Metal Matris Kompozitler, MMC (metal matrix composites, MMC)




Şekil-1: Bazı (a) polimer, metal ve seramik matrisler, (b) E: partikülat metal rotası, G: kısa fiber sıvı metal rotası, H: sürekli fiber sıvı metal rotası, ve I: monofilament buhar faz rotasıyla yapılan MMC’lerin takviyelerle kıyaslamalı mekanik özellikleri


Metal matris kompozitler, esneyebilir (ductile) bir metal matris ile takviye malzemelerden oluşan kompozitlerdir; matris daima bir metal olarak tanımlanırsa da metaller ve hafif metal alaşımlarıdır. Metal matris kompozitlerin çalışma sıcaklıkları 200-800 0C dolayındadır; bu nedenle yüksek sıcaklık uygulamaları gerektiren ortamlara uygundur.

Pek çok polimer matris kompozitlere kıyasla metal matris kompozitlerin mekanik özellikleri, transvers kuvveti ve stiffnesi, kayma ve sıkıştırma kuvveti daha yüksektir; ayrıca, yüksek sıcaklığa uyumu PMC’lerden daha iyidir. MMC’ler önemli miktarda su absorblamazlar, alevlenmezler, elektrik ve ısıl iletkenlikleri yüksektir ve ışınlara karşı dirençlidir. En önemli dezavantajları takviye malzemeyle kimyasal ve mekanik uyumluluğunun zayıflığı ve reçine matrislere kıyasla işlenme koşullarının daha sert olmasıdır.

Aluminyum, magnezyum, titanyum ve bakır gibi metallerin alaşımları matris olarak kullanılan süper alaşımlardır. Takviye malzemeler partiküller, sürekli ve süreksiz fiberler ve whiskerler olabilir; bunlar, hacimce %10-60 arasında kullanılabilir. Tipik sürekli fiberler karbon, silikon karbid, boron, alumina ve refraktör metallerdir. Süreksiz fiberler genellikle silikon karbid whiskerler, kesilmiş fiberler (alumina ve karbon) ve partiküllerdir (SiC ve Al2O3). Tablo-1’de bazı metal matrisler ve sürekli ve dizili fiber takviyelerle yapılan kompozit sistemlerin özellikleri verilmiştir.

Bazı matris-takviye sistemleri yüksek sıcaklıklarda reaktiftirler, dolayısıyla kompozit yüksek sıcaklıklarda işlenme sırasında veya servis uygulamalarda bozulabilir (degredasyon). Bu tür sorunlar takviyenin koruyucu bir malzemeyle kaplanmasıyla, veya matris alaşım kompozisyonunun modifiye edilmesiyle çözülebilir.

Metal matris kompozitler içerdikleri takviye malzemeye göre farklı şekillerde adlandırılır: Sürekli fiber takviyeli (CFRM), monofilament takviyeli (MFRM), kısa fiber takviyeli (SFRM), whisker takviyeli (WRM), partikül takviyeli (PRM) metal matris kompozitler gibi (Şekil-3).

Şekil-2: Metal matrisli kompozitler

Şekil-3: Monofilament, whisker ve partikülat takviyeli MMC şematik görünümleri

Tablo-1: Sürekli ve Dizili Fiber Takviyeli MMC’lerin Özellikleri

Fiber, (sürekli dizili)*
Matris
Fiber,
% hac.
Yoğunluk, g/cm3
Gerilme modülü, GPa*
Gerilme kuvveti, GPa*
Karbon
6061 Al
41
2.44
320
620
Boron
6061 Al
48
-
207
1515
SiC
6061 Al
50
2.93
230
1480
Alumina
380.0 Al
24
-
120
340
Karbon
AZ31 Mg
38
1.83
300
510
Borsic
Ti
45
3.68
220
1270
*Boylamasına (longitudinal)


Fiber Takviyeli MMC’ler

Bu tip kompozitler genellikle oldukça esnek (ductile) ve akma kuvveti düşük olan matrislerle gerilme kuvveti yüksek, modülü yüksek olan kırılgan fiberlerin bulunduğu sistemlerdir.

