Önceki bölümde, bir elektrotun potansiyelinin, çözeltideki
bir veya daha fazla maddenin konsantrasyonu (veya daha doğru olarak aktivitesi)
ile saptandığı görülmüştü. Bu bölümde ise olayın iyon ve moleküllere kantitatif
uygulaması üzerinde durulacaktır.
Potansiyometrik ölçmelerde bir referans elektrot, bir
indikatör elektrot ve bir potansiyel ölçme düzeneğine gereksinim vardır. Bazı
genel referans elektrotların hazırlanışı ve özellikleri önceki bölümde
anlatılmıştır; diğer iki konu bu bölümde incelenecek ve kantitatif
potansiyometrik analiz yöntemleri açıklanacaktır.
Potansiyometrik ölçmeler çoğunlukla p fonksiyonu denilen bir
parametre ile tanımlanır. p fonksiyonu konsantrasyonun küçük ve pozitif bir
sayı ile gösterilmesini sağlar.
Örneğin, kalsiyum iyonu konsantrasyonu 2.00 x 10-6
M olan bir çözelti için,
pCa = - log (2.00 x 10-6)=
5.699
yazılabilir. Kalsiyum konsantrasyonu yükseldikçe p
fonksiyonu azalır. (Burada konsantrasyon üç haneli [2.00] verildiği için pCa değeri
de tam sayıdan sonra üç hane olacak şekilde
hesaplanır.)
