homopolimerleri bulunur. Rasemik ve optikce
aktif 1-alkenlerin Ziegler-Natta katalizörleriyle kopolimerizasyonunda da
benzer durum gözlenir.
Vinil eterlerin polimerizasyonunda bazı katyonik sistemlerin
davranışlarını, çözücülerin etkilerini ve sübstitüentlerin sterik ve elektronik
faktörlerini inceleyen çalışmalar yapılmıştır. Örneğin, VCl3.LiCl
katalizörü izobütil vinil eteri izotaktik bir yapıda, stireni ise amorf bir
yapıda polimerletirir. Al (i-C4H9)3 – VCl
LiCl sistemi ise Al / V = 6
oranındayken, yüksek kristallikte izotaktik polistiren ve izotaktik poli(vinil
eter) verir. Bu ve diğer bazı veriler, polimerizasyon mekanizmasının Al /
V<0.5 olduğunda katyonik, daha yüksek değerlerde ise anyonik yoldan
ilerlediğini gösterir.
BF3.O(C2H5)2
homojen katalizörü kullanıldığında, monomerdeki b-alkil
veya a-alkoksi sübstitüentleri büyük
gruplarsa sterik etki önemlidir.
İzobütil vinil eterin polimerizasyonunda izotaktik diad
içeriği, karşı iyonun büyüklüğü arttıkça yükselir.
t-Bütil vinil eterler polar çözücülerde
polimerleştirildiğinde, daha önce de değinildiği gibi, sindiyotaktik bir
polimer verir. Diğer taraftan TVOS ve t-bütil vinil eter, aynı katalizör
sistemi ve aynı çalışma koşullarında, fakat toluen içinde izotaktik polimer
oluştururlar.
Bu sonuçlar, alkil vinil eterin polimerizasyonunda
stereokimyayı kontrol eden ana faktörün, büyüyen katyon ve karşı iyon
arasındaki asosiyasyon derecesi olduğunu gösterir. Kalabalık sübstitüentli
alkil vinil eterlerde, karşı iyonun büyüklüğü, dolayısıyla, belirleme özelliği
önemsiz kalır.
Şekil-1'deki şemada izotaktik ve sindiyotaktik polimerin
oluşumu gösterilmiştir; buna göre monomer, düzlemsel bir karbokatyona, karşı
iyonun bulunduğu taraftan etki ederse (ön-taraftan etki) sindiyotaktik yapı,
karşı iyonun zıt yönünden etki ettiğinde (arka-taraftan etki) izotaktik yapı
oluşur.
Solvent olarak toluenin kullanılması sıkı iyon çiflerinin
oluşmasını artıracağından polimerin yapısı izotaktik ağırlıklı olur. Diğer
yandan polar çözücüler ayrılmış iyon çiftlerini kararlı hale getirirler ve
ön-taraftan etki mekanizması ağırlık kazanır. Bu koşullardaki kalabalık gruplu
vinil eterler sindiyotaktik polimerler verirler. Bu model, diizotaktik ve
sindiyotaktik polimerlerin oluşumunu da açıklar.
c. Metoksistiren Polimerleri
o- ve p-Metoksistirenler, modifiye Friedel-Crafts
katalizörleriyle (örneğin, Al Cl2 C2H5, Al Cl
(C2H5)2, TiCl2 (O-n-C4H9)2
gibi) –70 0C'de toluende ve toluen-propilen karışımlarında
polimerleşirler.
Polimerizasyon mekanizması koordinasyon katyoniktir ve meta
izomeri polimerleşmez.
Şekil-1: Vinil eterlerin polimerizasyonunda izotaktik veya
sindiyotaktik polimer oluşum mekanizması. L = büyük sübstitüentler, S = küçük
sübstitüentler.
Bu durum, meta konumunda fonksiyonel gruplar içeren aromatik
bileşiklerin elektronik yapısıyla açıklanır. Meta-substitüe monomerin eter
oksijeninin katalizörle koordinasyona girmesiyle vinil çift bağı polarize olur;
bu polarizasyon, sübstitüenin orta veya para konumunda olduğu haldekinin zıt
yönündedir ve katyonik polimerizasyonu engeller. o- ve p-Metoksistiren
polimerleri kristalin değildir; ancak, poli(o-metoksistiren)in fenil grubunun
hidrojenlendirilmesiyle kristal poli(o-metoksivinilsikloheksan) elde edilir.
Bu, o-metoksistirenin polimerizasyonunun sterospesifik olduğunu gösterir.
Ziegler-Natta katalizörleri, d-TiCl3
veya VOCl3-Al(i-C4H9)3-oda
sıcaklığı-benzen sistemiyle, yüksek izotaktik poli(p-metoksistiren) elde
edilir.
o- ve p-Metoksistrirenin anyonik polimerizasyonu üzerinde
çalışmalar yapılmıştır. LiC4H9 ile toluende, -45 0C'de
yüksek izotaktik poli(o-metoksistiren) elde edilir. Bu çözücüde,
steroregülerlik başlatıcıya bağlıdır. Karşı iyonun iyonik çapının büyümesiyle
(Li+, Na+, K+, Rb+, Cs+),
polimerin izotaktikliği azalır. –25 0C'de Na naftalin ile izotaktik
poli(o-metoksistiren) elde edilirken, K ve Cs naftalinle sindiyotaktik
polimerler meydana gelir.
Solvent olarak THF kullanıldığında, 30 0C'de Na
ve K naftalinle sindiyotaktik poli(o-metoksistiren) oluşur. Cs naftalin ataktik
bir polimer verir. Bu sistemde polimerizasyon sıcaklığının azalmasıyla
sindiyotaktiklik hızla artar. –78 0C'de Cs naftalinle bile yüksek
sindiyotaktik polimerler oluşur.
p-Metoksistiren +30 ve -25 0C'de Li C4H9
ile polar olmayan çözücülerde (toluen gibi) sindiyotaktikce zengin polimerler
verir. Na ve K-bazlı katalizörlerle, aynı koşullarda elde edilen polimerler
ataktik yapıdadır.
THF çözücüde, Na, K veya Rb naftalinle, +30 0C'den
-78 0C'ye kadar geniş bir aralıkta sindiyotaktikce zengin
poli(p-metoksistiren)ler elde edilir. Cs naftalin ataktik bir polimer verir.