Sürekli uniaksiyal dizili fiberlerle takviyeli ductile metal matris kompozite fiberlere paralel yönde gerilim uygulandığında gerilme-gevşeme davranışı dört aşamada sonlanır (Şekil-4). Birinci aşamada fiber ve matris elastik deformasyon gösterir. Elastik modül aşağıdaki eşitlikle verilir; EF, EM ve EC takviyenin (fiber), matrisin ve kompozitin elastik modüllerini, V hacim fraksiyonlarını tanımlar.

EC = EFVF + EMVM

İkinci aşama fiberin elastik, matrisin ise plastik deformasyona uğradığı gerilme-gevşeme bölgesidir. Fiberin hacim fraksiyonu genellikle matrisinkinden daha yüksek olduğundan E2, E1’e yakın bir değerdir; kompozitin modülü EFVF ile iki fazın gerilme-gevşeme eğrilerindeki eğiminin toplamına eşit olur; dsM/deM, matris fazın etkin gevşeme-sertleşme katsayısıdır:

     
 Bu değer normal olarak fiberin modülünden çok küçük olduğundan ihmal edilebilir. Bu durumda gerilme-gevşeme eğrisinin elastik-plastik kısmın modülü:

E11 = EFVF

Üçüncü aşama hem fiber ve he de matrisin plastik deformasyona uğradığı kısımdır; iki fazın normal plastik genişlemesidir.

Kompozitin gerilme-gevşeme performansındaki dördüncü aşamasında yüksek kuvvetli fiberlerin kırılması yer alır. Bu aşama sırasında matris, yükü kırılmış fiberlerden alarak kırılmamış segmentlere transfer eder ve kırıklar veya boşluklara akar. Dördüncü aşama kompozitin kırılmasıyla sonlanır. Matrisin fiber takviyeli kompozitlerin transvers veya kayma (shear) özelliklerindeki etkisi, longitudinal özelliklerindeki etkisinden daha fazladır.

Şekil-4: Fiber takviyeli MMC’lerin gerilme-gevşeme davranışları (eBF= fiber kırıldığında uzama, eBM= matris kırıldığında uzama, eBC= kompozit kırıldığında uzama

Partikül Takviyeli MMC’ler

Partikül takviyeli kompozitler sert bir takviye dispers faz içermesine rağmen dispersiyonla kuvvetlendirilmiş malzemelerden farklıdır; çünkü, dispersiyonla kuvvetlendirilmiş kompozitlerdeki dispersoidlerin hacim fraksiyonu daha yüksektir, partiküller daha küçüktür ve interpartiküler aralıklar vardır. Tungsten karbid-kobalt gibi partikül takviyeli bir kompozitte yük taşıyan faz takviye fazdır, matris yükü transfer eden ve malzemenin kolay işlenmesini sağlayan fazdır. Üç-boyutlu takviyeler, malzeme üç ortogonal düzlem boyunca simetrik olacağından kompozite izotropik özellik kazandırır. Partiküler kompozitlerin kuvveti normal olarak partiküllerin çapına, partiküller arasındaki boşluğa ve takviyenin hacim fraksiyonuna bağlıdır.

Dispersoid Takviyeli Metal Matris Kompozitler: Dispersoid takviyeli metal matris kompozitler, >%5 (hacim fraksiyonu dispersoid takviye malzeme içeren MMC’lerdir. (aksi halde malzeme, herhangi bir MMC’in dispersiyonla-kuvvetlendirilmiş metal matrisidir.)

Sermetler: Bir metal matris ve üç-boyutlu bir seramik takviye ile hazırlanan kompozitlerdir; metal miktarı (<%20, hac.) az olduğundan daha çok bir seramik matris kompozit olarak kabul edilebilir. İçerdiği her iki bileşen de gözeneklidir; bu nedenle sermetler hem MMC, ve hem de CMC olarak düşünülebilir.

