Metal Matris Kompozitler; Özellikleri (properties)


Mekanik Özellikler

Monolitik metalik alaşımlar makine mühendisliği uygulamalarda çok fazla kullanılan malzemelerdir. Bunların sürekli fiberler, süreksiz fiberler, whiskerler ve partiküllerle takviye edilmesiyle, örneğin, daha yüksek kuvvet, stiffness ve aşınmaya dayanıklılıkta; düşük termal genleşme katsayılı yeni modifiye malzemeler elde edilir. Monolitik malzemenin kuvvetinde ve modülünde en yüksek artış sürekli fiber takviyelerle sağlanır. Sürekli takviye fiberlerin çoğu oldukça pahalıdır, bu nedenle de MMC’lerde daha çok süreksiz fiberler ve partikül takviye malzemeler kullanılmaktadır. (Tablo-3)


Tablo-3: Metal Matris Kompozitlerin (MMC)
Mekanik Özellikleri

Metal Matris Kompozitler, MMC
Gerilme
kuvveti,
MPa
Elastik
modülü,
MPa
Çökmede gevşeme,
%
Sürekli fiber takviyeli MMC’ler
Al 2024-T6 (% 45 B), eksensel
1458
220
0.810
Al 6061-T6 (% 51 B), eksensel
1417
231
0.735
Al 6061-T6 (% 47 SiC), eksensel
1462
204
0.890
Süreksiz fiber takviyeli MMC’ler
Al 2124-T6 (% 20 SiC)
650
127
2.4
Al 6061-T6 (% 20 SiC)
480
115
5
Partikülat MMC’ler
Al 2124 (% 20 SiC)
552
103
7.0
Al 6061 (% 20 SiC)
496
103
5.5
Takviyesiz malzemeler
Al 2124
455
71
9
Al 6061
310
68.9
12


a. Sürekli Fiber Takviyeli MMC’ler

Sürekli fiberlerle takviyeli MMC’lerin PMC’lerden önemli bir avantajı, tek-yönlü transvers kuvvetin daha yüksek olmasıdır; dolayısıyla MMC’lerde tek yünlü konfigürasyonların kullanılması tercih edilir. Tablo-4’de sürekli fiberlerle (nominal fiber hacim fraksiyonu %50) kuvvetlendirilmiş bazı tek-yönlü MMC’lerin mekanik özellikleri verilmiştir. Genellikle, kompozitlerin aksiyal modülleri, matris olarak kullanılan monolitik baz metallerinkinden çok daha yüksek, transvers kuvvetleri ise matris malzemelerden daha düşüktür.


b. Süreksiz Fiber Takviyeli MMC’ler

Süreksiz fiber takviyeli MMC’lerin önemli kullanım alanlarından biri iç yanmalı motor komponentleridir. Takviye fiberlerin (süreksiz alumina alumina–silika, karbon fiberler gibi) malzemenin (aluminyum) aşınma direncini ve yüksek sıcaklıklardaki kuvvetini artıtması ve yorulma özelliğini yükseltmesi istenir. Aşınma direncinin yükseltilmesiyle MMC’ler, motor bloklarındaki dökme demir zıvanaların ve dökme demir piston segmanlarının yerini almıştır.

Fiber takviyeli aluminyum kompozitlerin termal iletkenlikleri de dökme demirden daha yüksektir ve fiber hacim fraksiyonu nispeten düşük olduğunda CTE değerleri takviyesiz aluminyumun CTE’ne yakındır, termal gerilimler azalır.


c. Partikül Takviyeli MMC’ler

Tanecik takviyeli metal matris kompozitler mühendislik uygulamalarında özellikle önemli bir kompozitler sınıfıdır. Önemli bir örnek genellikle kesme aletleri (cutting tools) ve kalıpların yapılmasında kullanılan, tungsten karbid partikül takviyeli kobalt matrisli bir MMC’dir; bu kompozite çoğu kez sermet, sementli karbid, veya basitçe fakat yanlış olarak tungsten karbid denir. Sermet, kırılgan bir seramik malzeme olan monolitik tungsten karbidden çok daha yüksek kırılma dayanımına sahiptir.

Diğer bir ilginç metal matris kompozit, devre kesici malzeme olarak da kullanılan tungsten karbid partikül takviyeli gümüştür; kompozit, iyi elektrik iletkenliği, yüksek sertliği ve aşınmaya dayanıklılığı gibi özellikleriyle, yumuşak monolitik gümüşten üstün bir malzemedir.

Titanyum Karbid Partikül Takviyeli Çelik: Yüksek aşınma direnci ve yüksek stiffness, düşük yoğunluk özellikleri taşıyan titanyum karbid partikül takviyeli demir alaşımları yıllardır mekanik sistemlerde ve çeşitli ticari uygulamalarda kullanılmaktadır.

