Seramiklerin mühendislik uygulamalarına adapte edilebilmesi
için matris, yumuşak (ductile) bir metal faz veya başka bir seramikle biraraya
getirilir. Böylece oluşturulan kompozit malzemenin, faz sınırları boyunca
farklı fazların (matris ve takviye) etkileşimleriyle çatlama, kırılma dayanıklılığı
ve sertlik gibi çeşitli mekanik özellikleri gelişir.
Seramik matris nanokompozitler iki grup altında
toplanabilir:
·
Seramik matris süreksiz takviyeli sistemler
·
Seramik matris-karbon nanotüp (CNT) kompozitler
Seramik Matris-Süreksiz Takviyeli
Sistemler
Tipik bazı seramik matris nanokompozit, matris/takviye
sistemleri:
Si3N4/SiC, MoSi2/ZrO2,
B4C/TiB2, Al2O3/SiC, MgO/SiC,
Mullite/SiC, Al2O3/ZrO2, Al2O3/Mo,
Al2O3/W, Al2O3/NdAlO3. Tablo-21’de
Al2O3/SiC ve Si3N4/SiC kompozit ve nanokompozit sistemlerinin
tipik mekanik özellikleri verilmiştir.
Vicker’s
sertlik, GPa |
Young’s
Modülü GPa |
Kırılma
kuvveti, MPa |
Kırılma
daya-nık., MPam1/2
|
|
Al2O3/SiCp (CMC)*
|
-
|
-
|
106-283
|
2.4-6.0
|
Al2O3/SiCp (CMNC)**
|
22
|
383
|
549-646
|
4.6-5.5
|
Si3N4/SiC (CMC)*
|
-
|
-
|
700
|
5.3
|
Si3N4/SiC (CMNC)**
|
-
|
-
|
1300
|
7
|
(*)seramik matris kompozit, (**)seramik matris nanokompozit
Tablodaki değerlerden görüldüğü gibi aynı matris ve takviye
malzemelerin kullanıldığı nanokompozitler mikrokompozitlere kıyasla daha
kuvvetlidir, partiküller arasındaki yüzey arası etkileşim daha fazla olduğundan
nanokompozitlerde kırılma kuvveti daha yüksektir. Al2O3/SiC
(%5-15) sistemler
Nanokompozitlerin, mikro seviyelerdeki karşıtlarına ve
monolitik matrislere kıyasla malzemenin kırılma kuvveti ve dayanıklılığında,
yüksek sıcaklıktaki kuvvette ve creep direncinde önemli gelişmeler içerdiği
saptanmıştır.
Morfolojik yönden bakıldığında bazı Al2O3
ve Fe2O3 içeren seramik matris nanokompozitlerde Co, Ni
ve CNT’lerin çok iyi dağıtılabildiği görülmüştür (Şekil-85 a, b, c). Metal
partiküllerin bulunması malzemenin elektrik ve termal iletkenliklerini,
magnetik, elektronik ve optik özelliklerini yükseltir.
Şekil-85: Bazı
seramik matris nanokompozitlerin TEM mikrografları
Şekil-86’da Al2O3-SiC
nanokompozitlerde SEM ve TEM imajlar verilmiştir. Şekil-86(a)’daki SEM imajda matris partiküllerin aglomerizasyonu
(tanecikler ~2 mm boyutundadır), TEM
analizinde (Şekil-86b) karakteristik intra/intergranüler
yapı görülmektedir. Şekil-86c’de görülen Si3N4/SiC nanokompozitlerin
mikroyapılarında görüldüğü gibi nano boyutlu SiC partiküller matris malzemenin
her tarafında dağılmışlar, iri Si3N4 matris taneciklerin
içinde ve sınırlarında (inter/intragranüler ortamlar) yerleşmişlerdir. Bu
morfolojiler Si3N4/SiC nanokompozitlerin özelliklerinin
açıklanmasında önemli verilerdir.
Seramik Matris CNT Sistemler
SiO2/CNT nanokompozitlerin mekanik özelliklerine
CNT hacimsel miktarının etkisi Şekil-87’de
gösterilmiştir. CNT miktarı hacimce %5’den daha az olduğunda, bükülme
kuvveti ve kırılmaya dayanıklılık CNT miktarının artmasıyla yükselmektedir. CNT
yüklemesi %5’den daha fazla olduğunda ise bu iki özelliğin de düştüğü görülür.
%5 CNT noktasında kuvvet ve kırılma dayanımı değerleri, monolitik SiO2’ye
kıyasla %65 ve %100 daha yüksektir. Mekanik özelliklerdeki bu artışlar aspect
oranının büyük alması ve CNT’ün fevkalade mekanik özelliklerinden ileri gelir. CNT
yüklemesinin %5’den daha fazla olduğu hallerde bükülme kuvvetinin düşmesi,
CNT’lerin aglomerizasyon olasılığının artmasından dolayıdır. Artan
aglomerizasyon bağlanma kaybına yol açar ve gerilim transferi sırasında takviye
malzemenin matristen dışarı çıkmasına sebep olur.