Sıcaklığın +30 0C'den –78 0C'ye düşürülmesiyle
sindiyotaktiklikte az bir artış gözlenir.
d. N-Vinilkarbazol ve diğer N-Vinilamin Polimerleri
N-Vinilaminler birçok yönden vinil eterlere benzerler ve
katyonik katalizörlerle polimerleşebilirler. BF3, BF3.O
(C3H5)2, Al (C2H5) Cl2,
SnCl4, TiCl (O-i-C3H7)3, TiCl2
(O CO CH3)2 ve FeCl3 ile toluende (veya bazı
hallerde susuz dietileterde) kristal N-vinildifenilaminin kristalin polimerleri
elde edilir. Vinil eterlerden farklı olarak N-vinildifenilaminin
steroregülerliği, -80 ile +15 0C arasıda, polimerizasyon sıcaklığına
bağlı değildir. Kristalin poli(N-vinil-difenilamin) 315 - 320 0C'de
erir, oda sıcaklığında kloroform ve metilen klorürde çözünür, fakat eter,
dimetilformamid, aseton, alifatik hidrokarbonlar ve alkollerde kaynama
sıcaklıklarında bile çözünmez.
N-Vinilkarbazolün polimerizasyonu, bazı metal tuzları ve
organometalik katalizörlerle başlatılır; bunlardan bazıları tipik katyonik
katalizörlerdir:
BF3.O
(C2H5)2, AlCl3, Al (C2H5)Cl2,
LiI
Al (C2H5)2
Cl, Ti (i-OC3H7)2 Cl2, Ti (CH3
COO)2 Cl2
Fe
(CH3 COO) Cl2, LiCl, Sn (CH3 COO)2
Cl2
TiCl4
– Li C4H9, TiCl3 – Al R2 Cl, TiCl4
– Al R3
Zn(C2H5)2
– Co Cl2 – kinolin (veya pridin) kompleksi
Polimerizasyon sıcaklığı, sisteme göre -78 ile +70 0C
arasında değişir.
Poli(N-vinilkarbazol)ün konformasyonunun saptanmasında bazı
zorluklarla karşılaşılır. Polimerin stereoregülerliği çözücü ile ekstraksiyon,
elektrooptik Kerr etkisi, camsı-geçiş sıcaklığı ve dielektrik özellikler
incelenerek araştırılmıştır.
Polimerin stereoregülerliği öncelikle katalizör sistemine ve
çözücüye bağlıdır. BF3.O(C2H5)2 ile
elde edilen poli(N-vinilkarbazol)ün stereoregülerliği, kullanılan çözücünün
polaritesinden çok fazla etkilenir. Toluen ve diklorometanda hazırlanan
polimerler izotaktik konfigürasyon ağırlıklı olduğu halde, nitrobenzendekiler
sindiyotaktik ağırlıklıdır. 25 0C'de BF3.O(C2H5)2
ile toluende yapılan çalışmalar, polimerlerin ataktik olduğunu göstermiştir.
Polimer zincirleri, karbazol sübstitüentlerinin molekülün uzun eksenine dik
olarak fakat rastgele dizildiği çubuk veya sarım konfigürasyondadır.
Düşük sıcaklıklarda (-40'dan –70 0C'ye kadar)
bazı organometalik katalizörler ve toluenle elde edilen polimerler X-Işını ile
incelendiğinde keskin ve şiddetli bir yansıma ve geniş bir pik verirler. Yüksek
sıcaklıklarda hazırlanan polimerler ise geniş ve zayıf bir yansıma verirler. Bu
spektrurumlar bu polimerlerde kristalin yapı olmadığını gösterir; ancak bir
miktar steroregülerliğin bulunduğunu belirten bazı bulgular vardır.
Kristalliğin olmayışı, çok büyük karbazol grupları nedeniyle polimer
zincirlerinin düzgün bir diziliş yapamamasından ileri gelir.
Gaz halindeki asidik bileşiklerle başlatılan katyonik
katı-hal polimerizasyonu ile kısmen kristalin poli(N-vinilkarbazol) elde
edilir. Ancak yeniden çöktürme işleminde kristallik kaybolur.
TiCl4 – Li C4H9, TiCl4
– Al R3 ve TiCl3 – Al R2 Cl sistemleriyle,
vinilkarbazol homologlarının kristallenebilen steroregüler polimerleri elde
edilir:
N = 2,3,4,.., dir. Karbazol grubunun ana zincirden ayrılması
stereoregüler polimerin kristallenmesine olanak verir.
e. Vinil- ve a-Alkenilpridin
Polimerleri
2-Vinilpridinin kristallenebilen izotaktik bir polimeri, ilk
olarak anyonik katalizörlerle 45 0C'de aromatik hidrokarbonlarda
yapılmıştır. Bu polimerin erime noktası 190- 212 0C arasındadır;
aseton ve alifatik hidrokarbonlarda çözünmez, fakat metanol ve kloroform gibi
polar çözücülerde çözünür. İzotaktik 2-vinilpridin polimerlerinin
hazırlanmasında en ideal katalizörler, periyodik tablonun IIA ve IIIA grubunda
bulunan metallerin amid bileşikleri veya organometalik bileşikleridir (polimerizasyonlar
45 0C'de, toluende yapılır):
Be (C2H5)2,
Mg (C2H5)2, Mg (C6H5)2
MgBr
(C6H5), MgCl C(CH3)3, Li AlH4
Li N
(C6H5)2, Be [N (CH3)2]2,
MgCl N(C2H5)2
MgBr
N(C2H5)2, MgBr N(C6H5)CH3,
Al[N(CH3)2]3
Poli(2-vinilpridin), magnezyum bileşikleri ile yapıldığında
en yüksek kristallik derecesindedir. Burada monomer, katalizörle kompleks
oluşturarak sterospesifiklikte en büyük rolü oynar. Katalizörlere Lewis bazları
ilave edilirse polimerizasyon gerçekleşir, ancak sterospesifiklik artmaz.
Mg Bileşikleriyle hazırlanan poli(2-vinilpridin)in
izotaktikliği, reaksiyon ortamının aromatik bir hidrokarbondan THF'e
değiştirilmesiyle azalır. Başlatıcı olarak Li ve Na tuzları kullanılırsa,
THF'de yüksek izotaktik 2-vinilpridin oligomerleri elde edilir.
Sterospesifik katalizörlerin toluendeki çözünürlükleri az
olmasına rağmen, polimerizasyon reaksiyonu yine de çözeltide gerçekleşir.
Çünkü, katalizör monomerle kompleks oluşturarak çözeltiye taşınır.