Örneğin, hacimce %45 titanyum karbid partiküllerle takviyelendirilmiş austenitik paslanmaz çelik içeren bir partikülat kompozitin modülü 304 GPa iken, monolitik baz metal için 193 GPa’dır. Kompozitin spesifik gravitesi 6.45, metalin 8.03’dür. Kompozitin stiffnessi metalin ~ iki katıdır.

Silikon Karbid Partikül Takviyeli Aluminyum: Silikon karbid partiküllerle takviyeli aluminyum çok kullanılan bit MMC’dir. Özellikleri içerdiği partikül tipine, partikülün hacim fraksiyonuna, matris alaşıma ve kompozitin üretim prosesine göre değişir. Tablo-5’de kompozit özelliklerinin partikül hacim fraksiyonuna göre değişimi görülmektedir. Genellikle partikül hacim fraksiyonu arttıkça kompozitin modülü ve akma (yield) gerilimi de artar, kırılma dayanımı azalır. Partikül takviye kısa-süreli yüksek sıcaklık kuvvetini ve yorulma direncini de yükseltir.

Alumina Partikül Takviyeli Aluminyum: Alumina partiküller, aluminyum metalinin takviyelendirilmesinde silikon karbide alternatif bir takviye malzemesidir; yüksek sıcaklıklarda matrisle reaksiyona girmez ve silikon karbidden daha ucuzdur. Ancak, aluminanın stiffness ve termal iletkenliğinin silikon karbidden daha düşük olması kompozitin özelliklerini de etkiler.


Tablo-4: Tipik Bazı Tek-yönlü Sürekli Fiber Takviyeli
Metal Matris  Kompozitler (fiber hacim fraksiyonu %50)

Fiber
Matris
Yoğ., g/cm3
Modül, GPa
Gerilme kuvveti, MPa
Sıkıştırma kuvveti, MPa, Eksensel
Eksensel
Trans-vers
Eksensel
Trans-vers
UHM karbon*
Al
2.4
450
15
690
15
340
Boron
Al
2.6
210
140
1240
140
1720
Alumina
Al
3.2
240
130
1700
120
1800
Silikon karbid
Ti
3.6
260
170
1700
340
2760
*zift bazlı


Tablo-5: Silikon Karbid Partikül Takviyeli Aluminyumun 
Mekanik Özellikleri


Monolitik
Partikül hac.f
raksiyonu, %
Özellik
Al
(6061-T6)
Ti
(6Al-4V)
Çelik (4340)
25
55
70
Modül, GPa
69
113
200
114
186
265
Gerilmede akma kuv., MPa
275
1000
1480
400
495
225
Gerilme son kuv., MPa
310
1100
1790
485
530
225
Uzama,%
15
5
10
3.8
0.6
0.1
Yoğunluk, g/cm3
2.77
4.43
7.76
2.88
2.96
3.00
Spesifik modül, GPa
5
26
26
40
63
88


MMC’lerin Fiziksel Özellikleri

a. Sürekli Fiber Takviyeli MMC’ler

Tablo-6’da, UHK karbon (zift) fiber takviyeli, Al ve Cu matrisli tek-yönlü kompozitlerin fiziksel özellikleri verilmiştir. Her iki kompozit de, takviye malzemenin %50 hacim fraksiyonu için hafif negatif aksiyal CTE değeri gösterir. Kompozitlerin aksiyal termal iletkenlikleri, monolitik bakırın termal iletkenlik değerinden daha yüksektir. Al ve Cu gibi termal iletken matrislerin kullanılmasının avantajı, bu kompozitlerin transvers termal iletkenlik değerlerinin, örneğin epoksi matrisli tek-yönlü kompozitten daha yüksek olmasını sağlamasıdır. UHK karbon (zift) fiberlerle takviye aluminyum ve bakır matrisli quasi-izotropik kompozitlerin bazı özellikleri aşağıdaki Tablo-7’de toplanmıştır.

Takviye malzeme miktarı %26 (hacim fraksiyonu) alınarak, kompozitlerin CTE değerlerinin (6.5 ppm/K), aluminyum oksidin CTE değerine yakın (6.7 ppm/K) olması sağlanmıştır. Tabloda görüldüğü gibi, aluminyum ve bakır matrisli kompozitlerin düzlem-içi termal iletkenlik değerleri sırasıyla 290 ve 400 W/m.K’dir. Bu değerler, CTE değerleri 6.5 ppm/K dolayında olan pek çok malzemenin termal iletkenlik değerinden daha yüksektir (Elmas partikül takviyeli Cu matrisli kompozitler hariç).


