Gaz kromatografisinde, buharlaştırılan örnekteki maddeler,
bir kolon içindeki sabit faz ile hareketli bir gaz fazı arasında dağılarak
birbirinden ayrılırlar. Gaz-katı kromatografisinde sabit faz katı bir maddedir;
bu nedenle de dağılma işlemi gaz adsorbsiyon dengesine göre olur. Gaz-sıvı
kromatografisinde (GLC) sabit faz, inert bir katı destek üzerinde tutturulmuş
bir sıvıdır; burada gaz-sıvı dengesi önemlidir.
Gaz-katı kromatografisinde sıyırıcıya ait kuyruk pikler
oluştuğundan uygulamada bazı sınırlamalar vardır. Bu pikler adsorbsiyon
izotermlerinin doğrusal olmayan özelliklerinden kaynaklanır. Ayrıca aktif
gazların sabit faz üzerinde kalış süreleri kararlı değidir. Bu tip
dezavantajlar, gaz-sıvı kromatografisinin geliştirilmesine yol açmış ve
çıkarılan HPLC yöntemi ile gaz-sıvı kromatografisi uygulamalarının çoğu daha
hassas ve verimli bir şekilde yapılabilir hale gelmiştir.