3- ve 4-Vinilpridinler de, 2-vinilpridin için belirtilen
katalizörlerle polimerleşirler, fakat elde edilen polimer amorftur. Bu farklı
davranış açıklanabilir: 2-vinilpridinde pridinik azot vinil çift bağına
yakındır ve katalizörlerle aşağıdaki kompleks oluşur. (Oysa 3- ve 4-vinilpridin
bu tür bir kompleks yapamaz.)
Aynı katalizörlerle trans-2-propenilpridin polimerleri de
yapılabilir. 3-Metil-2-vinilpridin, Li bileşikleriyle steroregüler oligomerler
ve polimerler verir. 2-(2-Pridil)propenin sindiyotaktik oligomerleri Li tuzları
ile THF'de elde edilir. Aynı koşullarda 2-vinilpridin izotaktik oligomerler
oluşturur.
Ziegler-Natta katalizörleriyle [Al(C2H5)3-Ti(O
– C2H5)4, TİCl3 ve Al veya Zn
alkiller, VCl3-Al(C2H5)3 gibi]
4-vinilpridinden elde edilen polimerler kısmen kristalin (EN = 200 0C),
2-vinilpridinin polimerleri ise amorftur. Steroregüler 4-vinil-pridin sulu
çözeltide, 25 2C'de, Cl-, Br-, ClO4-,
SO4-2 ve HCO2- iyonlarının
bulunduğu ortamlarda hazırlanır.
f. Akrilik Esterlerin Polimerleri
Metakrilatlar, diğer a-sübstitüe
akrilatlar ve bazı akrilatlar, bazı iyonik tipte katalizörlerle izotaktik veya
sindiyotaktik polimerler verirler.
Poliakrilatlar: Dallanmış alkil grupları içeren
akrilatlar, homojen sistemlerde anyonik tip katalizörler ve hidrokarbon
çözücülerle izotaktik polimerler oluştururlar. Bu sistemlerde (Tablo-6),
izotaktik poli(i-propil akrilat), poli(sek-bütil akrilat) ve poli(siklohekzil
akrilat) hazırlanır. Doğrusal (lineer) akrilatlar, aynı sistemlerde amorf
polimerler verirler, fakat Li AlH4, toluen ve –78 0C'de
izotaktik poli(metil-a, b-d2-akrilat) elde edilir.
Poli(metil metakrilat)lar: Metil metakrilat, lityum,
magnezyum veya kadmiyum alkiller, lityum aliminyum hidroksitler, Grignard
bileşikleri, magnezyum veya aluminyum amidler, metalik sodyum ve Ziegler-Natta
katalizörleri ile izotaktik veya sindiyotaktik polimerler oluşturur (Tablo-7).
Polimerin stereoregülerliği çeşitli faktörlere bağlıdır;
çözücünün tipi (polar veya değil), katalizörün cinsi ve katalizör metaline
bağlı alkil grubunun tipi stereoregülerliği etkiler.
Tablo-6: Alkil
Akrilatların İzotaktik Polimerlere
Stereospesifik Polimerizasyonu
Stereospesifik Polimerizasyonu
Monomer
|
Katalizör
Sistemi
|
T, 0C
|
Monomer
|
Katalizör
Sistemi
|
T, 0C
|
t-bütil akrilat
|
n-C4H9Li, heksanda
|
30-50
|
i-propil akrilat
t-bütil akrilat
|
(C6H5)2
N MgBr
|
-78
|
i-propil akrilat
t-bütil akrilat
sek-bütil akrilat
siklohekzil akrila
|
C6H5MgBr, toluende
|
-65
|
metil-a,b-d2-akrilat
|
LiAlH4
|
-78
|
i-propil akrilat
t-bütil akrilat
|
LiN-karbazil, toluende
|
-10 / +30
|
Tablo-7: Metil
Metakrilatın Stereospesifik Polimerizasyonu
Katalizör
|
Çözücü
|
T, 0C
|
Polimerin Yapısı
|
9-fluorenillityum
|
toluen
1,2-dimetoksietan, NH3.C2H5NH2
|
-78
-78, 60
|
izotaktik
sindiyotaktik
|
LiAlH4
|
arom. hidrokarbonlar, NR3
(C2H5)2O,
toluen, THF
|
ortam
-70
|
izotaktik
sindiyotaktik
|
N-karbazil lityum
|
toluen
|
0, 30
|
izotaktik
|
Bütillityum
|
toluen
THF, pridin
|
-78, 0(a)
-78
|
İzotaktik
sindiyotaktik
|
sodyum
|
alifatik hidrokarbonlar, NR3
|
ortam
|
sindiyotaktik
|
C5H11Na
|
toluen
pridin
|
-70, 0
60, 0
|
İzotaktik
sindiyotaktik
|
C6H5MgBr
|
toluen
|
30
|
izotaktik
|
(t-C4H9)MgBr
|
toluen
|
-78
|
izotaktik
|
(C2H5)2NMg
|
toluen
|
-78, 30
|
izotaktik
|
C2H5MgBr-benzalasetofenon
|
heptan
|
30
|
izotaktik
|
dipiperidilmagnezyum
|
toluen
|
-78
|
sindiyotaktik
|
etilpiperidilmagnezyum
|
toluen
|
-78
|
sindiyotaktik
|
etilpentametileniminomagnezyum
|
toluen
|
-78
|
sindiyotaktik
|
bis(pentametilenimino)magnezyum
|
toluen
|
-78
|
sindiyotaktik
|
bis(1-pirroli)magnezyum
|
toluen
|
-78
|
izotaktik
|
etil 6-pirrolimagnezyum
|
toluen
|
-78
|
izotaktik
|
etil vinileniminomagnezyum
|
toluen
|
-78
|
izotaktik
|
bis(divinilenimino)magnezyum
|
toluen
|
-78
|
izotaktik
|
C4H9 MgCl
|
toluen(b)
toluen(c)
toluen
|
-50
-50
-78
|
sindiyotaktik
izotaktik
izotaktik
|
C4H9 MgCl(d)
|
toluen + (C2H5)2O
|
-78
|
İzot.+ sind.
|
VOCl3-AlR3(e)
|
n-heksan
|
40
|
sindiyotaktik
|
TiCl4-AlR3(e)
|
n-heksan
|
40
|
sindiyotaktik
|
(a)monomer konsantrasyonuna bağlıdır
(b)önceden hazırlanmış izotaktik poli(metil metakrilat)
bulunur
(c)önceden hazırlanmış sindiyotaktik poli(metil
metakrilat) bulunur
(d)0.1 mol (C2H5)2 / mol
C4H9 MgCl içerir
(e)heterojendir
Örneğin, alkil veya arillityum ile aromatik izotaktik
poli(metil metakrilat) elde edilirken, aminler varlığında veya polar
çözücülerde sindiyotaktik ürünler elde edilir. Grignard bileşiklerine eterlerin
ilavesi polimerin izotaktikliğini düşürür.
