Nanokompozit Hammaddeleri (nanocomposite raw materials)

a. Matris Malzemeler

Polimer matris nanokompozitlerde (PMNC) hemen hemen tüm polimerler matris malzeme olarak kullanılabilir; vinil polimerler, kondensasyon polimerleri, poliolefinler, çeşitli biyoparçalanabilir molekülleri de kapsayan özel polimerler tipik örneklerdir. Metal matris nanokompozitlerde (MMNC) kullanılan tipik metal matrisler Al, Mg, Pb, Sn, W, Fe, v.s. Seramik matris nanokompozitlerde (CMNC) matris malzemeler Al2O3, SiC, SiN, v.s. gibi seramik matrislerdir.

b. Takviye Malzemeler; Partiküller / Dolgu Maddeleri

Nanokompozitlerde nano boyutlarda sentetik ve kristalin takviyeler kullanılabilir; örneğin, Fe ve diğer metal tozlar, killer, silika, TiO2 ve diğer metal oksitler gibi. Killer ve tabakalı silikatlar çok küçük boyutlarda olabilmeleri, interkalasyon kimyasının iyi bilinmesi ve ayrıca çok düşük konsantrasyonlarda kullanıldığına bile malzeme özelliklerinde gelişmeler sağlaması nedenlerinden kullanım alanı en yaygın olan takviye malzemelerdir. Bu takviye malzemelerinin pek çoğu bilinen tekniklerle hazırlanır; kimyasal, mekanik (bilyeli öğütme gibi), buhar depozisyon, v.s. gibi. Karbon nanotüplerin üretilmesinde genellikle buhar depozisyon yöntemi kullanılır.

Takviye malzemelerde yüzey modifikasyonuyla takviyenin homojen dağılımı ve matris ve nano boyutlu takviye malzeme arasında iyi bir yüzey arası bağlanmanın sağlanması önemlidir. Karbon nanotüpler (CNT) için sörfaktan kullanılması, oksidasyon veya yüzeylerin kimyasal fonksiyonlarının artırılması gibi tipik bazı teknikler uygulanmaktadır. Özellikle polimer ve seramik matrisler için kimyasal metotlar daha etkilidir. Nanokompozitlerde kullanılan partiküller/dolgu maddeleri çeşitlidir.

0D (sıfır-boyutlu) dolgu maddeleri/partiküllerin üç boyutu da nanometrik akaladadır, aspect oranı bire yakındır: L/D~1; dolayısıyla malzeme, genellikle birbirine eşdeğer taneciklerden oluşur. Nanometrik skalalı silikajel ve polihedral oligomerik silsesquioksan (POSS), metalik nanopartiküller, karbon siyahı ve fullaren (bürünmüş grafen)  tipik örneklerdir.

1D (bir-boyutlu) malzemelerin iki boyutu nanometrik skaladadır; malzeme 1-boyutlu tel şeklindedir. Tipik örnekler olarak nanofiberler, nanoteller veya nanotüpler gösterilebilir. Bunlar arasında en fazla araştırma ve çalışma yapılan 1D sistemler karbon nanotüplerdir (CNT). CNT’ler, rulo grafenden hazırlanır.

2D (iki-boyutlu) malzemelerin boyutlarından sadece biri nanometrik skaladadır, malzeme iki-boyutlu bir disk veya platelet şeklindedir. Tipik örnekler tek-tabakalı killer, grafit (doğal grafitten), grafen, ve tabakalı çift hidroksitlerdir.

3D (üç-boyutlu) malzemelerin hazırlanmasında özel metotlar uygulanır. Tipik bir örnek olarak grafenden hazırlanan grafit gösterilebilir. Grafen, SP2 bağlı karbon yapılı, bir atom kalınlığında düzlem levhadır; fevkalade yüksek kristallik derecesine ve elektronik özelliklere sahiptir. Grafit, grafenin istiflenmesiyle hazırlanan üç-boyutlu (3D) bir formdur.

