Bir elektrolit çözeltisindeki elektrik iletimi, pozitif
yüklü taneciklerin katoda, negatif yüklü taneciklerin de anoda göç etmeleri
olayıdır. "İletkenlik" akım ölçüsüdür ve çözeltideki yüklü
taneciklerin sayısı ile doğru orantılıdır. İyonların tümü iletkenliğe katkıda
bulunur; herhangi bir taneciğin taşıdığı bir akım, o taneciğin konsantrasyonuna
ve ortamdaki hareket yeteneğine bağlıdır.
Analizlerin doğrudan doğruya iletkenlik ölçümlerine
dayanılarak yapılması, taneciklerin özellikleri nedeniyle, sınırlıdır. Bu tür
uygulamalar en çok su/elektrolit ikili karışımlarının analizinde ve toplam
elektrolit konsantrasyonu tayinlerinde kullanılır. Toplam elektrolit
konsantrasyonu, özellikle distile suyun saflığının kontrol edilmesinde önemli
bir veridir.
Yöntemin en önemli avantajı, çok seyreltik çözeltilere ve
reaksiyonun tam olmadığı sistemlere de uygulanabilmesidir. Örneğin, seyreltik
fenol (Ka »10-10)
çözeltisinin, potansiyometrik veya indikatör dönüm noktası yöntemi ile
yapılamayan analizi bu yöntemle yapılabilir. Toplam elektrolit
konsantrasyonunun artmasıyla yöntemin doğruluğu azalır. Titrant ilave
edildiğinde oluşan akım değişikliği, çözeltideki tuz konsantrasyonu fazla
olduğunda maskelenir.