Poli(metil metakrilat)ın yapısına amino ve alkoksialkollerin
etkisi incelenmiş, polimerin steroregülerliğininin Li, Na ve K t-alkoksitlere
ve bazı organomagnezyum bileşiklerine bağlılığı araştırılmıştır. Magnezyum
amidler kullanıldığında, stereoregülerlik ve aktifliğin katalizördeki amid
grubunun yapısından şiddetle etkilendiği saptanmıştır. Piperidil grupları
içeren bileşikler, toluende ve -78 0C'de sindiyotaktik ürünler
verirken, pirrol veya pirazolil gruplu organomagnezyum bileşikleri yüksek
izotaktik polimerler oluştururlar. İzotaktik polimerlerin stereoregülerlik
derecesi polimerizasyon sıcaklığı veya çözücüden etkilenmezken, sindiyotaktik
polimerinki etkilenir.
(C6H5 CH2)2 Mg
veya benzil(a-pikolil)magnezyum
sistemleriyle yapılan çalışmalar, simetrik organomagnezyum bileşiklerinin
izotaktik polimerler, elektron-verici gruplu katalizörlerin de sindiyotaktik
polimerler verdiğini göstermiştir. Polimerizasyonda n-C4H9
Li veya C6H5 Mg Br yerine oktilpotasyum, toluen yerine de
THF'le kullanıldığında yüksek heterotaktik poli(metil metakrilat) elde edilir.
Polimerin stereoregülerliği, bazı hallerde monomer
konsantrasyonuna bağlı olur. Örneğin metil metakrilatın -78 0C, n-C4H9
Li, toluendeki ürünlerinin izotaktikliği, monomer konsantrasyonunun azalmasıyla
artar.
Önceden hazırlanmış poli(metil metakrilat)ın, polimerizasyon
ürünlerinin steroregülerliğine etkisi oldukça ilginçtir. Ortamda, önceden
yapılmış sindiyotaktik poli(metil metakrilat) bulunduğunda, metil metakrilatın
Grignard bileşikleri ile –50 2C'de ve toluendeki polimerizasyonu
izotaktik poli(metil metakrilat) verir; tersine, ortama önceden konulan polimer
izotaktik olursa, elde edilen ürün sindiyotaktiktir. Aynı koşullarda, düşük
monomer konsantrasyonlarında çalışıldığında, önceden hazırlanmış polimer
kullanmadan da izotaktik poli(metil metakrilat) yapılabilir.
Diğer Akrilik Ester Polimerleri: a-Alkilakrilatlardan elde edilen polimerlerin
steroregülerliği ester gruplarına ve C = C bağındaki sübstitüente bağlıdır.
Örneğin, trifenilmetil metakrilatın C4H9 Li ile –78 0C'deki
polimerizasyonu, toluen veya THF'de yüksek izotaktik bir yapı oluşturur; oysa,
trimetilsilil, difenilmetil ve diğer bazı alkil metakrilatlar sadece
hidrokarbon çözücülerde izotaktik polimerler verirler. Bu monomerlerin THF'deki
polimerleri sindiyotaktiktir (Tablo-8).
Trifenil metakrilatın bu farklı davranışı,
stereoregülerliğin büyüyen zincir uçlarıyla ilişkisinden kaynaklanır. Bu
monomerden trifenilmetil (tritil) grubunun büyüklüğünden dolayı sindiyotaktik
ağırlıklı bir polimer oluşamaz.
a-Sübstitüe
akrilatların n-C4H9 Li ile polimerizasyonunda, büyük a-alkil grupları arasındaki sterik itme
nedeniyle düşük sıcaklıklarda (-78 0C) izotaktik çoğalma hızı düşer;
oysa, yüksek sıcaklıklarda (30 0C) Li – O etkileşimi zayıftır ve a-sübstitüentler izotaktik çoğalmayı
destekler.
Tablo-8: Diğer
Akrilik Esterlerin Stereospesifik Polimerizasyonu
Monomer
|
Katalizör, Çözücü
|
T, 0C
|
Polimerin Yapısı
|
difenilmetilmetakrilat
|
n-C4H9 Li, toluen
n-C4H9 Li, THF
|
-95, +30
-95, -30
|
izotaktik
sindiyotaktik(
|
trifenilmetilmetakrilat
|
n-C4H9 Li, toluen
n-C4H9 Li, THF
|
-78, 0
-78
|
izotaktik
izotaktik
|
a-metilbenzilmetakrilat
|
silohekzilmagnezyum klorür
|
-78
|
izotaktik
|
benzoetilmetakrilat
|
(n-C4H9)2 CuLi, toluen
|
-10
|
izotaktik
|
difenil-2-pridilmetilmetakrilat
|
n-C4H9 Li, toluen
|
-78
|
izotaktik
|
b(N-karbazil) etilmetakrilat
|
C6H5MgBr, toluen
|
0.20
|
kristal
|
trimetilsililmetakrilat
|
n-C4H9 Li, toluen
n-C4H9 Li, THF
|
-70
-70
|
izotaktik
sindiyotaktik(
|
metil a-etilakrilat
|
n-C4H9 Li, toluen
|
0
|
izotaktik
|
metil a-n-propilakrilat
|
n-C4H9 Li, toluen
|
0
|
izotaktik
|
metil a-fenilakrilat
|
n-C4H9 Li, toluen
|
-78
|
izotaktik
|
allil akrilat
|
n-C4H9 Li, toluen; C6H5MgBr,
toluen
|
50
|
izotaktik
|
etil a-kloroakrilat
|
n-C4H9 Li, toluen; C6H5MgBr,
toluen;
fluoronillityum, THF
|
-78
|
sindiyotaktik(a)
|
etil ve metil kloroakrilat
|
C2H5MgCl, C6H5MgBr benzalasetofenon,
n-heptan
|
30
|
izotaktik
|
alkil a-bromoakrilatlar(b)
|
CH3MgCl, benzolaktofenon, heptan-eter
|
35
|
izotaktik
|
alkil tiyoakrilatlar(c)
|
n-C4H9 Li, C6H5 MgBr veya
diğer organik bileşikler, toluen
|
-78
|
izotaktik
|
etil tiyoakrilat
|
n-C4H9 Li, toluen; C6H5
MgBr, toluen
|
-78
|
amorf
|
2-metoksietilmetakrilat
|
t-C4H9 Li, benzen
|
20
|
izot.(d), sind.(e)
|
(a)düşük molekül ağırlıklı
polimer, (b)metil, etil, i-propil, n-bütil, n-pentil, (c)n-propil,
i-propil, n-bütil, i-bütil, sek-bütil, bütil, (d)polimerizasyonun
başlangıcında, (e)yüksek dönüşümlerde
Örneğin, metil-a-etilakrilatın
n-C4H9Li ile toluendeki polimerizasyonu, -78 <0C'de
0.51 izotaktik diad(m) içeren bir ürün verirken, 0 0C'de aynı
diaddan 0.99 içeren bir ürün oluşturur.