Sermetler seramiğin yüksek sıcaklığa dayanıklılık ve sertlik gibi özellikleriyle, metalin plastik deformasyon gibi özelliğini bir arada taşıyan ideal malzemelerdir. Bağlayıcı olarak kullanılan metal bir oksit, borid ve kobalttır. Malzemenin fiziksel özelliklerine göre, sermetler metal matris kompozit olarak da kabul edilebilir. Ancak hacimce %20’den daha az metal içerir. Seramik partiküllerin çapı 1-10 μm kadardır. Bir metalik matriste bir veya daha fazla karbid bileşiği bulunabilir; bu tür malzemeler için, teknik olarak doğru olmasına karşın sermet terimi kullanılmaz.

Tipik sementli karbidler tungsten karbid, titanyum karbid ve krom karbid esaslıdır. Tantalyum karbid (TaC) ve diğerlerinin kullanımı yaygın değildir. Metalik bağlayıcılar ise genellikle kobalt (Co) veya nikeldir (Ni).


Laminatlı Kompozitler

Yapısal kompozitler, laminatlı paneller veya sandviç yapılardır. Fiber takviyeli bir kompozit farklı fiber oryantasyonlarında birkaç tabaka içerdiğinde çok tabakalı (angle-ply) yapı formu oluşur.

Yapısal uygulamalarda, matris genellikle Al, Mg, veya Ti gibi hafif metallerle; yüksek sıcaklıklar için kobalt ve kobalt-nikel alaşımıdır. Metalik formların oluşturulmasında çeşitli metotlar uygulanabilir. Bazıları, özellikle de kapalı hücre yapılar oluşturmada metal sıvı veya yarı-katı halde işlenir. Ancak, metallerin sıvı haldeyken viskozitesinin düşük olması problemi vardır; bu durum ergiyiğe seramik dispersiyonlar (oksit filmler veya seramik partiküller) ilave edilerek karşılanır.

Laminatlı kompozit, yüksek modül ve yüksek kuvvetli, tekrarlanan lamellar takviye malzemelerin, ductilitesi yüksek ve şekillendirilebilir metalik matriste yerleştirilmesiyle hazırlanır.

Örneğin, boron karbid-titanyum kompozitteki tekrarlanan takviye yapı, 5-25 mm kalınlığında CVD boron karbid filmlerdir. Diğer bir tip, Ni-Mo ve Al-Cu eutektoid kompozitlerdir; bunlarda iki faz lamellar düzende katılaşır.

Şekil-5: Bazı metal matris kompozitlerin SEM görüntüleri

Şekil-6: Aluminyum, magnezyum ve aluminyum-bakır matrisli MMC’lerin SEM görüntüleri


Tablo-2: Metal Matris Kompozitlerin Kompozit Türleri, Tipik Takviye Malzemeleri ve Kullanım Alanları


Kompozit türü
Tipik takviye
malzemesi
Kullanım alanları
Aluminyum matris kompozitler
Partikülat
Al2O3 (alumina) veya SiC tanecikler
Otomotiv parçaları (piston, itici mil, fren komponentleri); hızlı trenlerde fren rotoru; bisiklet, golf, elektronik malzemeler; yüksek voltaik elektrik kablo sistemlerinde
Uzun-fiber takviyeli
Al2O3, SiC, grafit, v.s. sürekli fiberlerdir
Kısa-fiber takviyeli
Süreksiz Al2O3 fiberler
Magnezyum matris kompozitler
Partikülat
SiC (silikon karbid) tanecikler (silikon karbon)
Yarış arabaları, hafif otomotiv fren sistemleri, uçak parçaları (dişli kutusu, transmisyon, kompresör ve motor)
Titanyum matris kompozitler
Partikülat
TiB2 (titanyum borid) ve TiC (titanyum karbid) tanecikler
Bazı jet uçaklarının dişli sistemlerinde, türbin motoru komponentleri (fan kanadı, piston, senkronizasyon segmanı, bağlantı parçası, şaft, disk), otomotiv motor komponentleri, sürücü parçalar, genel makine parçaları
Uzun-fiber takviyeli
Sürekli monofilament SiC fiberler
Bakır matris kompozitler
Partikülat
SiC tanecikler
Hibrid modüller, elektronik röleler, elektrik iletici malzemeler ve diğer elektrik ve elektronik komponentler
Uzun-fiber takviyeli
Sürekli C fiberler, SiC, W, paslanmaz çelik 304