Tablo-6: Tipik Bazı Tek-yönlü Kompozitler ve Monolitik
Metallerin Fiziksel Özellikleri

Matris
Takviye
V/O, %
Yoğ. g/cm3
CTE(a), ppm/K
TC(b), W/m.K
TC(c), W/m.K
TC(d), W/m.K
Al (6063)
-
-
2.7
23
218
218
81
Bakır
-
-
8.9
17
400
400
45
Aluminyum
UHK CF(e)
50
2.45
-0.5
660
50
110
Bakır
UHK CF(e)
50
5.55
-0.5
745
140
130
Epoksi
UHK CF(e)
60
1.8
-1.2
660
2
370
(a)CTE, eksensel termal genleşme katsayısı, (b)TC: eksensel termal iletkenlik, (c)TC: transvers termal iletkenlik, (d)TC: spesifik eksensel termal iletkenlik, (e)UHK karbon fiberler


Tablo-7: Elektronik Paketlemede Kullanılan İzotropik ve
Quasi-İzotropik Kompozitler ve Monolitik Malzemelerin Fiziksel Özellikleri

Matris
Takviye
V/O, %
Yoğ. g/cm3
CTE(a), ppm/K
TC(b), W/m.K
TC(c), W/m.K
Alumina (%99 saf)
-
-
3.9
6.7
20
5
Aluminyum (6063)
-
-
2.7
23
218
81
Bakır
-
-
8.9
17
400
45
Aluminyum
UHK CF(d)
26
2.6
6.5
290
112
Bakır
UHK CF(d)
26
7.2
6.5
400
56
(a)CTE: termal genleşme katsayısı, (b)TC: düzlem-içi termal iletkenlik, (c)TC: spesifik termal iletkenlik, (d)UHK CF: UHK karbon fiberler


b. Partikül Takviyeli MMC’ler

Silikon Karbid Partikül Takviyeli MMC’ler: Partikül takviyeli kompozitlerin fiziksel özellikleri izotropik (üç-boyutlu) eğilimindedir. Diğer kompozitlerde olduğu gibi, silikon karbid partikül takviyeli aluminyumun özellikleri de bileşenlerin özelliklerine ve takviyenin hacim fraksiyonuna bağlıdır. Tablo-8’de farklı silikon karbid hacim fraksiyonlarının kullanıldığı silikon karbid partikül takviyeli kompozitlerin, monolitik aluminyum titanyum ve çeliğe karşı yoğunluk, CTE ve termal iletkenlik değerleri verilmiştir. Çok saf silikon karbidin termal iletkenliği bakırdan biraz yüksektir. Elektronik paketleme uygulamalarda kullanılan silikon karbid partikül takviyeli aluminyumun termal iletkenliği ise, monolitik Al alaşımların seviyesindedir.

Elmas Partikül Takviyeli Bakır MMC’ler: Elmas partikül takviyeli bakır kompozitlerin özellikleri (Tablo-9), diğer partikül takviyeli kompozitlerde olduğu gibi yaklaşık izotropiktir; termal iletkenliği monolitik bakıra göre biraz yüksek, yoğunluğu daha düşüktür

CTE değeri yarı iletkenler ve seramik substratlar seviyesindedir. Bu özellikleriyle elmas partikül takviyeli bakır matrisli kompozitler elektronik paketleme uygulamalarında önemli bir MMC’dir.


Tablo-8: Silikon Karbid Partikül Takviyeli Aluminyumun
 Fiziksel Özellikleri


Monolitik
Partikül hacim fraksiyonu(a), %
Özellik
Al (6061-T6)
Ti (6Al-4V)
Çelik (4340)
25
55
70
CTE, 10-6/K
23
9.5
12
16.4
10.4
6.2
TC, W/m.K
218
16
17
160-220
160-220
160-220
Yoğ., g/cm3
2.77
4.43
7.76
2.88
2.96
3.00
CTE: termal genleşme katsayısı, TC: termal iletkenlik, (a)Kompozit: silikon karbid partikül takviyeli aluminyum


Tablo-9: Elektronik Paketlemede Kullanılan İzotropik ve Quasi-İzotropik Kompozitler ve Monolitik Malzemelerin Fiziksel Özellikleri

Matris
Takviye
V/O,
 %
Yoğ, g/cm3
CTE, ppm/K
TC(a), W/m.K
TC(b), W/m.K
Bakır
-
-
8.9
17
400
45
Elmas
-
-
3.5
1.0
2000
570
Bakır
elmas partikül
55
5.9
5.8
420
71
CTE: termal genleşme katsayısı, (a)TC: düzlem-içi termal iletkenlik, (b)TC: spesifik termal iletkenlik