Etil, t-bütil, furfuril, 2-metiltiyoetil ve
2-(N,N-dimetilamino)etil metakrilat monomerleri, n-C4H9Li
ile toluende –78 0C'de polimerleştirildiklerinde lityum alkoksit
oluşur. Polimerin izotaktikliği, alkoksit miktarının artmasıyla azalır; bu
durum alkoksitin sindiyotaktik yapıyı desteklediğini gösterir.
a-Fenilakrilatın n-C4H9
Li ile toluende -78 0C'deki polimerizasyonu yüksek izotaktik
polimerler verir. THF gibi polar çözücülerde ise heterotaktik polimerler
oluşur. Başlatıcı olarak di(2-metilpropil)aluminyum difenilamid
kullanıldığında, toluende ve –78 0C'de, düşük verimli sindiyotaktik
bir polimer elde edilir. Metil-a-fenilakrilatın
anyonik polimerizasyonunda belirtildiği gibi, büyüyen zincir ucun karşı-katyon
tipi ve a-sübstitüentin büyüklüğü,
polimerizasyonun sterik kontrolünü belirleyen önemli faktörlerdir. a-Sübstitüentlerin, akrilik asit ester polimerlerinin
taktisitesi üzerindeki sterik etkisi, ester gruplarına göre, daha büyüktür.
– COOR – grubundaki R'de bulunan heteroatomlar (N veya O)
da, n-C4H9 Li, i-C4H9 MgBr, veya Li
AlH4 ile toluen veya THF'de ve -78 0C'de yapılan
polimerlerin steroregülerliğini etkiler. R grubunda N veya O atomları içeren
polimerler, bu atomların bulunmadığı polimerlere göre daha zayıf izotaktiktir.
Bu etki asılı ester grubundaki heteroatomun Lewis bazlığından kaynaklanır;
ancak, lityum amidler veya magnezyum dietilamid ile toluende ve düşük
sıcaklıkta yüksek kristalin poli[b-(n-karbazil)
etil metakrilat] yapılabilir. Bu durumda azot atomu korunmuş durumda olduğundan
koordinasyonu engellenir.
a-Kloroakrilatların
izotaktik polimerleri bir Grignard bileşiğinin bir a,b-doymamış ketonla
(benzalasetofenon gibi) oluşturduğu 1,4- katılma ürünü (katı) ile elde edilir.
n-C4H9 Li, fluorenillityum veya MgBr ile -78 0C,
THF'deki polimerizasyonlar sindiyotaktik poli(etil-a-kloroakrilat)ları verir.
Steroregüler alkil tiyoakrilat polimerleri, -78 0C'de
n-C4H9 Li veya C6H5 MgBr gibi
organometalik katalizörlerle yapılır (Tablo-8). Etil tiyoakrilat farklı bir
durum gösterir ve amorf bir polimer verir. n-Propil tiyoakrilat polimerinin
asetonda çözünmeyen kısmı kristal yapılıdır. Polimerin bir heliks
konformasyonlu izotaktik yapıda olduğu saptanmıştır. Bu polimer polimofizm
gösterir.
(Z)-Etil-a-metil-b-d1-akrilat monomerinin,
polimerizasyonu, farklı koşullarda hazırlanan ditaktik
polimerlerin stereoregülerliğine çözücünün etkisi hakkında bilgi verir. Bu
monomerin alkil veya arillityum ile toluende ve -78 0C'deki
polimerizasyonu, hem quaternar zincir karbon atomları ve hem de CHD grupları
için yüksek stereospesifiktir ve bir treo-diizotaktik polimer verir. Herbir Li
atomu için 2 mol'den fazla THF ilave edildiğinde stereoblok polimer elde
edilir. Polimerizasyonun saf THF'de yapılması durumunda, metilen gruplarının
rastgele bir konfigürasyonda bulunduğu sindiyotaktik yapı oluşur. Tersine,
başlatıcı olarak Grignard bileşikleri kullanıldığında, toluende ve –78 0C'de,
eritro-meso yerleşimi ağırlıktadır. Ortamda bir miktar eter [(C2H5)2O
/ Mg > 9 mol] bulunduğunda oluşan yapı treo-mesodur.
Çeşitli optikce aktif akrilat polimerleri üzerinde
çalışılmıştır. (R, S)-a-metilbenzil
metakrilatın (C2H5)2 Mg ve bir chrial alkol
(R* OH gibi, R* de heteroatomlar vardır; kinin gibi) ile polimerizasyonu
sterospesifiktir. Siklohekzilmagnezyum klorür veya bromür ve (-)spartein (veya
türevleri) ile de benzer sonuçlar elde edilir. Rasemik 1,2-difeniletil ve
trifenilmetil metakrilatın polimerizasyonu benzer sonuçlar verir.
(-)Spartein-n-C4H9Li ile polimerizasyonda elde edilen
optikçe aktif izotaktik poli(trifenilmetil metakrilat) heliks
konformasyondadır. Tritil yerine daha küçük olan metil ester gruplarının
bulunması halinde optikçe aktif meso-poli(metil metakrilat) oluşur.
Mekanistik Bakış: Akrilatlar ve a-sübstitüe akrilatların, organometalik
bileşiklerin varlığında polimerizasyon mekanizmasını inceleyen çeşitli
çalışmalar yapılmıştır. Başlatıcı ile monomerin polar sübstitüenti arasındaki
yan reaksiyonlar nedeniyle polimerizasyon işlemi karmaşıklaşır. Başlatıcının
çoğu yan reaksiyonlara harcanır ve doğal olarak büyüyen zincirleri üreten
başlatıcı miktarı oldukça düşüktür.
Lityum alkiller karmaşık davranışlar gösterirler. Bu
katalizörün stereospesifikliği Li katyonunun polar gruplarla kompleks oluşturma
eğiliminden gelir.