Şekil-13: Grafen ve grafenden türetilen malzemeler; (a) grafen, (b) grafit (istiflenmiş grafen), (c) karbon nanotüp (CNT) (rulo grafen), (d) fullaren (bürünmüş)

Şekil-14: Nanomalzemelerin sınıflandırılması

c. Nanofiberler

Nanofiberler yüksek spesifik yüzey alanı, esneklik ve süper kuvvete sahip malzemelerdir; bu özellikleriyle tekstilden havacılık sektörüne kadar yayılan geniş bir uygulama alanına sahiptir. Fibrous yapının işlenebilirliği ve performansına fiber çapının etkisi uzun zamandan beri bilinmesine rağmen nanometre skalada fiber çaplarına sahip fiberler ancak elektrospinning prosesinin bulunmasından sonra üretilebilmiştir. Nano skala fiberlerin sentezi için birkaç alternatif metot geliştirilmiştir, ancak bunların hiçbiri, çok basit olan elektrospinning prosesinin popülaritesine ulaşamamıştır.

Elektrospinning polimer ergiyikten veya çözeltiden yapılabilir. Ergiyik öncüllerle yapılan proseslerde sub-mikron seviyeler inmek zordur, ve proses maliyeti yüksektir; dolayısıyla genellikle çözelti bazlı elektrospinning metodu tercih edilir.

Elektrospinning (ince fiberlerin elektrostatik jenerasyonu) teknikte, polimer akışkanın bulunduğu kapiler uçlu cam bir şırınga ve metalik toplama hedefi arasında yüksek bir elektrik alanı yaratılır.

Şekil-15: (a) Elektrospinning prosesi, (b ve c) rastgele ve dizili nanofiberlerin SEM görüntüleri

Voltaj kritik bir değere ulaştığında elektrik alan kuvveti, şırınganın ucundaki polimer çözeltisi damlacığının yüzey gerilimini yener ve jet (fışkırma) olayı meydana gelir. Elektrikle yüklenen jet elektrik etkisiyle bir dizi eğilip-bükülmelerle hiper-gerilmelere uğrar. Bu gerilme prosesi solvent moleküllerinin hızla buharlaşmasına, dolayısıyla da jetin çapının düşmesine yol açar. Kuru fiberler toplama eleği üzerinde birikir. Elde edilen fiberlerin çapı, elektrik alanının ve polimer çözeltisi konsantrasyonunun değiştirilerek prosesin kontrol altına alınmasıyla istenilen seviyelere ayarlanabilir. Elektrotların tam olarak kontrol edilebildiği koşullarda dizili (veya düzenli) fiberler de sentezlenebilir. Elektrospinning prosesinin şematik diyagramı ile rastgele ve dizili nanofiberlerin görüntüleri Şekil-15’de verilmiştir. Polimer nanofiberlere, elde edilmesinden sonra ~1000 0C’ye kadar ısıtılarak karbonizasyon prosesi uygulanır. Genellikle karbonizasyon prosesi esnasında malzemenin hacminde ve ağırlığında meydana gelen değişiklikler karbon nanofiberlerin çapının düşmesine neden olur.

Elektrospinning metotla hazırlanan karbon nanofiberler çoğu zaman dokuma veya keçe yapıdadır; bu tür bir yapı malzemenin süper kapasitörler veya bataryalar için elektrot olarak kullanılmasına uygun bir formdur.

d. Nanopartiküller

Top-down Sentezler: Bu sentezlerde büyük (makroskobik) başlangıç malzemelerle çalışılır; oyma (ethchleme), bilyeli öğütme ve şiddetli plastik deformasyon uygulama tipik örneklerdir.

Bottom-up Sentezler: Bu gruba giren sentezlerde malzeme komponentleri çok çok küçüktür (atomik ve moleküler seviyelerde). Tipik örnekler epiaksiyal büyüme sırasında kuantum dotlar oluşumu, ve koloidal dispersiyondan nanotaneciklerin oluşmasıdır. Bottom-up sentezler için iki farklı proses rotası izlenebilir: Gaz (buhar) faz rotası (Şekil-17a), sıvı faz rotası (Şekil-17b).

Şekil-16: Nanoyapılı katı malzemelerin hazırlanmasında top-down, ara, ve bottom-up yöntemler


Şekil-17: (a) Bottom-up gaz (buhar) faz rotası, (b) bottom-up sıvı faz rotası