Yakıt
cihazları, meydana gelen kirlenmelerin çoğunu kaynağında etkisiz hale getirecek
şekilde dizayn edilmelerine rağmen, yine de atmosfere verilen atıklar vardır.
Atmosfer kendi kendini temizleyen bir ortamdır, ancak bu işlem saatler ve hatta
bazen günler alır. Yüksek nüfus yoğunluğu, ağır trafik ve yaygın endüstriyel
tesisler, atmosferin hızla kirlenmesine yol açmaktadır. Hava kirliliği yapan
maddeler olarak gazlar (NO2, SO2), asılı tanecikler, özel
tanecikler (benzende çözünen organik maddeler, benzopren, amonyum tuzları,
nitratlar, sülfatlar) sayılabilir. İç yanmalı motorlardan çıkan karbon monoksit
ve azot oksitleri, sülfürlü yakıtlardan oluşan kükürt dioksit, otomobil
eksozlarından ve endüstriyel proseslerden oluşan hidrokarbonlar hava
kirliliğinin başlıca kaynaklarıdır. Hava kirliliğinin askari düzeye indirilmesi
için pek çok önlem alınmaktadır. Güç ünitelerinde 1200 ft (365 m) e varan
bacalar kullanılarak çıkan SO2 nin dağılması sağlanır. Gaz atıklar,
yakıtın önceden temizlenmesiyle azaltılır; kimyasal reaksiyonlarla yanabilen ve
zararsız atıklara dönüştürülür, absorberlerde tutulur. Tozlu atıklar uygun toz
tutuculardan geçirilir.
Katı,
sıvı, gaz atıkların uyması gereken standart şartnameler bulunur. Günümüzün en
önemli konularından olan çevre korumacılığı üzerinde tüm dünya hassasiyetle
durmakta ve modern teknolojilerle desteklenmektedir.
GERİ (proje çalışmaları)