Ziegler-Natta sistemleriyle yapılan polimerizasyonlar için
bir radikal mekanizma ileri sürülür; ancak, bir anyonik koordinasyon
mekanizması da uygundur. Bu mekanizmaya göre, polar çözücüler serbet iyonlar
veya çözücü ile sarılmış iyon çiftleri oluşturarak sindiyotaktik bir yapı
oluşumunu artırır. Polar olmayan çözücülerde (toluen gibi) bileşik iyon
çiftleri ağırlıktadır ve izotaktik polimerler elde edilir.
Polimerlerin NMR analizinden saptandığına göre monomer-çift
bağının açılma şekli ilginçtir. Akrilatların polimerizasyonunda, propilende
olduğu gibi, daima cis açılmasıyla karşılaşılmaz. Çift bağın açılma şekli monomere, katalizöre,
çözücüye ve polimerizasyon sıcaklığına bağlıdır. Örneğin, metil-a,b,d2-akrilatların
(E ve Z izomerleri) toluende ve –78 0C'deki polimerizasyonunda trans
açılma gerçekleşir. C6H5 MgBr veya (C6H5)2
Mg ile başlatılan izopropil akrilatın polimerizasyonu:
(1) monomer çift bağının açılmasında değişik şekiller
gösterir, cis, trans, 1/1 cis ve trans karışımı;
(2) açılma şekli, kısa başlama peryodunda belirlenir;
(3) başlangıçta belirlenen açılma şekli, sıcaklık sınırı
aşılsa bile değişmez.
Farklı koşullarda hazırlanan polimerler arasında a- ve b-karbon
atomu taktisitesinde bazı değişiklikler gözlenir; bu durum, katalizörün karşı
iyona, Lewis bazı (dietil eter veya THF) ile başlatıcının oranına ve
polimerizasyon sıcaklığına bağlıdır. Farklı koşullarda organolityum bileşikleri
ile yapılan polimerlerin konfigürasyonları çoğalan taneciklere bağlı olarak
farklılıklar gösterir; yani, sarılmamış bileşik iyon çiftleri, sarılmış iyon
çiftleri ve çözücü ile ayrılmış iyon çiftleri, çözücüye göre farklı oranlarda
bulunur.
Polimerizasyon mekanizmasını, monomerdeki sübstitüent ile
başlatıcıdaki sübstitüent önemli derecede yönlendirir. Örneğin,
dialkilmagnezyum başlatıcılarla hiçbir zaman izotaktik polimerizasyonlar
gerçekleşmez. Önceleri, izotaktik poli(metil metakrilat)ın n-C4H9
MgBr ile elde edilemediği, fakat t-C4H9 MgBr ile
yapılabildiği zannediliyordu. Fakat daha sonraki çalışmalarda, dallanmış
bütilmagnezyum halojenlerle sadece izotaktik polimerlerin elde edilemeyeceği,
bunun için tüm bütilmagnezyum bromürün bir miktar THF içeren çözücülerde
bulunması gerektiği anlaşıldı. Bu sonuçlar, başaltıcının solvasyonlu halinin,
büyüyen merkezlerin oluşumunda kritik bir parametre olduğunu gösterir. Bu
değişik durumlar ve katalitik komplekslerin çok iyi bilinmeyen yapıları dikkate
alındığında, tüm deneysel verileri içeren reaksiyon mekanizmalarını göstermek
oldukça zorlaşır.
Metil metakrilatın Grignard bileşikleriyle
polimerizasyonunda elde edilen kinetik veriler molekül ağırlığı dağılımları ve
poli(a,b-dideuteroakrilat)ların
stereokimyasal verileri, bunların tipik anyonik polimerizasyonlar olmadığını
gösterir (pseudoanyonik: yalancı anyonik).
İzotaktik zincirler üreten aktif merkezlerdeki magnezyum
atomunun içteki koordinasyon yerinde, büyüyen zincirin ucu ve bir halojen atomu
bulunmalıdır. Aktif merkezlerin kararlılığı ve zincire giren son monomer
birimindeki a-karbon atomunun
tetrahidral konfigürasyonu, aktif merkezlerin kovalent Mg – C bağları olduğunu
gösterir. Kinetik verilere göre, monomer ve aktif merkez arasında hem başlama
ve hem de çoğalma kademelerinde kompleks oluşumu vardır. Mekanizma, koordine
olmuş monomerin Mg – C bağına eklenmesine dayanır; işlem dört-merkez geçiş hali
yoluyla sterik olarak korunmuş chiral büyüme yerinde gerçekleşir. Ligand göçü,
oranometalik maddelerin, aynı sıcaklıkta radikal bir başlatıcıdan daha fazla
sindiyotaktik polimerler oluşturmasını açıklar.
Ziegler-Natta katalizörleri, Grignard bileşikleri ve
arillityuma dayanan bazı sistemlerde birden fazla aktif merkez bağımsız olarak
çalışır. Farklı reaktiflik ve sterospesifikteki aktif merkezlerin miktarlarını,
başlama sırasında, önceden saptanan koşullar belirler. Oligomerik aktif
taneciklerinin spektroskopik (NMR, UV-görünür) incelemelerinden elde edilen
sterospesifiklik verileri, vinilpridinin anyonik polimerizasyondakine benzer
bilgiler verir.
g. a,b-Doymamış Laktonlar ve a,b-Doymamış
Halkalı Ketonların Polimerleri
a,b-Doymamış laktonlarda, akrilik ve metakrilik
asitlerin esterlerinde olduğu gibi, aşağıdaki grup bulunur.
Bu monomerler, lityum ve sodyumun organometalik ve metal
amid bileşiklerinden oluşan anyonik katalizörlerle polimerleşirler (bu
katalizörler akrilatlar için de aktiftir). Örneğin 2-heksen-d-laktonun kristal bir polimeri, monomerin
-40 0C'den –78 0C'ye kadar olan sıcaklıklarda, LiN (CH3)2
ve toluende polimerizasyonu ile elde edilir. Bu polimerin monomer birimleri
aşağıda gösterilen yapıdadır.