Şekil-88: Al2O3/CNT
malzemelerde CNT miktarına bağlı olarak, (a) mikro sertliklerin, (b) sürtünme
katsayısı ve aşınma kaybının değişmesi
Al2O3/nanotüp kompozitlerde
dayanıklılık artmadığı halde yüksek temas-hasar direnci gibi farklı bir
davranış görülür. Bu sistemlerin mikro sertlikleri, CNT miktarının ağırlıkça %
4’e kadar artmasıyla yükselir. Bu durum tanecik boyutu etkilerinden ve CNT’nin
takviye rolünden ileri gelebilir (Şekil-88a). Ancak %4 CNT’den daha fazla
miktarlardaki yüklemelerde, CNT’lerin kompozitteki dağılımının homojen
olamamasından ve CNT’ler ile matris arasındaki kohezyonun zayıflaması gibi nedenlerle mikro sertliğin düştüğü görülür. Bu eğilim
nanokompozitteki aşınma kaybı ve sürtünme katsayısı özelliklerinde de gözlenir
(Şekil-88b). %4 CNT içeren kompozitteki aşınma kaybı, saf matrise kıyasla %45
daha düşüktür. CNT miktarı %10’un üstüne çıktığında aşınma kaybı da önemli
derecede yükselir. Sürtüne katsayıları ise, CNT miktarının 0-%10 arasında artan
değerlerinde derece derece azalırken, %12.5 CNT yüklemesinde hızla düşer.
Kompozitteki bu davranış, CNT’lerin yağlayıcı özelliğiyle açıklanabilir.
Diğer tipik bazı seramik matris-CNT sistemlere örnek olarak
SiC/CNT ve Al2O3/ SWCNT sistemleri gösterilebilir.
SiC/CNT’lerin kuvvet ve kırılma dayanımlarının monolitik seramiklere kıyasla
%10 daha yüksek olduğu saptanmıştır. Bu artış nanotüp/matris debonding (bağ
bozulması) ve çatlama sapmasından ileri gelir. SWCNT (%10 hac.) kullanılarak
kırılma dayanımı (~9.7 MPam1/2) saf aluminaya göre %194 daha yüksek
olan SWCNT/Al2O3 nanokompozitler sentezlenmiştir.
Seramik/CNT nanokompozitlerin elektrik özellikleri de
CNT’lerin elektrik özellikleri nedeniyle önemli derecede yükselir.
CMNC Üretim Prosesleri
Nano boyutlarda olmasına karşın PMNC’ler, MMNC’ler, CMNC’ler
CNT-takviyeli malzemeler de dahil) proses tekniklerinin çoğu geleneksel
mikrokompozitlere uygulanan proseslere benzer.
Modern seramikler kristalografik yapıları ve kuvvetli atomik
bağların bulunması nedenlerinden fevkalade özelliklere sahiptir; sertlikleri
çok yüksektir, termal ve kimyasal dayanıklılıkları çok iyidir, korozyona ve
aşınmaya karşı dirençleri yüksektir. Kırılma dayanımının düşük olması seramik
malzemenin kolaylıkla kırılmasına neden olur. Bu olumsuz özellik seramik
matrislerin, partikül/whisker formlarda malzemelerle takviye edilmesiyle
yenilmiştir. Son yıllarda fibrous yapılı nanofiber takviye malzemeler ve
nanotüplerle yüksek kalitede CMNC’ler ve seramik-CNT’ler üretilmiştir.
Seramik matris nanokompozitlerin, karbon nanotüp (CNT)
içeren ürünler de dahil, hazırlanmasında kullanılan çok çeşitli metotlar vardır:
Geleneksel toz metotları, polimer öncül prosesi, sprey piroliz, buhar
teknikleri (CVD ve PVD), ve kimyasal metotlar (sol-jel prosesi, koloidal ve
çöktürme metotları, templat sentezler).
Seramik bazlı nanokompozit sistemler ile bunlara uygulanan proses metotları
Tablo-22’de, seramik CNT
nanokompozit sistemler ile uygulanan proses metotları da Tablo-23’de
verilmiştir.
Toz Proses: Önce hammadde seçimi yapılır (genellikler toz
malzeme tercih edilir; küçük ortalama boyutta ve yüksek saflıkta). Islak
bilyeli değirmende (veya uygun aşındırma öğütme tekniği) organik veya sulu
ortamda karıştırılır. Lamba veya fırın veya dondurucu-kurutma yöntemiyle
kurutulur. Katı malzeme sıcak presleme veya gaz basınçlı sinterleme veya slip
dökme veya injeksiyon kalıplama ve basınçlı filtrasyonla konsolide edilir.
|
Polimer Öncül Prosesi: Si-polimerik öncül, matris malzemeyle
karıştırılır ve bir mikrodalga fırında pirolizlenerek takviye partiküller
elde edilir.
|
Sol-jel Proses: Organik bir ortamda çözünmüş inorganik bir
moleküler öncülün hidroliz ve polikondensasyon reaksiyonlarıyla metal-oksijen
bağları içeren üç-boyutlu polimerler (sol veya jel) oluşur. Kurutma
işleminden sonra elde edilen katı malzemeye termal işlemleme uygulanır
(konsolidasyon).
|
Proses
|
Sistem
|
İşlem
|
Sıcak
Presleme
|
SiO2/CNT,
SiC/CNT
|
CNT ve SiO2 cam
partikül tozlar etanol içinde dağıtılır, karıştırılır ve ultrasonik işlem
yapılır. Karışım kurutulduktan sonra N2 atmosferinde sıcak basınçlı
sinterleme uygulanır.
|
CVD
veya Sprey Piroliz
|
Al2O3/CNT
|
Alumina matris, CNT poröz
duvarlarda büyümeyle hazırlanır. CNT’ler, subsrattan matris yüzeyine yayılan
düzgün gözeneklerin heksagonal düzeninde büyür.
|
Katalitik Dekompozisyon
|
Al2O3/CNT
|
Demir katalistle impregne
Al2O3 tozlara asetilen uygulanır.
|
Solvotermal
Proses
|
Fe3O4/CNT
|
CNT’ler
etilendiamin (EDA) içinde ultrasonik metotla dağıtılır, demir(3) üre
kompleksi ilave edilerek teflon astarlı bir otoklavda 200 0C’de 50
saat tutulur, sonra oda sıcaklığına soğutulur.
|