Organometalik, Grignard veya metal amid bileşikleriyle elde
edilen a,b-doymamış
halkalı ketonların polimerleri amorftur.
h. a-Alkenil
Keton Polimerleri
Vinil ketonların aşağıda formülü görülen,
kristalin izotaktik polimerleri, Li, LiAlH4
alkillityum veya alkilçinko bileşikleri gibi anyonik katalizörlerle hidrokarbon
çözücülerde (toluen gibi), oda sıcaklığında veya daha düşük sıcaklıklarda
yapılır. Bu polimerler asetonda çözünmezler. Polimerizasyon mekanizmaları,
diğer monomerlerin anyonik polimerizasyon mekanizmasına benzer. Kristalin
poli(izopropenil metil keton), Grignard katalizörleri ile (C6H5MgI
gibi) toluende -40/+18 0C'de hazırlanır. Polimerin erime noktası 240
0C dolayındadır, kloroformda oda sıcaklığında çözünür, aseton ve
nitrobenzende çözünmez.
i. a-Alkilakrilonitril
ve Krotonitril Polimerleri
Metakrilonitril ve diğer 1-alkilakrilonitriller,
genel formülü ile gösterilirler. Bunların stereospesifik
polimerizasyonunda kullanılan katalizör sistemleri, magnezyum veya berilyum
alkiller, alkali metal veya magnezyum alkilaluminyum bileşikleri, alkali metal
aluminyum alkoksitler gibi bileşiklere dayanır. Bu tip alkilakrilonitrillerin
sterospesifik polimerizasyonunda kullanılan bazı katalizörler aşağıda
verilmiştir.
Mg (C2H5)2,
Li Al (C2H5)3 C3H7
Mg [C
(CH3)3]2, C2H5 Mg Al (C2H5)4
Mg (C6H5)2,
Na Al (C2H5)3 N (C6H5)2
Mg (C6H5)
Br, Mg [Al (C2H5)4] [Al (C2H5)3
N (C6H<5)2]
Be (C6H5)2,
Li Zn (C2H5)2 N (C6H5)2
Na Al
(C2H5)4, Li Al (C2H5)3
N (C6H5)2
Mg
[Al (C2H5)4]2, C2>H5
Mg [Al (C2H5)3 N (C6H5)2]
Li Zn
(C2H5)2 C3H7, Li O Al (C2H5)2
Bir alkile bir difenilamino grubunun sübstitüsyonu daha
fazla stereospesifik, fakat daha az aktif sistemler oluşturur. Bu tip
katalizörlerde difenilamino grubu, çoğalma kademesinin sterik kontrolünde
önemli bir rol oynar. Mg(C2H5)2-bazlı
sistemlerin stereospesifikliği, eter ilavesiyle artırılabilir. Bu gibi
polimerizasyon reaksiyonları, genellikle oda sıcaklığında ve toluen, dioksan
veya anisolde yapılır.
Bu katalizör sistemleriyle yapılan polimetakrilonitrilin steroregülerliği
ve molekül ağırlığı, polimerizasyon sıcaklığının yükselmesiyle artar.
Polimerizasyon sırasında polimer kırmızı renklidir; bu durum, monomerdeki
nitril grubu ve katalizör arasında bir yük transfer kompleksinin meydana
gelmesinden dolayıdır.
Steroregüler poli(a-alkilakrilonitril)ler,
aseton, sikloheksanon, nitrometan ve dimetil sülfoksit gibi çok kullanılan
çözücülerde çözünmezler, fakat trifluoro- ve trikloroasetik asitlerde ve
inorganik asitlerde (sülfürik ve nitrik asitller) çözünürler. Bu polimerler
izotaktiktir; kristallikleri aşağıdaki sıraya göre artar: polimetakrilonitril
(EN ~ 250 0C) < poli(a-etilakrilonitril)
(EN ~ 200 0C) < poli(a-n-propilakrilonitril)
(EN ~ 310 0C). Bu polimerizasyonların mekanizmalarının
anyonik-koordinasyon olduğu kabul edilmiştir.
Çoğalan zincir ucunun moleküler sonlanması bir halkalaşma reaksiyonu ile
bir imino anyonu verir. Bu imino anyonu, peşpeşe, polimer zincirlerindeki komşu
asılı nitrillere etki ederek konjuge halkalı iminleri oluşturur. Bu gruplar,
asidik metanolle katalizörün bozundurulması sırasında hidrolizlenir ve
polimerdeki karbonil grupları meydana gelir.
Alkillityum veya alkilaluminyum bileşikleri de a-alkilakrilonitrillerin polimerizasyonlarında
aktiftir, fakat sterospesifikleri çok düşüktür.
Metakrilonitrilin alkali metal alkoksitlerle başlatılan
anyonik polimerizasyonu, %46-49 izotaktik diadlar içeren polimerler verir; bu
değer, metal alkoksitin tipi, polimerizasyon ortamı ve sıcaklığına bağlı
değildir.
Steroregüler poliakrilonitril, cis ve trans-krotonitril
izomerik karışımının, heptan veya toluende, Li veya Na alkil veya Li amidle
polimerizasyonu ile elde edilir.
j. Akrilamid Polimerleri
N-İzopropilakrilamid'in kristal polimerleri anyonik
polimerizasyonla yapılır; katalizör sistemleri alkilmetal-geçiş-metal
halojenleri, çözücüler ise hidrokarbonlar, klorluhidrokarbonlar ve eterlerdir.
Poli(n-izopropilakrilamid) su, aseton, dimetilformamidde çözünmez, fenol ve
tetraklorometan karışımında çözünür. Erime noktası 170-200 0C
arasındadır. N-Monosübstitüe ve N,N-disübstitüe akrilamidlerin de, alkillityum
bileşiklerine dayalı katalizörlerle sterospesifik polimerizasyonu yapılabilir.
Bu bileşiklerin genel formülleri aşağıda verilmiştir.
Kristalin poli(N,N-di-n-bütilakrilamid) izotaktik yapıdadır.
Bir tersiyer amino grubu bulunan N,N-disübstitüe akrilamidlerin (aşağıdaki
tipte) -70 ve +10 0C arasında, alkillityum veya Grignar bileşikleri
ile polimerizasyonu bir miktar steroregüler yapı yaratır.
k. Polikarboalkoksibütadienler ve Poli(1-siyanobütadien)
Sorbik asitin bazı esterlerinden (CH3 – CH = CH –
CH = CH – COOR) ve b-stirilakrilik
asitten, anyonik katalizörlerle kristalin polimerler elde edilir. Poli(metil
sorbat)ın yapısı X - Işını ve NMR yöntemiyle incelenmiştir. Bütillityum, heksan
ve 50 0C'de yapılan polimerlerin trans-1,4-eritro-diizotaktik;
bütillityum-tetrametil üre, toluen ve 50 0C'dekinin ise trans-1,4
treo-diizotaktik yapıda olduğu görülmüştür. Bu polimerlerin sterik safsızlıkları
oldukça düşüktür. Sorbik asit esterleri ve b-stirilakrilik
asitten (C6H5 CH = CH – CH = CH – COOR), optikçe aktif
kristalin polimerler elde edilir; asimetrik alkil grupları içeren organometalik
katalizörler ((R)– 2-metilbütillityum gibi) veya optikce aktif Lewis bazla
(metil etil eter gibi) kompleksleşmiş organometalik bileşikler kullanılır.
Cis ve trans-1-siyano-1,3-bütadien stereoizomerlerinin
lityum veya sodyum alkillerle hidrokarbon çözücülerde –78 0C'deki
polimerizasyonu trans-1,4 yapı verir.
Cis izomerinden elde edilen polimer kristalindir. Tersine
trans izomerinin polimerizasyonu amorf bir polimer oluşturur.
l. Poliizosiyanidler
Poli(iminometilen)ler veya poliizosiyanidler veya
poli(karbonimidolil)ler aşağıdaki genel formülle gösterilirler:
Bunlar izosiyanidlerin (R – N º
C••) polimerizasyonu ile elde edilirler ve herbir devrinde dört monomer birimi
bulunan sert bir heliks yapıdadırlar. Bu polimerler herhangi bir
stereoizomerlik göstermezler; ana zincirdeki karbon atomları asimetrik
değildir. Ancak polimerizasyon işlemi, polimerik heliksin (atropizomerik) dönüşüme
göre steroselektiftir; bu durum araştımacıların chiral monomerlerle yaptıkları
çalışmalarla kanıtlanmıştır.
İzosiyanidlerin polimerizasyonunda uygun olan çeşitli
katalizör sistemleri vardır. Ni(II) Y2 gibi bazı koordinasyon
kompleksleri, oda sıcaklığında, solventli (alkol veya su gibi) veya solventsiz
olarak kullanılabilir; Y, çok zayıf bir nükleofilik anyondur. Elde edilen
polimerlerin molekül ağırlıkları orta seviyelerde olur. Daha düşük molekül
ağırlıklı bir polimer organometalik komplekslerle, 100 0C'de ve
aromatik bir çözücüde hazırlanır. Organometalik kompleks Ni(O) L4
olabilir; buradaki L, (C6H5)3 P, CO, p-C6H5, veya RNC gibi
kuvvetli bir liganddır. Yüksek molekül ağırlıklı polimerler, Lewis asitleri (BF3.O(C2H5)2,
SnCl4 gibi) ile, düşük sıcaklıkta (~ -78 0C) ve polar
çözücülerde (etil eter, asetonitril gibi) yapılır. Protonik asitler (H2
SO4 gibi) ve radikal aktifleyiciler (benzoil peroksit, O2
gibi) de, orta sıcaklıklarda ve polar olmayan çözücülerde yüksek molekül
ağırlıklı polimerler verirler.
Yeni distillenmiş arilizosiyanidler hızla kendiliğinden
polimerleşme eğilimindedirler. Bu yöntemle hazırlanan polimerlerin çoğu poli (a-fenilmetil izosiyanid) gibi birkaç istisna
dışında, çok kullanılan çözücülerde çözünmezler.
Poliizosiyanidlerin çoğu sıkı agregatlar oluşturmuş
katılardır ve sadece kuvvetli asitlerde çözünürler. Çözünme, protonlanma
yoluyla gerçekleşir ve çözeltinin viskozitesi zamana-bağımlı olarak değişir.
Çözeltide sıvı kristaller oluşur. Bunların çoğu ısıtıldığında parçalanır
(depolimerizasyon).
Chiral izosiyanidlerin (R* - N C••) polimerizasyonu
(enantiomerik olarak saf olan şekilleri) sağ-yerleşimli veya sol-yerleşimli
heliksler oluşturur. Bu özellik polimerizasyon işleminin, dönme (vida) olayına
göre steroselektif olduğunu gösterir. Monomer achiral ise sağ- ve
sol-yerleşimli helikslerin rasemik bir karışımı elde edilir.
m. Diğer Monomerlerin Homopolimerleri
Yukarıda anlatılanlar dışında, heteroatomlar içeren doymamış
monomerlerden elde edilen bazı steroregüler polimerler de vardır.
2-İzoprenilfuran ve 2-izopropenil-5-metilfuran, Ziegler-Natta katalizör
sistemleriyle [VOCl3 - Al(i-C4H9)3
veya (C2H5)2 AlO-t-C4H9
gibi] polimerleştirildiklerinde steroregüler, fakat amorf polimerler verirler.
Poli(vinil asetat)da, -12 ile +20 0C arasında C4-6
alkilmagnezyum halojenlerle, kısmen izotaktiklik elde edilir. Bis(b-kloroetil) - vinilfosfanatın polimerleri,
Ziegler-Natta sistemleriyle yapılır ve düzgün bir yapıdadır.
n. Heteroatomlu Vinil Monomerlerin Kopolimerleri
Monomer birimlerinin en az bir komonomerden oluştuğu
rastgele, ardarda ve blok kopolimerler bir miktar steroregülerlik gösterirler.
Blok kopolimerler çeşitli yöntemlerle elde edilir ve oldukça geniş bir konudur.
Rastgele koizotaktik kopolimerler p-metoksistiren ile (-)(S)-4-metil-1-heksenin
benzen, 25 0C ve d-TiCl3
- Al(i-C4H9)3 sisteminde kopolimerizasyonu ile
elde edilir. Bu tip kopolimerler p-iyodostirenin 1-alkenlerle kopolimerizasyonu
ile de yapılır.
Çeşitli monomerlerin ardarda kopolimerizasyonları üzerinde
çalışmalar yapılmıştır. o- ve p-Metoksistirenler, LiC4H9
veya diğer anyonik başlatıcılarla THF'de, 1,1-difeniletilenle ardarda
kopolimerler verirler. p-Metoksistirenle kopolimer kristalindir.
o-Metoksistirenin aromatik hidrokarbonlardaki kopolimerizasyonu yüksek
o-metoksistiren içeren bir polimer verirken, p-metoksistiren ile ardarda bir
kopolimer elde edilir.
Metil a-fenilakrilatın çeşitli metakrilatlarla, n-C4H9
Li, 0 - 30 0C ve toluen veya THF sistemiyle ardarda kopolimerleri
yapılmıştır. Bu kopolimerler amorftur, fakat bir miktar kristallik gösterirler.
Ardarda kopolimerlerin koizotaktikliği, sübstitüe esterin büyüklüğü ile artar
ve tritil metakrilat durumunda bir maksimuma (~ %60) ulaşır. Çalışmalarda kullanılan diğer komonomerler
benzil, difenilmetil ve a,a-dimetilbenzil
metakrilattır